به گزارش ایسنا و به نقل از اس‌ای، یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که چگونه کلسترول و التهاب در انواع مختلف سلول‌های مغز انسان با پروتئینی به نام ABCA۷ که نحوه عبور مولکول‌ها از غشای سلولی را تنظیم می‌کند، در تعامل است.
کاهش سطح ABCA۷ در سلول‌های مغز انسان می‌تواند محرکی برای توسعه آلزایمر باشد و این تیم پژوهشی فکر می‌کند اطلاعات جدید آن می‌تواند برای توسعه درمان‌های این بیماری مورد استفاده قرار گیرد.
گروهی از مرکز آلزایمر در دانشگاه تمپل در فیلادلفیا می‌گوید: ما نشان می‌دهیم که کاهش کلسترول، سطح ABCA۷ را در میکروگلیا و آستروسیت‌های انسان کاهش می‌دهد، اما سلول‌های عصبی را کاهش نمی‌دهد.
تحقیقات گذشته توسط دو نفر از نویسندگان مطالعه فعلی نشان داد که سطح ABCA۷ مغز با افزایش سن کاهش می‌یابد و افرادی که سطوح پایین‌تری دارند، احتمال ابتلا به بیماری آلزایمر را زودتر افزایش می‌دهند.
این بر اساس اکتشافات مربوط به انواع ژن ABCA۷ در بیماران مبتلا به آلزایمر از مطالعات ارتباطی گسترده ژنوم با هزاران شرکت کننده به دست آمده است.
جوئل واینر که یک عصب‌شناس است، می‌گوید: اما مطالعات ژنوم فقط به یک پروتئین اشاره می‌کنند و چیزی در مورد نحوه عملکرد یا تأثیر آن بر یک بیماری به ما نمی‌گویند.
وی افزود: هدف ما این است که عملکردهای ABCA۷ را آشکار کنیم و از آنچه در مورد نقش آن در آسیب‌شناسی می‌آموزیم، استفاده کنیم تا آن را به یک درمان موثر علیه بیماری آلزایمر تبدیل کنیم.
کلسترول و التهاب مزمن در بیماری آلزایمر نقش دارند، اما چیزهای زیادی در مورد این دو عامل نمی‌دانیم.
التهاب به مبارزه با عفونت‌ها و بهبود بافت آسیب دیده کمک می‌کند، اما این یک فرآیند پیچیده است. التهاب مزمن می‌تواند به بافت‌ها و اندام‌های سالم آسیب برساند و منجر به بیماری‌های جدی شود.
سلول‌های ایمنی به نام میکروگلیا در مغز ما عمدتاً التهاب را تنظیم می‌کنند، اگرچه سلول‌های پشتیبان به نام آستروسیت نیز همراه با نورون‌ها در آن نقش دارند.
واینر و همکارانش مجموعه‌ای از آزمایش‌ها را بر روی میکروگلیا، آستروسیت‌ها و رده‌های سلولی نورون‌های کشت‌شده در آزمایشگاه انجام دادند. آنها پس از حذف مقداری کلسترول، سلول‌های مغز را با روزوواستاتین -دارویی که تولید کلسترول را مهار می‌کند- درمان کردند.
وقتی حدود نصف تا سه چهارم کلسترول طبیعی از سلول‌ها حذف شد، سطح ABCA۷ در سلول‌های میکروگلیا حدود ۴۰ درصد و در سلول‌های آستروسیت حدود ۲۰ درصد کاهش یافت.
پژوهشگران در مرحله بعد، سه سیتوکین مختلف - پروتئین‌های کوچک و محرک التهاب که توسط سلول‌های ایمنی ما ترشح می‌شوند - به سلول‌های مغز تزریق کردند.
در سلول‌های میکروگلیا، دو تا از سیتوکین‌ها بیان ABCA۷ را سرکوب کردند و سیتوکین سوم هیچ تاثیری روی ABCA۷ نشان نداد. ضمن این که هیچ یک از این سه سیتوکین هیچ تغییری در سطوح ABCA۷ در آستروسیت‌ها یا نورون‌ها ایجاد نکردند.
واینر می‌گوید: به طور کلی، کاهش کلسترول و التهاب ممکن است سطح ABCA۷ در مغز را کاهش دهد و موجب شروع بیماری آلزایمر شود.
ممکن است از دست دادن ABCA۷ در آلزایمر به دلیل تغییر ناگهانی در متابولیسم کلسترول یا یک پاسخ التهابی باشد.
پژوهشگران می‌گویند نتایج آنها از این ایده حمایت می‌کند که ABCA۷ با پاکسازی کلسترول که می‌تواند به سلول‌های عصبی آسیب برساند، تعادل چربی را در مغز حفظ می‌کند. اما به نظر می‌رسد التهاب به طور موقت سطوح ABCA۷ را کاهش می‌دهد که در صورت برطرف نشدن می‌تواند به یک مشکل تبدیل شود.
این می‌تواند توضیح دهد که چرا افراد مبتلا به ام‌اس که شامل سطوح بالایی از سیتوکین‌های التهابی هستند، بیشتر در معرض ابتلا به آلزایمر هستند.
نیکلاس لیسنکو که یک عصب‌شناس است، توضیح می‌دهد: بزرگ‌ترین چالش در حال حاضر این است که بفهمیم چگونه می‌توان سطوح ABCA۷ را در مغز انسان‌های زنده اندازه‌گیری کرد. اگر به این هدف برسیم، می‌توانیم بررسی کنیم که آیا التهاب ABCA۷ را در بدن انسان سرکوب می‌کند یا خیر.
اثرات پیشرونده و مخرب بیماری آلزایمر بر ساختار و عملکرد مغز در طیف گسترده‌ای از تغییرات شناختی و رفتاری در طول زمان آشکار می‌شود.
درمان بیماری آلزایمر بر کاهش علائم و کند کردن پیشرفت بیماری تمرکز دارد، اما در حال حاضر هیچ درمانی وجود ندارد.
لیسنکو می‌گوید: آزمایش مؤثر برای سطوح ABCA۷ در مغز همچنین افرادی را که در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به بیماری آلزایمر هستند، شناسایی می‌کند و به توسعه درمان‌های جدید مبتنی بر ABCA۷ کمک می‌کند.
این پژوهش در مجله Cells منتشر شده است.
انتهای پیام