به گزارش ایسنا ۱۵ اکتبر؛ ۲۳ مهرماه به عنوان روز جهانی نابینایان و عصای سفید نامگذاری شده و مجالی است برای پرداختن به دنیایی است که علی‌رغم سیاهی و تاریکی با تلاش پدر و مادر همچنین حمایت دست اندرکاران می تواند روشن شود و نور و رنگ را به دنیای روشندلان بتاباند.
محمد جواد در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: متولد سال ۱۳۸۲ در بندر انزلی و در حال حاضر دانشجوی ترم سه مترجمی زبان انگلیسی هستم.
وی با بیان اینکه تاکنون از عصای سفید استفاده نکردم، افزود: همیشه پدر و مادرم تکیه‌گاهم بودند و هرجا که می‌خواستم بروم با آنها می‌رفتم و نیازی به استفاده از عصا حس نمی‌کردم ولی حتماً بعد از این باید تلاش کنم که نحوه استفاده از آن را یاد بگیرم.
محمد جواد در پاسخ به این سوال که چرا تاکنون تلاش نکرده استفاده از عصای را یاد بگیرد، جوابی نمی‌دهد و فقط می‌گوید دوست نداشتم استفاده کنم.
او که در دوران مدرسه در مسابقات فوتبال و شطرنج حضور داشت، تصریح کرد: البته الان ترجیح می‌دهم تمام تمرکزم روی درسم باشد زیرا می‌خواهم پس از فارغ التحصیلی شغل مرتبط با رشته‌ام را پیدا کنم و بتوانم فرد موثری در جامعه باشم.
محمد جواد با اشاره به اینکه در دانشگاه کتاب بریل در اختیار ندارد و با نرم‌افزار صوتی واحدهای مرتبط را پاس می‌کند، گفت: در زمان کنکور منشی داشتم و سوالات به صورت بریل بود من هم به صورت بریل می‌نوشتم.
وی تاکید کرد: تمام امیدم این است که یک روز علم آنقدر پیشرفت کند که بتوانم درمان شوم.
در ادامه مادر محمد جواد در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: در بندر انزلی هیچ امکانات خاص برای بچه هایی که این شرایط را دارند وجود ندارد و ما برای دوره های مختلف و کلاس های ورزشی محمدجواد را به رشت می‌بردیم.
وی تصریح کرد: با توجه به اینکه نابینایی محمد جواد مادرزادی نیست و به دلیل تولد نارس، مویرگ‌های چشمی نتوانستند رشد کنند و تاکنون چشم هایش در حد تشخیص نور است و من به عنوان یک مادر از زمان تولد فرزندم تاکنون هر روز منتظرم تا علم آنقدر پیشرفت کند تا بتوانم یک روز روشنی را در نگاه پسرم ببینم.
انتهای پیام