احمد جوانمرد در گفت و گو با ایسنا، اظهار کرد: عده ای به اشتباه فکر می کنند زبان ابزاری است که انسانها فقط به وسیله آن با یکدیگر ارتباط برقرار می کنند، زبان دارای کاربردی بسیار فراتر از این موضوعات است.
وی بیان کرد: زبان بخشی مهم و تاثیرگذار از فرهنگ کلی یک جامعه محلی است که ریشه در تاریخ و ارزش های آن جامعه دارد و اگر از آن گرفته شود، ادبیات، ارزش ها، سنت ها و بسیاری از داشته های غیرمادی آن جامعه نیز آسیب جدی و جبران ناپذیری خواهد دید و ما متاسفانه هر ساله شاهد از بین رفتن زبان های محلی و بومی، یکی پس از دیگری هستیم که ناآگاهی عمومی، قضاوت های نادرست و نابخردانه و البته انفعال بخش دولتی نقش مهمی در این اتفاق دارد.
جوانمرد بیان کرد: در شهرستان زرندیه هم علاوه بر گویشهای مختلف زبان فارسی، در بخشهایی از آن زبان تاتی و در بخش های وسیعی از آن از جمله شهرهای پرندک، زاویه، خشکرود، رازقان و بسیاری از روستاهای شهرستان، از زمان های قدیم زبان ترکی رایج بوده و لزوم توجه جدی بخش دولتی به این مقوله از سال ها قبل احساس می شده است.
وی گفت: به همین منظور این اداره در راستای حفظ و صیانت از زبان و گویشهای محلی و به تبع آن فرهنگ بومی و آداب و رسوم و سنن قدیمی و موجود، تصمیم به برگزاری این همایش گرفته است که امیدواریم موثر واقع شود.
جوانمرد در پاسخ به این سؤال که علت انتخاب عنوان برنامه (قاراقان سوزلری) چیست؟ گفت: همانطور که می دانید خرقان بزرگ منطقه وسیعی از فلات مرکزی ایران بوده است که در حال حاضر شامل مناطقی از استان قزوین، استان همدان و استان مرکزی(بخش خرقان شهرستان زرندیه و بخش نوبران شهرستان ساوه) است.
وی گفت: گویش و زبان رایج در این منطقه وسیع جغرافیایی که به زبان محلی "قاراقان" نامیده می شود، از قدیم الایام زبان ترکی بوده و همین امر موجب اشتراکات فرهنگی، هنری و تاریخی بسیاری در این منطقه بوده است. همین امر دلیل انتخاب این نام برای این همایش ادبی بوده و سعی شده از شاعران و ادیبان ترک زبان نقاط مختلف این منطقه تاریخی برای حضور در این همایش دعوت به عمل آید.
جوانمرد در پایان درخصوص چرایی استفاده از موسیقی محلی در این برنامه هم گفت: عاشیق های ترکی منطقه حق بسیار بزرگی بر گردن فرهنگ وادبیات منطقه داشته و دارند و دلیل آن این است که سهم عظیمی در حفظ و نگهداری زبان و ادبیات و فرهنگ وهنر این مرز و بوم و انتقال آن به نسل های بعدی ایفا کرده اند. عاشیق های محلی با خواندن اشعار شاعران زبده محلی و همین طور داستان های رایج (نقیل) توانسته اند قدم های بسیار موثری را در این راستا بردارند.
انتهای پیام