به گزارش ایسنا، دکتر محمدرضا حاتمی امروز در نشست تخصصی هشدار سریع زلزله شهر تهران چالشها و راهکارها با اشاره به ایستگاههای لرزهنگاری در کشور گفت: حدود ۱۰۰ ایستگاه از سوی مؤسسه ژئوفیزیک، ۴۰ ایستگاه از سوی مؤسسه زلزله شناسی و ۱۵ ایستگاه از سوی دانشگاه فردوسی مشهد ایجاد شده، ضمن آنکه برخی از نهادها برای پایش سازههای مهم نیز ایستگاههایی را راهاندازی کردهاند.
وی ادامه داد: در مجموع ۲۰۰ ایستگاه لرزهنگاری در کشور راهاندازی شده که این عدد نشان میدهد که عقب ماندگی در این زمینه داریم.
حاتمی با اشاره به رخداد لرزهای در کشور افغانستان، خاطر نشان کرد: این رخداد لرزهای در کلیه مناطق شرق کشور از مشهد تا تایباد، کاشمر، خاف، بجستان حس شد. در ابتدا کسی اطلاعی از کانون این رخداد لرزهای نداشت که در نهایت مشخص شد رومرکز این زمینلرزه در کشور افغانستان بوده است.
رئیس مؤسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران با بیان اینکه اعلام کانون این زلزله اطمینان خاطری در کشور ایجاد کرد، یادآور شد: از سوی دیگر برخی از گسلها پنهان هستند و رخنمونهایی در زمین ندارند؛ از این رو توسعه شبکههای لرزهنگاری ما را در مکانیابی زمینلرزهها با دقت قابل قبول به خصوص عمق، تهیه کاتالوگ لرزهخیزی با عدم قطعیت پایین به منظور استفاده در برآورد خطر لرزهای، شناسایی دقیقتر گسلهای لرزهزا، شناسایی گسلهای پنهان و استفاده از لرزه خیزی و پارامترهای برآورد شده از آن به عنوان پیش نشانگر زمینلرزه یاری خواهد کرد.
حاتمی تهیه مدلهای پیشبینی رخداد پسلرزهها بعد از وقوع زمینلرزههای بزرگ را از دیگر مزایای توسعه شبکههای لرزه نگاری عنوان کرد و گفت: از سوی دیگر مطالعات لرزهخیزی موجب کسب دادههای مربوط به زمینلرزههای تاریخی، اطلاعات زمینلرزهها و مکانیابی دوباره زمینلرزهها خواهد شد.
رئیس مؤسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران با اشاره به برنامههای این مؤسسه برای توسعه ایستگاههای لرزه نگاری در کشور، گفت: قرار بود در طی برنامه ششم توسعه تعداد ۴۰۰ ایستگاه لرزهنگاری در کشور نصب شود که متاسفانه اعتبارات آن اختصاص نیافت.
وی تاکید کرد: برای ایجاد این تعداد ایستگاه لرزهنگاری ۹۰۰ میلیارد تومان اعتبار مورد نیاز است و در حال حاضر موفق به احداث ۱۲۰ ایستگاه از ۴۰۰ ایستگاه شدیم.
انتهای پیام