به گزارش ایسنا، هر سال پس از عبور از فصل گرم سال و شروع مهرماه فصل تعمیراتی نیروگاه‌های حرارتی آغاز شده و بایستی تا نیمه اردیبهشت ماه سال بعد به پایان برسد؛ چرا که از خردادماه با افزایش مصرف برق کشور بایستی بتوانیم همه واحدهای تولید برق حرارتی کشور را با آمادگی حداکثری در مدار تولید داشته باشیم.
بسته به نوع، عملکرد، قدمت، تکنولوژی و ساعاتی که نیروگاه در مدار بوده است برای این واحدها برنامه تعمیراتی پیش‌بینی می‌شود که این اقدامات در قالب پنج سرفصل اصلی تعمیرات اساسی واحدهای بخار، تعمیرات اساسی واحدهای گازی، بازدید مسیر داغ، بازدید اتاق احتراق و تعمیرات دوره‌ای واحدهای بخار در دستور کار قرار می‌گیرد.
در حال حاضر حدود ۹۴ درصد برق مورد نیاز کشور از طریق نیروگاه‌های حرارتی تامین می‌شود؛ بدین منظور آمادگی کامل این واحدها برای تولید انرژی پایدار در طول فصول گرم سال از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.
برای نخستین بار برای پیک تابستان امسال بیش از ۹۷ هزار مگاوات برنامه تعمیرات نیروگاه‌های حرارتی با صرف ۳.۵ میلیون نفر ساعت کار انجام شد تا رکورد جدیدی در این زمینه به ثبت برسد و نیروگاه‌ها برای تابستان با حداکثر ظرفیت آماده تامین برق مورد نیاز کشور باشند.
برای افزایش آمادگی نیروگاه‌ها به منظور تولید برق پایدار در پیک تابستان سال آینده نیز از ابتدای مهرماه برنامه ۱۱۰ هزار و ۸۶۲ مگاواتی تعمیرات نیروگاه‌های حرارتی برای افزایش آمادگی تولید این واحدها آغاز شده است.
اسکندری معاون راهبری تولید شرکت برق حرارتی در همین رابطه اعلام کرد: انجام به موقع و با کیفیت برنامه تعمیرات و آماده‌سازی نیروگاه‌های حرارتی موجب شده است تا در پیک تابستان امسال ضریب آمادگی تولید برق نیروگاه‌های حرارتی به ۹۹ درصد برسد. دست‌یابی به این رقم در حالی بوده که متوسط آمادگی تولید نیروگاه‌های حرارتی در جهان حدود ۹۵ درصد است.
وی با اشاره به اینکه این تعمیرات در ۷۶۴ واحد تولید برق حرارتی انجام خواهد شد، گفت: این برنامه شامل ۶۸۳۵ مگاوات تعمیرات اساسی واحدهای بخار، ۸۲۸۰ مگاوات تعمیرات اساسی واحدهای گازی، ۵۷ هزار و ۲۷ مگاوات بازدید اتاق احتراق، ۳۵ هزار و ۹۴۹ مگاوات تعمیرات دوره‌ای بخار و ۲۷۷۱ مگاوات بازدید مسیر داغ خواهد بود.
در حال حاضر ۹۵ درصد قطعات صنعت برق ساخت داخل هستند، توانایی تعمیر ۹۵ درصد قطعات در نیروگاه‌ها وجود دارد، پنج درصد باقی مانده بعضا قطعات اصلی محصول به حساب می آیند و نیازی به ساخت داخل آن‌ها نیست چراکه این قطعه خرابی ندارد، مگر اینکه حوادث خاصی برای نیروگاه ایجاد شود، البته باید توجه داشت که ساخت آن صرفه اقتصادی ندارد. خرید خارجی این قطعات هم انجام می‌شود.
حتی نیروگاه هایی که از گذشته و توسط کشورهای دیگر در ایران ساخته شده نیز قابلیت تعمیر دارند، در گذشته تمام نیروگاه‌هایی که در کشور ساخته می‌شد با فناوری زیمنس بود و اکنون توانایی تعمیر تمام آن قطعات وجود دارد. ضمن اینکه اکنون هیچ توربین خارجی در نیروگاه ها نصب نمی‌شود.
درواقع ایران در حوزه تعمیرات نیروگاهی نه تنها به خودکفایی رسیده بلکه نیاز برخی کشورها را نیز برطرف می‌کند، تاجایی که طبق اعلام مسوولان سالیانه حدود ۲۰ تا ۳۰ میلیون دلار از صدور خدمات دانش فنی و مهندسی و حدود هفت تا ۱۰ میلیون دلار نیز بابت فروش قطعات به کشورهای دیگر به دست می آوریم.
انتهای پیام