نیلوفر گلپور در گفت وگو با ایسنا، با بیان اینکه سال تحصیلی جدید و شروع مدارس معمولا بر روی دانش‌آموزان به ویژه دانش‌آموزان ابتدایی تاثیر می‌گذارد، اظهار کرد: خیلی مهم است که روزهای اول مدرسه رفتن چطور خواهد بود و لذا باید به کودکان کمک کنیم تا خودشان را با مدرسه و شرایط جدید وفق دهند.
وی مدرسه رفتن را برای خیلی از کودکان هیجان‌انگیز و شورآفرین دانست و افزود: طیف زیادی از دانش‌آموزان از رفتن به مدرسه خوشحال هستند، زیرا چیزهای جدید یاد می‌گیرند و با دوستانشان آشنا می‌شوند و معلمشان را می‌بینند و...، اما طیف دیگری از دانش‌آموزان نیز هستند که در روزهای نزدیک به مدرسه، دلشوره می‌گیرند و نگران می‌شوند، زیرا قرار است وارد محیط جدیدی شوند؛ در واقع کلاس اولی‌ها از قرار گرفتن در محیط جدید نگران هستند و دانش‌آموزان سال بالاتر با اتفاقات جدید و تغییر معلم و عوض شدن هم‌کلاسی‌ها و... دچار اضطراب می‌شوند.
این روان درمانگر خانواده، با بیان اینکه برخی از خانواده‌ها در روزهای نزدیک به مدرسه متوجه نگرانی و تغییر رفتار دانش‌آموزان می‌شوند، گفت: این دانش‌آموزان در ادامه برای رفتن به مدرسه مشکل خاصی ندارند، اما ویژگی انعطاف پذیری آنان کمتر است، یعنی فقط مدرسه نیست و کلا با هرگونه تغییر مثبت و منفی مانند مکان جدید و مهمانی و مسافرت و... دچار نگرانی و اضطراب می‌شوند و بعد از چند روز، همه چیز به روال عادی باز می‌گردد.
گلپور، طیف کمی از دانش‌آموزان را نیز دچار اضطراب جدایی دانست که یک اختلال است و یادآور شد: این اختلال به سال‌های اول کودکی باز می‌گردد؛ در واقع کودکان دارای اختلال جدایی مشکلی با مدرسه و معلم و هم کلاسی‌ها ندارند، بلکه نمی‌توانند از والدین خود جدا شوند و همین مسئله رفتن به مهد و مدرسه را برای آنان سخت م کند. والدینی که کودکانشان را قبل از مدرسه به مهد و پیش دبستانی فرستاده‌اند و متوجه اختلال جدایی آنان شده‌اند، حتما پیگیری و مشکل را به صورت ریشه‌ای حل کنند.
وی با بیان اینکه اختلال جدایی در مدرسه برای کودکان مهد نرفته با شدت بیشتری خودش را نشان می‌دهد، عنوان کرد: این کودکان به هیچ وجه حاضر نیستند بدون والدین خود بمانند و اضطراب‌های شدیدی را تجربه می‌کنند لذا حتما از طریق مشاور کودک، درمان این اختلال دنبال شود.
این روانشناس بالینی در ادامه به بیان توصیه‌هایی برای والدین پرداخت که می‌تواند گذار از تابستان به مهر را در هر سه طیف راحت‌تر کند و افزود: والدین حتما با کودکان درباره مدرسه گفت‌وگو کنند، اما شیوه گفت و گو باید پرسش و پاسخی باشد، یعنی به جای اینکه خودتان درباره مدرسه بگویید، از کودکان درباره احساساتشان درباره مدرسه بپرسید؛ نظرشان را درباره مدرسه رفتن و محیط مدرسه و معلم و چیزهایی که قرار است در مدرسه یاد بگیرند، بدانید و اجازه دهید که خیلی راحت درباره دغدغه‌ها و نگرانی‌ها و احساساتشان حرف بزنند، زیرا هرچقدر بیشتر به آنان فرصت دهیم تا با ما صحبت کنند، هم تخلیه می‌شوند و هم ما آنها را بهتر و بیشتر خواهیم شناخت.
وی از والدین خواست از اطلاعات دادن و گفت و گوی یکطرفه با دانش آموزان درباره مدرسه خودداری کنند و متذکر شد: پرسش و پاسخ را با سوالاتی مانند «چه احساسی از رفتن به مدرسه داری؟»، «فکر می کنی دوستان و معلمت چطور هستند؟»، «قرار است چه چیزهایی در مدرسه یاد بگیری؟» و... شروع کنید تا کم کم خودش را در محیط مدرسه تصور کند. اگر کودکان از خودشان نگرانی و اضطراب نشان دادند، شما مضطرب نشوید و با او همدلی کنید و بگویید که او را می‌فهمید، زیرا خودتان هم روزی به سن او بودید و همین نگرانی‌ها را داشتید و خیلی طبیعی است و همه دانش‌آموزان شبیه او هستند.
گلپور، با بیان اینکه همدلی کردن والدین با دانش‌آموزان به کاهش اضطرابشان کمک می‌کند، ادامه داد: روز اول مدرسه حتما خودتان دانش‌آموزان را به مدرسه ببرید تا به آنان احساس امنیت دهید، اما خیلی زود و کوتاه و مختصر خداحافظی کنید و در رفتارتان آثار نگرانی نباشد؛ با حال خوب، در عین حال محکم و قاطع از آنان جدا شوید و بدانید هر چقدر بیشتر در محیط مدرسه بمانید، او را بیشتر مضطرب می‌کنید، زیرا کودکان خیلی زود متوجه احساسات والدین می‌شوند و نگرانی والدین به آنها منتقل می‌شود.
وی از والدین خواست نگرانی‌های خود درباره محیط و کادر مدرسه را به دانش آموزان بروز ندهند و تصریح کرد: اگر محیط مدرسه دور از انتظار شما بود، اول به خودتان مسلط باشید و جلوی کودک خودتان را نبازید و رفتار نگران‌کننده از خودتان نشان ندهید؛ پس از رفتن دانش‌آموز سر کلاش، با معلم و مدیر و کادر مدرسه درباره مشکل موجود صحبت و در صورت امکان، آن را رفع کنید.
این مشاور کودک، با اشاره به نحوه مواجهه با گریه کردن دانش‌آموزان دارای اختلال اضطراب جدایی، گفت: والدین حتما با کادر مدرسه تعامل داشته باشند، زیرا آنها تجربه اینگونه شرایط را دارند؛ درست است که والدین نگران کودکان خود هستند، اما تجربه کادر مدرسه بیشتر بوده و این همراهی الزامی است؛ همچنین در همان هفته اول مدرسه، نزد مشاور کودک بروید.
وی با بیان اینکه کودکان از نظر اخلاق و رفتار و خلق و خو با هم متفاوت هستند، از والدین خواست کودک خود را با سایر کودکان مقایسه نکنند و اضافه کرد: والدین باید کودک خود را بشناسند و او را با هیچ‌کسی مقایسه نکنند و با توجه به روحیاتش از او انتظار داشته باشند.
گلپور، خجالتی بودن را ویژگی برخی از کودکان دانست و متذکر شد: بهتر است این کودکان در روزهای اول زودتر به مدرسه بروند که تعداد دانش‌آموزان در کلاس کمتر است، زیرا تعداد زیاد دانش‌آموزان آنان را مضطرب می‌کند، اما اضافه شدن کم کم دانش‌آموزان موجب می‌شود که با فضا هماهنگ و یکدست شوند.
این روان درمانگر خانواده، با بیان اینکه برخی از دانش‌آموزان دوست دارند درباره اتفاقات مدرسه صحبت کنند و برخی دیگر علاقه‌ای ندارند، تصریح کرد: اجازه دهید آزادانه درباره روز اول مدرسه صحبت کنند و اگر صحبت نکردند، آنها را تحت فشار قرار ندهید.
وی کودکان را آینه رفتاری والدین دانست و تاکید کرد: معمولا کودکانی نگران و مضطرب هستند که والدین نگران و مضطرب دارند، اما اگر والدین آرامش رفتاری داشته باشند و به خودشان مسلط باشند، کودکان نیز الگو می‌گیرند. همچنین والدین بی‌تفاوت نسبت به احساسات کودکان نیز موجب اضطراب آنها می‌شوند لذا باید به اندازه به احساسات کودکان اهمیت دهیم و با آنها همدلی کنیم.
گلپور، از والدین خواست ابتدا نگرانی‌های خودشان را برطرف کنند و گفت: کودکان همه چیز را از چهره ما متوجه می‌شوند، زیرا با ما زندگی کرده‌اند؛ فراموش نکنید که مدرسه رفتن علیرغم هیجان‌انگیز بودن، یک تغییر است و می‌تواند برای برخی از کودکان ناخوشایند باشد لذا باید آنان را درک و بستر این تغییر را برایشان فراهم کنیم.
انتهای پیام