به گزارش ایسنا، حجت‌الاسلام هاشمی‌نژاد ـ استاد اخلاق و حوزه ـ به تشریح صفات امام حسن مجتبی (ع) از بیان امام صادق(ع) پرداخت و گفت: امام صادق(ع) مقداری از صفات حضرت مجتبی(ع) را در بیانی اینگونهز فرمودند که پدرم امام باقر(ع) از پدرش امام سجاد(ع) نقل کردند که امام مجتبی(ع) عالی‌ترین، زاهدترین، افضل‌ترین مردم در زمان خودش بود.
وی با بیان اینکه حضرت مجتبی(ع) در طول عمر خود ۲۵بار به زیارت خانه خدا مشرف شدند، ادامه داد: امام صادق(ع) همچنان در نقل قول خود می‌فرمایند وقتی امام حسن(ع) به حج مشرف می‌شد پیاده این مسیر را طی می‌کرد. در واقع امام به شوق دیدار معشوق پای پیاده می‌رفتند، در اصل امام چه بسیاری از این حج‌ها را پای برهنه و بدون کفش می‌رفتند، چقدر انسان باید عاشق خدا باشد که این مسیر طولانی را در هوای گرم عربستان در بیابان با پای پیاده برود.
این استاد حوزه تصریح کرد: امام صادق (ع) می‌فرمایند امام مجتبی(ع) هروقت یاد مرگ، قبر، قیامت و محشر و پل صراط می‌افتادند گریه می‌کردند.
حجت‌الاسلام والمسلمین هاشمی‌نژاد بیان کرد: از بیان امام ششم هرگاه امام حسن(ع) یاد زمانی می‌کرد که پرونده‌اش را نزد خدا می‌برند چنانچه فریاد می‌زد که غش می‌کرد، سوال این است که چگونه عظمت خدا را این امام درک و مقام ربوبیت را درک کردند که با این میزان گریه، ناله‌ها و عبادت وقتی یاد لحظه‌ای می‌افتند که پرونده‌شان نزد خدا می‌برند از ترس خدا غش می‌کردند.
وی افزود: امام صادق عرضه دارند که هنگامی که امام مجتبی(ع) برای نماز می‌ایستاد بندهای بدن امام می‌لرزید و وقتی یاد بهشت و دوزخ می‌کرد بدنش مثل مار گزیده می‌لرزید از خدا تقاضای بهشت می‌کرد و به خدا از آتش دوزخ پناه می‌برد.
این استاد حوزه ابراز کرد: امام صادق(ع) می‌فرمایند هنگامی که حضرت به حال اهتزار می‌افتادند از ایشان می‌پرسیدند که شما با قرابتی که به خدا و رسولش دارید و مادرتان فاطمه الزهرا(س) و پدرتان علی(ع) و جدت پیغمبر(ص) است چرا اشک می‌ریزید.
حجت‌الاسلام والمسلمین هاشمی‌نژاد اضافه کرد: همچنین از امام سوال می‌شد که پیغمبر خدا(ص) آنچه شایسته شما بوده است را بیان کردند پس چرا شما گریه می‌کنید شما کسی هستید که بیش از ۲۰ بار با پای پیاده حج رفتید پس چرا گریه می‌کنید، شما کسی هستید که سه مرتبه کل اموال خود را با فقرا تقسیم کردید.
وی در پایان گفت: امام حسن(ع) تمام اموال خود را با فقرا سه بار تقسیم کردند این در حالی است که ما در مال خود حق فقرا و سادات را نمی‌بینیم و جای ذکاتی که بدهکار هستیم نمی‌بینیم. اینها بر حضرت واجب نبوده در حالی که ما واجبات را هم نمی‌بینیم اگر واجبات داده شود تمام فقرا احیا می‌شوند.
انتهای پیام