امرالله احمدجو در گفت‌وگو با ایسنا و با اشاره به جایگاه سینمای امروزِ ایران در جهان، اظهار کرد: سینمای امروز ایران به دنیا معرفی‌شده و فیلم‌های فیلم‌سازانی همچون «عباس کیارستمی» و «اصغر فرهادی» نیز جوایز مهم جهانی را کسب کرده‌اند. مهم‌تر از همه اینکه سینمای ایران موجودیت خود را به دنیا اعلام کرده و معرفی و شناخته شده است. البته ازنظر من فیلم‌سازی در ایران طبق روال گذشته در حال پیشروی است، به این معنا که ما سیستم مشخصی برای فیلم‌سازی نداشته و تولیدات خوب و مطرح ما متکی به تلاش فردی است.
این کارگردان و فیلم‌نامه‌نویس با اشاره به اینکه هرچند سال یک‌بار یک فیلم‌ساز مطرح به سینما اضافه شده و با تلاش‌های شخصی خود تولیدات خوبی را رقم می‌زند، بیان کرد: ما هنوز در سینما به یک سیستم جاافتاده و چارچوبی با جزئیات کاملاً معین نرسیده‌ایم که راهکار این مسئله کاملاً مشخص است. ازنظر من برای حل این مسئله باید ابتدا دیدگاه خود را نسبت به سینما معین و تثبیت کرده و روی توقعات مشخص خود از سینما پافشاری کنیم و همچنین لازم است تا در ادامه و برای رسیدن به آن اهداف، برنامه‌ریزی‌های اصولی انجام شود.
این فیلم‌ساز با بیان اینکه سینما در همه جای دنیا آمیخته‌ای از فیلم‌هایی با موضوع‌ها و کیفیت‌های گوناگون است، در پاسخ به این سوال که سینمای امروز ایران یک سینمای دغدغه‌مند یا یک سینمای سرگرم کننده است؟ اضافه کرد: معمولاً ناقدان و تحلیلگران با دستی باز به بدنه اصلی سینما که ازقضا حائز بالاترین کمیت و تعداد است صفات و عناوین مختلفی همچون سینمای تجاری، سرگرم‌کننده، عامه‌پسند و نازل بخشیده و می‌بخشند. بخش جدی‌تر، سینمای خلاقانه، هنرمندانه و بعضاً تجربی است که معرف رشد، پیشرفت، اصالت، هویت فرهنگی و تشخص سینما و سینماگران واقعی هر جامعه است. این واقعیت حاکم بر تولیدات سینمایی، خوب یا بد و درست یا نادرست، سال‌ها است که به‌صورت جدی پابرجا بوده و هست و سینمای ایران نیز از این قاعده مستثنا نیست.
احمدجو نقاط قوت سینمای بعد از انقلاب نسبت به سینمای قبل از آن اشاره کرد و گفت: نقاط قوت سینمای بعد از انقلاب نسبت به قبل از آن در یک‌کلام، حجب است. ما سینمای بسیار محجوبی نسبت به تولیدات سینمایی در نقاط دیگر دنیا داریم که این بارزترین مشخصه سینمای ایران است. اگرچه افرادی سعی در دور زدن این مسئله داشته و ممکن است که از این خط عبور کنند، اما پافشاری بر این مسئله، شاخصۀ شماره یک سینمای ما است.
او تأکید کرد: هنر، صنعتی متکی بر سود و سرمایه بوده و این عاملِ تعیین‌کننده با توجه به مجموعه شرایط موجود در هر مقطع زمانی، به درجاتی اوج گرفته است و سایه سنگین خود را بر کیفیت فیلم‌های تولیدشده می‌اندازد.
انتهای پیام