در یادداشتی که با عنوان «مسافر الجزایر» در اختیار ایسنا قرار داده شده، آمده است:
شیخ محمدرضا زائری چهره شناخته شده و فعال فرهنگی بیش از سه دهه انقلاب اسلامی است. زائری فراتر از یک کنشگری ساده، در برهه‌هایی سنت‌های فرهنگی را پایه‌گذار بوده است. راه‌اندازی خانه روزنامه نگاران جوان در سال۷۴ اولین کار جدی و ملی او بود که فراگیر شد و پر آوازه.
کاری بدیع برای ارتقای سواد رسانه‌ای و تربیت حرفه‌ای نوجوانان در عرصه نوشتن؛ کاری که تا سالها بدیل نداشت و در آن روزها و ایام بی‌رسانه‌ای، در سطح ملی نامدار شد و محل رجوع همه نوجوانان بویژه با رویکرد انقلابی.
زائری بیش از دو دهه تنها نشریه هیئتی یعنی نشریه خیمه را با همت و انگیزه و پشتکار منتشر کرد. در سالهایی برای آنکه نبض نشریه نیفتد نشریه را به دندان کشید و به چاپخانه برد. اگرچه در مقطع‌هایی سازمان تبلیغات اسلامی حامی اصلی این نشریه بود، اما بی‌تردید زائری خودش بیشترین نقش را در انتشار بی‌توقف این نشریه داشت.
یادمان شهدای هفتم تیر (سرچشمه)، بعد از ساخت و سازش به دست مرحوم حاج احمد قدیریان و با حمایت شهرداری وقت تهران، اولین مدیری که به خود دید، زائری بود. باز هم کاری تأسیسی که از عهده او بر می‌آمد. مقام معظم رهبری از او خواسته بود که سرچشمه حسینیه ارشاد انقلاب شود. دست به کار شد و با برگزاری برنامه‌ها و رویدادهای مختلف فکری، فرهنگی و هنری محفل سرچشمه را گرم کرد. آخرین مسئولیت اجرایی او، قبل از اعزام به الجزایر، با حکم علیرضا مختارپور رئیس سازمان اسناد و کتابخانه ملی جمهوری اسلامی ایران به عنوان و مسئول اندیشگاه فرهنگی آن سازمان بود.
زائری همچنین در سال ۸۸ و در بحبوحه‌ی ماجراهای تلخ آم سال به عنوان فارغ‌التحصیل مدرسه عالی شهید مطهری، دانشجوی دکتری دانشگاه «سن ژوزف» لبنان شده بود و در رشته ادیان تحصیل می‌کرد. او در آن سال با روحیه خاص خودش و البته تسلط خوب بر ادبیات عرب و احاطه بر مسائل ایران، در محافل و رسانه‌های زیادی حاضر شد و به دفاع از انقلاب اسلامی و تبیین اتفاقات تلخ و فتنه‌های آن سال می‌پرداخت.
حجت‌الاسلام زائری همیشه به صراحت لهجه شناخته شده است که در کنار روحیه و فعالیت‌های هنری او، گاهی موجب مواضع هیجانی و گاهی لطیف و صریح می‌شد؛ هرچند او به واسطه نگاه دلسوزانه به وقایع، اغلب مورد وثوق بخش زیادی از جناح‌های سیاسی و فرهنگی بوده است. او با انتخاب سازمان فرهنگ و ارتباطات به عنوان رایزن فرهنگی ایران، مسافر الجزایر شده است.
تجربه حضور او در لبنان، بدون داشتن مسئولیت سیاسی و فرهنگی، تالیف دهها کتاب در کنار توان ادبی و شعری قابل توجه در کنار تسلط به زبان عربی این نوید را می‌دهد که زائری بتواند در سمت رایزنی فرهنگی ایران، الجزایر را پایگاهی برای تبیین فرهنگ و تمدن ایرانی-اسلامی کند. امید است که انتخاب سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی نشانگر آن باشد که این سازمان قصد دارد چرخه استفاده از نیروهای فعال فرهنگی در جامعه را فارغ از نکته‌سنجی‌های افراطی به کار گیرد و با هدررفت سرمایه فرهنگی کشور مقابله کند.
انتهای پیام