به گزارش ایسنا، با اینکه چهره‌های زیادی در شکل‌گیری رنسانس ایتالیایی و رنسانس شمالی نقش داشتند، امروزه تعداد معدودی برای تاثیرگذاری در عصر طلایی اروپا تحسین می‌شوند. در ادامه به ۱۰ مورد از مشهورترین هنرمندان رنسانس و شناخته‌شده‌ترین شاهکارهای آنان نگاهی داریم.
ساندرو بوتیچلی (۱۵۱۰-۱۱۴۵)
«آلساندرو دی ماریانو دی وانی فیلیپپی» مشهور به «ساندرو بوتیچلی»، نقاش مکتب فلورانس بود. اگرچه او گاهی پرتره‌های کوچک و تصاویر مذهبی نقاشی می‌کرد، اما اغلب نقاشی‌هایی در ابعاد بزرگ با موضوع اساطیر یونان همچون «زایش ونوس» و «پریماورا» را خلق می‌کرد. با اینکه از این گروه از آثار هنری «بوتیچلی» به عنوان برخی از مشهورترین نقاشی‌های رنسانس یاد می‌شود، اما در زمان خلق آن‌ها به دلیل ابعاد بزرگ و موضوع، مبتکرانه محسوب می‌شدند.
«لئوناردو داوینچی» (۱۵۱۹- ۱۴۵۲)
«داوینچی» که اغلب با لقب «مرد رنسانس» شناخته می‌شود، در زمینه‌های مختلفی مهارت و تخصص داشت که از جمله آن‌ها به مهندسی، اختراع، طراحی، نقاشی و معماری می‌توان اشاره کرد. با اینکه تعداد زیادی از کارنامه هنری او به شهرت جهانی رسیده‌اند، اما تابلو نقاشی «مونالیزا»ی این هنرمند که زنی را با لبخندی محو به تصویر می‌کشد، مشهورترین اثر هنری او محسوب می‌شود. «داوینچی» همچون بسیاری از هنرمندان معاصر خود، نقاشی‌هایی با موضوعات مذهبی خلق کرد که از جمله آن‌ها به «مریم مقدس و کودک به‌همراه حنای قدیس» می‌توان اشاره کرد. خودنگاره «تصویر مردی با گچ قرمز» نیز از دیگر آثار شناخته‌شده او است.
«میکل‌آنژ» (۱۵۶۴-۱۴۷۵)
«میکل‌آنژ» که برای توجه نشان دادن به جزئیات و دانش در زمینه آناتومی انسات شهرت دارد، همواره به عنوان یکی از ماهرترین مجسمه‌سازان تاریخ تحسین شده است. این هنرمند فلورانسی در طول زندگی خود چندین شاهکار مرمرین خلق کرد که به دلیل شباهت خیره‌کننده به واقعیت مورد توجه قرار گرفته‌اند. مجسمه «پیه‌تا» در کلیسای سن پیترو واتیکان از جمله آثار هنری شناخته‌شده این هنرمند است.
«میکل‌آنژ» علاوه بر مجسمه‌سازی در معماری، در شعر و نقاشی نیز مهارت داشت. از دیگر آثار هنری قابل‌توجه او به فرسکو روی سقف کلیسای سیستین می‌توان اشاره کرد.
«جورجونه»(۱۵۱۰-۱۴۷۰)
با اینکه «جورجونه» عمر کوتاهی داشت، اما تاثیر بزرگی بر مکتب ونیز به جای گذاشت. او که دانش‌آموز برادران «بلینی» بود، ایده‌های خلاقانه‌ای داشت. در شش نقاشی به‌جای‌مانده از او فضای شاعرانه و روایات مرموز به چشم می‌خورد. تابلو نقاشی «طوفان» مشهورترین اثر هنری اوست.
«رافائل» (۱۵۲۰-۱۴۸۲)
«رافائلو سانتسیو» که بیشتر با نام «رافائل» شناخته می‌شود، امروزه به عنوان یک نقاش چیره‌دست شناخته می‌شود. با اینکه «رافائل» در ۳۷سالگی درگذشت، اما به عنوان یک معمار و نقاش ایتالیایی کارنامه پرباری از خود به جای گذاشت. او را بیشتر برای خلق تابلوهای نقاشی با موضوع مریم مقدس می‌شناسند.
«رافائل» نیز همچون «میکل‌آنژ»، فرسکوهایی در واتیکان خلق کرد. «مکتب آتن» که یک فرسکو بسیار مشهور است، متفکران بزرگ یونانی همچون «ارسطو» و «افلاطون» را به تصویر می‌کشد.
«تیسین» (۱۵۷۶-۱۴۸۸)
پس از درگذشت «جورجونه» در سال ۱۵۱۰ میلادی و «جیووانی بلینی» در سال ۱۵۱۶ میلادی، «تیسین» پرچم‌دار سبک ونیزی بود. با این حال «تیسین» نیز کم‌کم از سبک آموزگاران خود فاصله گرفت تا به بینش هنری خود نزدیک شود و در نهایت همچون «میکل‌آنژ» به موفقیت دست پیدا کرد.
«یان وان آیک» (۱۴۴۱ - ۱۳۹۰)
«وان آیک» که یک نویسنده ساکن «بروخه» بود، به عنوان یکی از اصلی‌ترین چهره‌های «رنسانس شمالی» شناخته می‌شود. با اینکه فقط ۲۰ تابلو نقاشی به «وان آیک» نسبت داده شده است، اما نقاشی‌های او در زمره مشهورین آثار هنری هلندی قرار می‌گیرند. «وان آیک» نیز همچون سایر نقاش‌های هلندی، به جزئیات توجه زیادی نشان می‌داد و در رئالیسم مهارت داشت. این نوع مهارت «وان آیک» را در نقاشی «پرتره آرنولفینی» می‌توان دید که در آن به اندازه‌ای به جزئیات توجه شده که یک خودنگاره مخفی به تصویر کشیده شده است.
«هیرونیموس بوش» (۱۵۱۶-۱۴۵۰)
«بوش» که یک هنرمند هلندی بود بیشتر به دلیل خلق نقاشی‌هایی با روایت‌های غنی و پیکرنگاری‌هایی با مضامین خیالی و عجیب شهرت داشت که از جمله مشهورترین آن‌ها به «باغ لذت‌های دنیوی» می‌توان اشاره کرد.
«پیتر بروگل مهتر» (۱۵۶۹-۱۵۲۵)
امروزه از «پیتر بروگل» به عنوان استاد هنر رنسانس هلندی و فلاندری یاد می‌شود. او که به خلق نقاشی‌هایی درباره صحنه‌هایی از زندگی افراد طبقه پایین جامعه علاقه داشت همچنین در نقاشی کردن تابلوهای پرجمعیت و با جزئیات زیاد مهارت داشت. از مشهورترین نقاشی‌های این هنرمند «شکارچیان و برف» را می‌توان نام برد.
انتهای پیام