ریکاردو آلوز در اولین فصل حضورش در فوتبال ایران، با ارسال ۱۳ پاس‌گل ، بهترین پاسور لیگ بیست‌ودوم شد، او تا پایان هفته نوزدهم فصل گذشته، ۱۲ پاس‌گل داده بود تا خیلی زود در آستانه شکستن رکورد بیشترین پاس‌گل در یک فصل از تاریخ لیگ‌برتر قرار بگیرد.
روند پاس‌گل‌های آلوز بعد از شش ماه افت کرد. او با اینکه از آن تاریخ تا پایان لیگ بیست‌ودوم تنها در یک مسابقه حضور نداشت، اما در مجموع ۱۲ مسابقه فقط یک پاس‌گل داد.
آخرین بار که هافبک پرتغالی تراکتور موفق به ارسال پاس‌گل شده بود به هفته بیست‌وهشتم لیگ گذشته بازمی‌گشت، جایی که گستاوو واگنین روی پاس آلوز موفق به ثمر رساندن گل دوم تیمش در مقابل مس کرمان شده بود.
البته بخشی از افت آمار آلوز به کم‌دقتی مهاجمان تراکتور بازمی‌گشت، آلوز در این چهار ماه و اندی، بیش از ۵۰ مرتبه با پاس‌های کلیدی، موقعیت ساخته است که هم‌تیمی‌هایش آن‌ها را هدر دادند.
حرکت تیمی تراکتوری‌ها در اوقات تلف شده مصاف شب گذشته این تیم در چارچوب دیدار معوقه هفته سوم لیگ‌برتر فوتبال ایران، مقابل استقلال خورستان، با سانتر زیبای ریکاردو آلوز روی دروازه همراه شد که گوستاوو واگنین با ضربه سر چکشی دروازه استقلال خوزستان را باز کرد تا دومین پیروزی ناپلئونی تی‌تی‌ها در لیگ بیست‌وسوم رقم بخورد.
اما نکته جالب آنکه اولین و آخرین گل گستاوو واگنین با پیراهن تراکتور روی پاس آلوز به ثمر رسیده بود.
گل گستاوو برای تراکتور در شرایطی رقم خورده بود که آلوز فصل گذشته در دیدار برگشت تی‌تی‌ها مقابل مس کرمان با سانتری کوتاه توپ را به محوطه جریمه می‌آورد و گستاوو با فرصت طلبی موفق به بازگشایی دروازه مسی‌ها می‌شود.
دو یار خارجی تراکتور پس از آن نتوانسته بودند گلی را برای تراکتور به ارمغان آورند که شب گذشته با همکاری دقیق و بی‌نقص آلوز و گستاوو، سرانجام این طلسم ۱۲۰ روزه را شکسته شد.
حالا باید دید در ادامه کار، همکاری سایر بازیکنان تراکتور با آلوز چگونه خواهد بود و آیا این هافبک پرتغالی با ساخت گل و تاثیرگذاری بر روند گلزنی تیمش می‌تواند از عنوان بهترین پاسور لیگ در سال گذشته دفاع کند یا خیر؟
انتهای پیام