به گزارش ایسنا، به نوشته روزنامه گاردین، نیروی هوایی ایالات متحده ۵۰ میلیون دلار (۳۹ میلیون پوند) برای سال آینده به منظور پیش‌برد پروژه‌ای اختصاص داده است که می‌تواند راه را برای بازگشت تسلیحات هسته‌ای آمریکا به خاک بریتانیا برای اولین بار در بیش از ۱۵ سال هموار کند.
نیروی هوایی آمریکا (USAF) در توجیه هزینه‌های ایجاد یک خوابگاه ۱۴۴ تخت‌خوابی در پایگاه هوایی RAF Lakenheath در منطقه سافولک، واقع در شرق انگلیس به کنگره گفت که این ساختمان برای افزایش پرسنل و سربازگیری جدید به دلیل ماموریت احتمالی «nuclear surety» درنظر گرفته شده است. به گفته کارشناسان، پنتاگون معمولا از این اصطلاح برای اشاره به کار با سلاح‌های هسته‌ای استفاده می‌کند.
ساخت این خوابگاه قرار است در ژوئن ۲۰۲۴ آغاز شود و تا فوریه ۲۰۲۶ ادامه خواهد داشت و آخرین مورد از یک سری نشانه‌هایی است که گواهی می‌دهد آماده سازی برای بازگشت احتمالی سلاح‌های هسته‌ای ایالات متحده به خاک بریتانیا در حال انجام است.
فدراسیون دانشمندان آمریکا (FAS) پیشتر گزارش داده بود که در بودجه دفاعی سال ۲۰۲۳، بریتانیا به فهرست کشورهایی اضافه شد که در آنها سرمایه‌گذاری زیرساختی برای سایت‌های ذخیره‌سازی «سلاح‌های ویژه» در اروپا در کنار بلژیک، آلمان، ایتالیا، هلند و ترکیه در حال انجام است.
تسلیحات هسته‌ای ایالات متحده برای اولین بار در سال ۱۹۵۴ در بریتانیا مستقر شد، به‌ویژه در پایگاه‌های هوایی RAF Greenham Common، RAF Molesworth و همچنین RAF Lakenheath که زمانی دارای پناهگاه‌هایی برای ذخیره ۱۱۰ بمب هسته‌ای B۶۱ بود.
به نوشته گاردین، نیروی هسته‌ای انگلیس منحصراً از موشک‌های ترایدنت قابل پرتاب از زیردریایی تشکیل شده است، اما ایالات متحده یک «سه‌گانه هسته‌ای» از بمب‌هایی دارد که می‌توانند از دریا، هوا و زمین پرتاب شوند. در حالی که موشک‌های کروز ایالات متحده در سال ۱۹۹۱ از رده خارج شدند، بمب‌های گرانشی حداقل ۱۶ سال دیگر در Lakehheath باقی ماندند.
ترایدنت (Trident) یک موشک بالستیک قاره‌پیمای مبتنی بر زیردریایی (دریاپایه) با قابلیت حمل کلاهک هسته‌ای است که توسط آمریکا ساخته شده و از طریق زیردریایی موشک بالستیک هسته‌ای پرتاب می‌شود.
پنتاگون به درخواست برای اظهار نظر پاسخ نداد. سخنگوی وزارت دفاع انگلیس نیز گفت که «این یک سیاست دیرینه انگلیس و ناتو است که حضور تسلیحات هسته‌ای در یک مکان خاص را نه تأیید و نه رد کنند».
اگر چنین تسلیحاتی در بریتانیا مستقر شوند به احتمال زیاد تحت کنترل ارتش آمریکا باقی خواهند ماند.
گروه کمپین خلع سلاح هسته‌ای (CND) از نخست وزیر انگلیس خواست که پس از تکمیل ارتقاء پایگاه Lakenheath به ایالات متحده اجازه ندهد که تسلیحات اتمی خود را در خاک بریتانیا مستقر کند.
کیت هادسون، مدیر کل این سازمان اظهار داشت: «علی‌رغم امتناع دولت بریتانیا از اذعان به این واقعیت، به‌طور روز افزون آشکار می‌شود که Lakenheath بار دیگر یک چرخ دنده حیاتی در ماشین هسته‌ای خارج از کشور آمریکا خواهد بود». او گفت که حضور این تسلیحات، بریتانیا را به یک هدف محتمل‌تر در هر جنگ هسته‌ای تبدیل می‌کند.
نگرانی‌ها در مورد یک درگیری هسته‌ای پس از حمله روسیه به اوکراین در بالاترین سطح خود در چند سال گذشته قرار داشته است.
لندن در سال ۲۰۲۱ اعلام کرد که ذخایر کلاهک‌های هسته‌ای Trident خود را تا ۴۰ درصد افزایش می‌دهد و به ۲۶۰ عدد می‌رساند که اولین افزایش در چنین سطحی از زمان پایان جنگ سرد به شمار می‌آید و بازتاب افزایش نگرانی غرب نسبت به نیات روسیه و توانایی رو به رشد چین است.
بمب های B۶۱ زمانی توسط ارتش آمریکا منسوخ شدند و یادگاری از جنگ سرد محسوب می‌شوند اما به جای بازنشستگی، برای افزایش عمر و بهبود دقت آنها ارتقا یافته‌اند.
انتظار می‌رود که نسخه جدید آن، یعنی B۶۱-۱۲ در سال جاری (میلادی) وارد اروپا شود. جنگنده‌های جدید F-۳۵A Lightning II گواهینامه مجهز شدن به بمب‌های مدرن را دریافت کرده‌اند و اسکادران جنگنده ۴۹۵اُم مستقر در RAF Lakenheath قرار است اولین واحدی در اروپا باشد که هواپیماهای دارای قابلیت پرتاب بمب اتمی را دریافت می‌کند.
بنابر گزارش گاردین، هواپیمای ترابری نظامی C-۱۷A Globemaster III در نوامبر گذشته برای حمل بمب‌های B۶۱-۱۲ مورد تایید قرار گرفت که به آن اجازه می‌داد آنها را در مکان‌های ذخیره‌سازی در پایگاه‌های ایالات متحده و اروپا توزیع کند.
مت کوردا از فدراسیون دانشمندان آمریکا در این باره گفت: «همه این تحولات شواهد بسیار مهمی را مبنی بر این ارائه می‌کنند که این امکان وجود دارد که مأموریت هسته‌ای به بریتانیا بازگردد.»
ینس استولتنبرگ، دبیرکل ناتو در مصاحبه ای در دسامبر ۲۰۲۱، دو ماه قبل از حمله روسیه به اوکراین گفت: ما هیچ برنامه‌ای برای استقرار سلاح هسته‌ای در هیچ کشور دیگری نداریم جز کشورهایی که به عنوان بخشی از بازدارندگی ما میزبان این سلاح‌ها هستند.
با این حال، این اظهار نظر لزوماً بریتانیا را که قبلاً میزبان بمب‌های B۶۱ بود، مستثنی نمی‌کند.
انتهای پیام