به گزارش ایسنا و به نقل از اسپیس، جدیدترین قرارداد ناسا برای توسعه فناوری جمع‌آوری زباله‌های فضایی شامل کیسه‌ای است که می‌تواند روزی قطعاتی را که در مدار زمین پرواز می‌کنند، بگیرد.

زباله‌های فضایی چیزهای گوناگون ساخته‌ی انسان هستند که در مدار زمین در حال گردشند، اما دیگر کارایی ندارند. زباله فضایی در واقع بقایای فعالیت بشر در فضا و از قطعات فضاپیماها گرفته تا قسمت‌هایی از آنها که در مراحل مختلف مأموریت فضایی از آن جدا شده‌اند یا هر چیز دیگری که در مدار زمین رها شده و دیگر کاربردی ندارد، است.

ناسا در سال ۲۰۱۱ گزارش کرد که میزان این زباله‌های فضایی به نحو تصاعدی افزایش یافته و به مرز بحران رسیده‌ است. تا جایی که پروفسور ویتالی آدوشکین استاد آکادمی علوم روسیه می‌گوید زباله‌های فضایی، به خصوص زباله‌های بجا مانده از ماهواره‌های نظامی می‌تواند باعث تنش سیاسی و نظامی بین کشورهای حاضر در فضا شود.

اکنون ناسا به یک استارتاپ لجستیک فضایی به نام ترنس‌آسترا(TransAstra) قراردادی ۸۵۰ هزار دلاری برای ابداع کیسه‌ زباله‌ای که می‌تواند پس از پرواز به مدار زمین باد شود، اعطا کرده است.

با این حال، این یک ماموریت زباله فضایی برای پرواز به فضا نیست، زیرا این شرکت وظیفه دارد این فناوری را روی زمین با استفاده از پایه‌های بادشونده آزمایش کند.

این دومین قرارداد برای ترنس‌آسترا در سال‌های اخیر برای کیسه‌های جمع آوری بادشونده است. آنها همچنین قراردادی در سال ۲۰۲۱ در مراحل اولیه از ناسا دریافت کردند که در ابتدا بر روی گرفتن سیارک یا سنگ فضایی متمرکز بود.

با این حال، ترنس‌آسترا خیلی سریع متوجه شد که سیارک‌ها و زباله‌های فضایی بسیاری از چالش‌ها و ویژگی‌های مشابهی دارند. مقامات این شرکت می‌گویند که سیارک‌ها سنگ‌ریزه تولید می‌کنند، در حالی که زباله‌های فضایی می‌توانند قطعات ریز شبیه به سنگ‌ریزه‌ها در فضا تولید کنند.

جوئل سرسل، بنیان‌گذار و مدیرعامل ترنس‌آسترا می‌گوید: ما متعاقباً متوجه شدیم که این بزرگترین چیزی است که تا به حال برای پاکسازی زباله‌های مداری انجام شده است. این شرکت پیشنهاد می‌کند که این کیسه را در مدار پایین زمین حرکت دهد تا چندین تکه زباله را با یک یدک‌کش فضایی که آن‌ را «زنبور کارگر» می‌نامند، جمع کند.

ممکن است سال‌ها یا حتی چند دهه طول بکشد تا چنین فناوری ویژه‌ای برای پروازهای فضایی مهیا شود.

آژانس فضایی اروپا تخمین می‌زند که مدار زمین تقریباً ۳۶ هزار و ۵۰۰ زباله به عرض بیش از ۱۰ سانتی‌متر دارد. در حالی که همه اشیای قابل ردیابی در مدار زمین چیزی حدود ۳۳۰ میلیون شیء هستند که هر کدام بزرگتر از یک میلی‌متر هستند.

در یک مثال بارز از اینکه چگونه مشکل زباله‌های فضایی در حال خارج شدن از کنترل است، گفته می‌شود یک قطعه زباله فضایی که قرار بود توسط یک آزمایش حذف زباله‌های فضایی حذف شود، خود در همین ماه(اوت ۲۰۲۳) به یک قطعه زباله دیگر برخورد کرد و احتمالاً باعث تولید زباله‌های بیشتری در مدار زمین شده است.

انتهای پیام