به گزارش ایسنا، پیش از اینکه بخواهیم به عملکرد دولت سیزدهم در بخش موسیقی که مرداد سال ۱۴۰۰ به روی کار آمده است، بپردازیم، میتوانیم به این نکته اشاره کنیم که این دولت در حوزه فرهنگ و هنر، محمد مهدی اسماعیلی را به عنوان وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، محمود سالاری را به عنوان معاونت هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و محمد الهیاری را به عنوان مدیر دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، برگزیده است.
و اما برای بررسی عملکرد دولت در حوزه موسیقی، میتوان به آمارهایی مراجعه کرد که دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی از زمان حضور محمد الهیاری در این بخش، به صورت ماهیانه، منتشر کرده است. در این آمارها تعداد کنسرتهای برگزار شده، تعداد مجوزهای انتشار آلبوم و تکآهنگ اعلام شده است.
به طور کلی با بررسی این آمار، مشخص میشود که تعداد کنسرتهای برگزار شده در سال ۱۴۰۱ در تهران در سالنهای بالای ۱۲۰۰ نفر ۶۰۶ کنسرت و در کل کشور ۳۹۱۳ کنسرت بوده است.
همچنین تعداد این کنسرتها در سه ماه اول سال ۱۴۰۲ به ۲۹۲ در ۷۷۶ نوبت میرسد.
اما در بررسی انتشار آثار موسیقی آن هم به صورت مشخص در حوزه آلبومها، از سال ۱۴۰۱ تا آخر بهار امسال ۱۷۰ آلبوم منتشر شده است.
البته در تیرماه امسال نیز مجوز انتشار ۳۵۲ تکآهنگ و ۲۶ آلبوم موسیقی صادر شده است.
ولی عملکرد دولت تنها به مجوزهای برگزاری کنسرت و انتشار آثار موسیقی خلاصه نمیشود؛ زیرا هر مدیر و مسئولی وعدههایی داده که عملی کردن آن وعدهها جزوی از وظایف آنها است.
در نخستین مورد میتوان به تأکید متولیان امر فرهنگ برای برگزاری کنسرتها در پی ناآرامیها اشاره کرد، به گونهای که بارها از هنرمندان درخواست کردند که به روی صحنه بیایند و این وعده را هم دادند که مانعی بر سر راه برگزاری کنسرتها نخواهد بود؛ اما سوال اینجاست که این وعدهها تا چه حد عملی شد؟
در پاسخ به این سوال میتوان به تعداد کنسرتهایی که با از سر گیری برگزاری کنسرتها برگزار شد، اشاره کرد که مثلا اجراهای صحنهای سال ۱۴۰۲ نسبت به سال ۱۴۰۱، رشد ۳۱ درصدی را تجربه کرده است، به گونهای که مجوزهای صادر شده برای سه ماهه نخست ۱۴۰۱ شامل ۱۲۶ عدد و سه ماهه نخست امسال شامل ۱۷۱ عدد است.
تعداد این کنسرتها در سه ماه اول سال ۱۴۰۲ به ۲۹۲ در ۷۷۶ نوبت میرسداما همه ماجرا این نیست؛ چراکه از ابتدای از سرگیری برگزاری کنسرتها شاهد چندین نمونه لغو، ایجاد اختلال توسط عوامل خودسر و یا کوچ به سالنی دیگر در کنسرتهای گروهها و خوانندگانی از جمله لیان، ناصر زینلی، مجید سالاری، فرج علیپور و ... بودهایم؛ علیرغم اینکه وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی گفته بود که اجازه نمیدهند عدهای در فضاهای فرهنگی و هنری هنجارشکنی کنند و این قول را داد که پیگیر مشکلات پیش آمده هستند و برنامههای جایگزینی برای کنسرتهای لغو شده در نظر گرفتهاند.
با این حال تا قبل از آغاز ایام سوگواری محرم و صفر، متوجه لغو برخی کنسرتها در تهران و سایر شهرها بودیم که هر کدام به دلایل مختلفی رخ میدادند؛ اگرچه که گاهی برای برخی از کنسرتهای لغو شده، جایگزین هم در نظر گرفته میشد.
البته باید به این موضوع هم اشاره کنیم که اصولا برگزاری کنسرتها با همراهی و همکاری دفتر موسیقی وزارت ارشاد رو به رو میشوند ولی این مسئولان سالنها یا افراد دیگری هستند که کارشکنی و سلیقه شخصی را دخیل میکنند. اما سوال دیگری که پیش میآید این است که چه امری موجب کارشکنی در فعالیتهای وزارت فرهنگ میشود، چرا هماهنگی لازم وجود ندارد و چرا برخی اجازه دخیل کردن سلیقه شخصی را دارند و دستورات ارشاد را نادیده میگیرند؟
همچنین یکی دیگر از موضوعات مشابه در اعمال سلیقه شخصی به برگزاری کنسرت در استانها برمیگردد، باوجود اینکه براساس قوانین کشوری برگزاری کنسرت مادامی که مجوز داشته باشد، در هیچ جای کشور مانعی ندارد اما استانهایی مانند قم، مشهد، یزد و ... گویا این امر را قبول ندارد. با این حال اما امسال شاهد جرقههایی از امید برای برگزاری کنسرت در این استانها بودیم؛ چرا که پس از گذشت سالها حاشیه و البته ممنوعیت غیررسمی برگزاری کنسرت در خراسان رضوی، حجت اشرفزاده در روزهای ۱۸، ۱۹ و ۲۰ اسفند ماه در شهر نیشابور به روی صحنه رفت. پس از آن نیز در جشنواره بینالمللی «امت ماه» که از ۲۹ فروردین تا ۹ اردیبهشت در مشهد برگزار شد، خوانندههای داخلی و خارجی به روی صحنه رفتند.
«پرواز همای» هم هشتم اردیبهشت ماه گذشته در سالن تربیت معلم این شهر در دو سانس ۱۹:۳۰ و ۲۲:۳۰ به روی صحنه رفت.
اما آخرین موردی را که میتوان به آن اشاره کرد، بحث اخراج ۴۰ نفر از نوازندگان ارکستر سمفونیک تهران است که توسط بنیاد رودکی که تحت نظر وزارت ارشاد فعالیت میکند، صورت گرفت. اما باوجود درخواستهایی که هنرمندان مطرح از جمله علی رهبری نسبت به تجدید نظر در این امر از وزیر داشتند، نه تنها از جانب وزیر ارشاد، بلکه از جانب دیگر مسئولان ارشاد نیز واکنشی درباره این امر نبود.
انتهای پیام