به گزارش ایسنا و به نقل از لایوساینس، باستان‌شناسان در بالکان بقایای احتمالی یک روستای ۸۰۰۰ ساله را کشف کرده‌اند که بر فراز یک دریاچه باستانی ساخته شده است و قدیمی‌ترین روستای شناخته شده در اروپا محسوب می‌شود.
این دریاچه که در مرز بین آلبانی و مقدونیه شمالی قرار دارد، صدها تکه تنه درخت را شامل می‌شود که به اعتقاد باستان شناسان پایه‌های این دهکده ماقبل تاریخ را تشکیل داده بودند. محققان هنوز نمی‌توانند اندازه دقیق این سکونتگاه را تخمین بزنند، اما کشف یک دیوار دفاعی متشکل از ده‌ها هزار میخ چوبی که اکنون زیر آب است، نشان می‌دهد که روستا نسبتاً بزرگ بوده است.
«آلبرت هافنر»، باستان‌شناس دانشگاه «برن» در سوئیس که سرپرستی کاوش در این محوطه را بر عهده داشت، به «لایوساینس» گفت که غواصان چند هفته پیش از تنه درختان غوطه‌ورشده در آب نزدیک روستای آلبانیایی «لین» نمونه چوب گرفتند.
نتایج آزمایش تاریخگذاری تا چند ماه آینده مشخص نخواهد شد، اما «هافنر» اعلام کرد که چوب‌های غوطه‌ورشده احتمالاً هم سن پایه‌هایچوبی کشف‌شده در ساحل است که کاوشگران قدمت آنها را بین ۵۸۰۰ قبل از میلاد تا ۵۹۰۰ قبل از میلاد تعیین کرده‌اند.
بر این اساس می‌توان نتیجه گرفت که این قدیمی‌ترین سکونتگاهی است که باستان‌شناسان تاکنون در اروپا پیدا کرده‌اند.
البته این گروه از کاوشگران بقایای سکونتگاه دیگری را نیز پیدا کرده‌اند که بر روی آب‌های یک محوطه غرق‌شده ماقبل تاریخ واقع در سواحل شرقی این دریاچه (بخشی از مقدونیه شمالی) قرار دارند، اما قدمت این بقایا چند صد سال کمتر است.
اکنون به نظر می‌رسد که هر دو روستا در دو طرف دریاچه در چند مرحله و طی صدها سال ساخته شده‌اند، و مراحل بعدی ساخت و ساز، ساختمان قدیمی‌تر را از نظر پنهان کرده است.
«هافنر» چندین سال پروژه EXPLO را رهبری کرده است و دریاچه های بالکان را برای یافتن آثاری از مهاجران از آناتولی(ترکیه کنونی) به اروپا در حدود ۸۰۰۰ سال پیش کاوش می‌کند. تصور می‌شود که آنها اولین مردمی باشند که کشاورزی را از اطراف بین‌النهرین به اروپا آوردند.
کشاورزان اولیه با شکارچیانی ارتباط برقرار کردند که از حدود ۴۵۰۰۰ سال پیش در دوره پارینه‌سنگی فوقانی، در اروپا را زندگی می‌کردند و احتمالاً از آفریقا از طریق سواحل شرقی مدیترانه وارد شده بودند.
«هافنر» همچنین توضیح داد که در بسیاری از دریاچه‌های بزرگ در منطقه بالکان آثار واضحی از مهاجرت اولیه از آناتولی دیده می‌شود.
گروه کاوشگران «هانفر» تاکنون بیش از ۶ محوطه باستانی را در سراسر بالکان بررسی کرده است.
تحقیقات در مورد برخی از سکونتگاه‌های دریاچه‌ای در دهه ۶۰ میلادی انجام شد. به گفته «هافنر» در جدیدترین کاوش‌ها از روش‌هایی مانند تاریخگذاری بسیار دقیق رادیوکربن و درخت‌گاه‌شماری استفاده می‌کنند، که با نگاه کردن به حلقه‌های رشد درختان می‌تواند زمان قطع شدن کنده‌های درخت را تعیین کند.
اکثر کنده‌های زیر آب نزدیکی «لین»، اکنون با گل و لای پوشیده شده‌اند، اما تعداد کمی از کف دریاچه بیرون زده‌اند. باستان شناسان مطمئن نیستند که پایه‌های این سکونتگاه در آب‌های عمیق یا بالای زمین های عمدتاً باتلاقی ساخته شده است.
مردم باستان احتمالاً به دلیل آب و گیاهان موجود در دریاچه‌ها به زندگی در کنار دریاچه ها علاقه داشتند، اما مشخص نیست که چرا مردم ماقبل تاریخ خانه‌های خود را بر روی پایه‌های چوبی بالای دریاچه یا تالاب می‌ساختند.
انتهای پیام