رضانور بختیار، یکی از پیشکسوتان عکاسی اصفهان و تحصیل‌کردۀ این رشته در انگلستان است که در دوران دبیرستان به عکاسی علاقه‌مند شد و تصمیم گرفت راه پر فراز و نشیب رسیدن به علاقۀ خود را طی کند.
این هنرمند، هم‌زمان با روز جهانی عکاسی، در گفت‌وگو با ایسنا و درباره سختی‌های مسیر ورود خود به عکاسی و راه‌های مقابله با موانع آن تصریح کرد: همه می‌گفتند مگر کسی برای خواندن عکاسی به خارج از ایران می‌رود؟ مگر عکاسی درس دارد؟ اما نمی‌دانستند که اتفاقاً عکاسی درس‌های زیادی داشت. عکاسی از گذشته تا امروز نیز در دانشکده‌ها تدریس می‌شود، اما در آن زمان، تصور مردم از عکاسی و عکاسان، فقط همان عکاس‌های کنار خیابان بود. در آن دوران فکر می‌کردند که نباید درس خواند مگر با هدف دکتر یا مهندس شدن؛ هرچندکه آن زمان تعریفشان از دکتر و مهندس نیز متفاوت با امروز بود.
بختیار با اشاره به جایگاه ایران در زمینه عکاسی، گفت: اگرچه کشور ما در این زمینه پیشرفت کرده است، ولی طبیعتاً سابقه فرانسه، انگلستان و ایتالیا را نداریم؛ بااین‌وجود در این مدت کوتاه که از دهه ۶۰ میلادی شروع شد، تعدادی عکاس تحصیل‌کرده به ایران بازگشتند و جایگاه خود را یافتند که من اولین نفرِ آن‌ها بودم و مسعود معصومی نیز یکی از همین افراد تأثیرگذار بود.
این عکاس پیشکسوت افزود: البته در دوران فعلی، سیستم‌های عکاسی ساده شده و حتی با تلفن‌های همراه نیز هرروز بیش‌تر از کل تاریخ عکاسی جهان، عکس گرفته می‌شود، ولی عکس‌هایی با رعایت اصول عکاسی نیستند، چراکه به‌عنوان مثال همه در خیابان ایستاده‌اند و از خودشان عکس می‌گیرند، ولی اهمیتی به فضای پشت سر خود نمی‌دهند.
او با تأکید بر اینکه عکاسی پایانی ندارد و نمی‌توان به راحتی در جایگاهی قرار گرفته و بگوییم که یک عکاس حرفه‌ای هستیم، اضافه کرد: عکاسی پایان ندارد، درواقع هیچ هنری پایان ندارد. مگر هنرهای دیگر پایان یافتند؟ آیا نقاشی پایان پیدا کرد؟ نقاشان بزرگی مانند میکل آنژ و پیکاسو در جهان، این هنر را به تعالی رساندند، اما مردم هنوز هم نقاشی می‌کشند.
بختیار به افرادی که به‌تازگی به هنر و حرفه عکاسی وارد شده‌اند نیز توصیه کرد: آن‌ها باید آثار معروف و شناخته شدۀ عکاسان مختلف را ببینند، کتاب بخوانند، در وب‌سایت‌های مختلف درباره عکاسان بزرگ جهان، نقاشان، پیکرتراشان و درمجموع درباره سابقه هنر مطالعه کنند.
این عکاس پیشکسوت در پایان گفت: همه مردم باید سعی کنند که ببینند و درست ببینند. درست دیدن، کیفیت زندگی را افزایش می‌دهد.
انتهای پیام