به گزارش ایسنا و به نقل از گاردین، به تازگی، پژوهشگران مجموعه‌ای از دوربین‌ها و میکروفون‌های کنترل‌شده توسط هوش مصنوعی را برای شناسایی حیوانات و پرندگان و نیز نظارت بر حرکت‌ و حیات آن‌ها در طبیعت نصب کردند.   

بر اساس این تکنولوژی، دوربین‌ها و مانیتورها در سه مکان نصب شدند. آن‌ها صداها و تصاویری را ضبط کردند و  شناسایی گونه‌های خاص و نقشه برداری از مکان این گونه‌ها توسط تجزیه و تحلیل رایانه‌ها انجام شد. در این روش، ده‌ها پرنده مختلف از آواز آن‌ها شناسایی شدند، در حالی که حیواناتی مانند روباه، گوزن، جوجه تیغی و خفاش از طریق تجزیه و تحلیل توسط هوش مصنوعی شناسایی شدند. در این روش هیچ ناظر انسانی در کار نیست.

Anthony Dancer، متخصص حفاظت در انجمن جانورشناسی لندن (ZSL) می‌گوید: «نکته بسیار مهم، مقیاس عملیات است. ما ده‌ها هزار فایل و داده و هزاران ساعت صدا را از این مکان‌های آزمایشی ضبط و از این طریق انواع حیوانات را شناسایی کرده‌ایم. در واقع، با استفاده از ناظران انسانی، ما قادر نبودیم این کار را در چنین مقیاس گسترده‌ای انجام دهیم و فقط هوش مصنوعی این کار را ممکن کرد.»

با استفاده از سیگنال‌های صوتی جمع‌آوری‌شده توسط حسگرها، مشخص شد که سه گونه پرنده که شامل کلاه سیاه اوراسیا، مرغ سیاه و Great Tit می‌شوند، به محیط‌های سالم و  منابع غذایی مفید نیاز دارند. دست یافتن به چنین داده‌هایی دلگرم‌کننده است، چراکه معیارهای مهمی را برای اندازه‌گیری تنوع زیستی در آینده فراهم می‌کنند.

همچنین، موجودات دیگری که توسط مانیتورهای هوش مصنوعی شناسایی شدند، شامل شش گونه خفاش، از جمله pipistrelle معمولی بودند. خفاش‌ها اکثرا از پل‌های راه‌آهن برای منزل کردن استفاده می‌کنند. بنابراین، اگر بتوان با استفاده از مانیتورهای هوش مصنوعی، اطلاعات دقیق تری در مورد مکان دقیق آن‌ها به دست آورد، می‌توان به محافظت از آن‌ها کمک کرد.

در گذشته، پژوهشگران مجبور بودند جمعیت حیات وحش محلی را از روی حیواناتی که جان خود را از دست داده بودند، مانند گورکن‌هایی که در مسیر یا کنار جاده رها شده بودند، تخمین بزنند. در حالی که اکنون با استفاده از هوش مصنوعی، آن‌ها می‌توانند اطلاعات زیادی را از جمعیت گونه‌های جانوری بدست آورند.  

در سایت‌هایی که مورد بررسی قرار گرفته است، نشانه‌هایی از بیش از ۳۰ گونه پرنده و۶ گونه خفاش و روباه و جوجه تیغی به‌دست آمده. با این حال، محققان می‌گویند که هدف اصلی این پروژه چیز دیگری بوده است.

هدف اصلی این بود که نشان دهند فناوری مبتنی بر هوش مصنوعی، مرتبط با تله‌های صوتی و دوربینی، می‌تواند به طور موثر برای بررسی حیات وحش در شبکه ریلی و همچنین در مناطق دیگر مورد استفاده قرار گیرد. این روش به ما خواهد گفت که چگونه گونه‌ها در واکنش به تغییرات آب و هوایی به حیات خود ادامه می‌دهند و ما چگونه باید پوشش گیاهی را، نه تنها در کنار خطوط راه آهن، بلکه در حاشیه جاده‌ها و مکان‌های دیگر، مدیریت کنیم.

انتهای پیام