گزارش جدید سازمان ملل نشان میدهد که تعداد افرادی که با گرسنگی مواجه هستند از سال ۲۰۱۹ افزایش یافته است. همهگیری جهانی با درگیریها و الگوهای آبوهوایی مرتبط با بحران آب وهوا، هدف از بین بردن گرسنگی جهان را تا سال ۲۰۳۰ به تعویق انداخته است.
گزارش جدید سازمان مللمتحد به افزایش تعداد افرادی که در سالهای اخیر با گرسنگی مقابله میکنند، اشاره دارد و بر اساس گزارش وضعیت امنیت غذایی و تغذیه در جهان، از سال ۲۰۱۹ تاکنون ۱۲۲ میلیون نفر دیگر با گرسنگی مواجه شده اند.
سال گذشته، نزدیک به ۳۰ درصد از جمعیت جهان و معادل ۲.۴ میلیارد نفر بهطور مداوم به غذا دسترسی نداشتند. هدف توسعه پایدار سازمان مللمتحد برای پایان دادن به گرسنگی تا سال ۲۰۳۰ در خطر است و باید برای شناسایی و تشخیص مسائل منطقهای و معکوس کردن افزایش سطح گرسنگی جهانی از قبل از همهگیری اقدام کرد.
اگرچه رقم تعداد گرسنگی جهانی بین سالهای ۲۰۲۱ تا ۲۰۲۲ افزایش یافته است اما هنوز مناطق زیادی با بحرانهای عمیق غذایی مواجه هستند. در حالی که آسیا و آمریکای لاتین در کاهش گرسنگی پیشرفت کردهاند، آسیای غربی، کارائیب و تمام مناطق فرعی آفریقا شاهد افزایش بودهاند. آفریقا همچنان بدترین منطقه آسیب دیده است و از هر پنج نفر یک نفر با گرسنگی مواجه میشود که بیش از دو برابر میانگین جهانی است.
امنیت غذایی
در پاسخ به یافتههای گزارش، آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل متحد، با تاکید بر نیاز به ایجاد انعطافپذیری در برابر بحرانها و شوکها، مانند درگیری و بحران آبوهوا، خواستار تلاش جهانی شدید و فوری برای رسیدگی به علل ریشهای ناامنی غذایی شد.
وضعیت امنیت غذایی در سال ۲۰۲۲ به این صورت بود که از ۲.۴ میلیارد نفری که با کمبود دسترسی دائمی به غذا مواجه بودند، حدود ۹۰۰ میلیون نفر با ناامنی غذایی شدید مواجه شدند. علاوه بر این، دسترسی به رژیمهای غذایی سالم از زمان همهگیری جهانی بدتر شده است، بهطوریکه ۳.۱ میلیارد نفر در سال ۲۰۲۱ به یک رژیم غذایی مغذی دسترسی نداشتند که ۱۳۴ میلیون نفر در مقایسه با سال ۲۰۱۹ افزایش یافته است.
تأثیر این شرایط به ویژه برای کودکان مشهود است. نتایج این گزارش نشان میدهد که ۱۴۸ میلیون کودک زیر پنج سال در سال ۲۰۲۲ با کوتاهقدی و ۴۵ میلیون نفر لاغر و ضعیف و ۳۷ میلیون با اضافه وزن مواجه بودند. در حالی که نرخ شیردهی انحصاری با شیر مادر تا حدی پیشرفت کرده است، با تقویت تغذیه زنان، تلاشهای هماهنگ بیشتری برای برآورده کردن این شرایط مورد نیاز است.
افزایش شهرنشینی و تاثیر آن بر گرسنگی و سوءتغذیه
با توجه به اینکه پیشبینی میشود تا سال ۲۰۵۰ تقریباً از هر ۱۰ نفر هفت نفر در شهرها زندگی کنند، سیاستگذاران به دنبال درک معنای شهرنشینی از نظر مقابله با گرسنگی و سوءتغذیه هستند.
شواهد جدید نشان میدهد که خرید مواد غذایی در برخی کشورها دیگر نه تنها در میان خانوارهای شهری بلکه در میان خانوارهای روستایی نیز زیاد نیست همچنین مصرف غذاهای بسیار فرآوری شده نیز در مناطق حاشیه شهری و روستایی برخی کشورها رو به افزایش است. این تغییرات بر امنیت غذایی و تغذیه تأثیر میگذارد که با توجه به محل زندگی آنها در زنجیره روستایی و شهری متفاوت است. در دسترس بودن میوهها و سبزیها برای برآوردن نیازهای روزانه در رژیم غذایی سالم تقریباً در هر منطقه از جهان کافی نیست.
گزارشهای قبلی محرکهای اصلی ناامنی غذایی و درگیریهای سوء تغذیه، تغییرات آبوهوایی، شوکهای اقتصادی و نابرابری فزاینده را بررسی کردهاند که اغلب به صورت ترکیبی رخ میدهند و جهان را از مسیر رسیدن به اهداف خارج میکنند.
گزارش سازمان ملل بهعنوان زنگ خطری برای رسیدگی به بحران تشدید گرسنگی است.
منابع
who.int
fao.org
weforum.org
انتهای پیام