به گزارش ایسنا، حجتالاسلام سیدجعفر حسینی ـ کارشناس مسائل مذهبی ـ در سلسله مباحث هدف قیام امام حسین(ع) با اشاره به تفاوت منکرات با یکدیگر اظهار کرد: گاهی شخصی دچار منکر میشود، گاهی نیز یک مجموعه این منکر را در جامعه اشاعه میدهد، این دو هرکدام گناه کردند اما گناه این دو با هم تفاوت دارند، اما در این میان منکر بزرگتری وجود دارد گاهی یک نظام یا مجموعهای ساختاری را ایجاد میکند که معروفکش یا منکرساز خواهد بود به عبارتی دیگر به دنبال تبدیل کردن معروف به منکر و بالعکس هستند، این موضوع بسیار خطرناک است و نسبت به دو منکر قبلی گناهش بیشتر است.
این کارشناس مسائل مذهبی یادآور شد: مهم است که ما در نظام معروفات و منکرات بدانیم ریشه منرکات چیست. همانطور که فساد فردی، اجتماعی و تمدنی داریم در مقابلش نیز دینداری فردی اجتماعی و تمدنی هم متصور است. بنابراین این نکته مهم است که در نظام معروفات و منکرات ریشهها کدام هستند.
حجتالاسلام حسینی تصریح کرد: در انقلاب اسلامی سال ۱۳۵۷ مردم یک رژیم منکرساز را نابود و نظام اسلامی را بر روی کار آوردند، اما این آخرین مرحله از معروفسازی نبود بلکه معروفات بزرگتری پیشروی مردم بود، مساله بیداری مردم منطقه و معروف بزرگتر یعنی آگاهی همه مردم دنیا مطرح بود، در نظام معروفات ریشه معروفات شکلگیری یک نظام مبتنی بر آموزههای اسلام است که بتواند حق را در دنیا گسترش دهد، همانطور که نظام کفر به دنبال اقامه فساد در عالم است.
وی افزود: حق نمیتواند گسترش پیدا کند مگر با نظامی که مبتنی بر اسلام باشد، رهبر معظم انقلاب هم در فرمایشات خود فرمودند «بزگترین معروف نظام اسلامی و ایجاد و حفظ آن است»، یعنی هرکسی در هرجای این نظام اسلامی باشد باید بهترین اقامه معروف و حفظ آن کار را انجام دهد و هرکسی در هرجای این نظام اسلامی کار خود را درست انجام ندهد آنگاه گرفتار یک منکر شده است که در مقیاس فردی نیست بلکه در یک مقیاس تمدنی در حال ترک فعل است، فساد او با کسی که یک گناه فردی میکند یکسان نیست لذا مساله منکر مهم است. گناه، گناه است اما آثار آن یکسان نیست.
این کارشناس مسائل مذهبی اضافه کرد: امام حسین(ع) در بیان معروف خود فرمودند «برای کارهای بزرگ ارادههای بزرگ نیاز دارد»، برای اقامه معروف بزرگ یک اراده بزرگ نیاز است، امام ارادهاش تنها برای یک منکر و فساد فردی نبود، فرهنگ تقابل با جاهلیتها و فرهنگ تقابل با منکرات از کوچههای تاریخ گذشت و نسل به نسل و عصر به عصر به دست ما رسید و امروز ما همان وظیفهای را داریم که محبان و شیعیان امام حسین(ع) در کربلا داشتند.
انتهای پیام