امروزه، اتکا به تنها یک منبع برای دریافت همه اخبار و اطلاعات غیرقابل قبول به نظر می‌رسد. روزنامه‌ها امروز هم هستند اما موارد بیشتری برای همراهی با آنها نیز وجود دارد. دیگر لازم نیست یک روز کامل منتظر اخبار باشیم و فقط کافی است که چند ثانیه صبر کنیم.
در حال حاضر به جای اینکه خلاصه‌ای از اخبار در روزنامه داشته باشیم، اخبار را همانطور که در حال وقوع است دریافت می‌کنیم. با ظهور اینترنت و ایستگاه خبری ۲۴ ساعته، ما منابع خبری فراوانی را مستقیما در اختیار داریم.
روزنامه‌نگاری در واکنش به دنیای امروز تغییر کرده است. به جای داشتن زمان برای بررسی حقایق، از روزنامه‌نگاران خواسته می‌شود، اولین کسانی باشند که خبر را افشا می‌کنند. این عجله برای اولین بار اغلب منجر به انتشار اطلاعات نادرست همچنین باعث گیج شدن مخاطب و گاهی خشم وی می‌شود.
روزنامه‌نگاری چیست؟
روزنامه‌نگاری عبارت از جمع‌آوری، ارزیابی، ایجاد و ارائه اخبار و اطلاعات است. روزنامه‌نگاری محصول هر روزنامه‌ای است که می‌خوانید، هر ایستگاه خبری که تماشا می‌کنید و هر مقاله خبری که آنلاین مطالعه می‌کنید.
منظور از روزنامه‌نگاری قرار دادن منافع عمومی بر همه چیز است و از روش‌های خاصی برای جمع‌آوری و ارزیابی اطلاعات استفاده می‌کند. به عبارت دیگر، منظور از روزنامه‌نگاری به نفع مردم است و روزنامه‌نگاران باید به‌طور مرتب آنچه را گزارش می‌دهند بررسی کنند تا مطمئن شوند که اطلاعات تایید شده و دقیق است.
چرا روزنامه‌نگاری داده بیش از همیشه اهمیت دارد؟
یکی دیگر از عوارض جانبی اینترنت و حجم داده‌های موجود در دست ما، ظهور روزنامه‌نگاری داده است. روزنامه‌نگاری داده استفاده از داده‌ها و اعداد خرد برای کشف، توضیح بهتر، یا ارائه زمینه یک خبر است.
داده‌ها می‌توانند ابزاری برای بیان خبر، منبع خبر، یا هر دو به طور همزمان باشند و اغلب شامل استفاده از آمار، نمودارها و اینفوگرافیک‌ها می‌شود.
در دنیای امروز روزنامه‌نگاری داده اهمیت پیدا کرده است زیرا هر کسی که دارای گوشی هوشمند و حساب رسانه‌های اجتماعی باشد می‌تواند روزنامه‌نگار باشد. آنان منابع متعدد اطلاعات را در رسانه‌های اجتماعی، وبلاگ‌ها و ویدیوها اضافه می‌کنند زیرا خبر در حال وقوع است. این یک بار اطلاعاتی بیش از حد است و نظرات اغلب حقایق را پنهان می‌کنند.
هدف روزنامه‌نگاری داده این است که کسی باشد که زمینه یک رویداد را فراهم کند و هدف آن توضیح معنای واقعی آن است.
یک نمونه عالی از روزنامه‌نگاری داده، داستانی است که پروپابلیکا (ProPublica) درباره انقراض حیوانات در سراسر جهان منتشر کرد. با استفاده از داده‌های مطالعات زیست‌شناسی اخیر، آنان دریافتند که نرخ انقراض امروزی با نرخ‌های انقراض در زمان رویداد انقراض دسته‌جمعی که دایناسورها را در ۶۵ میلیون سال پیش نابود کرد، رقابت می‌کند.
روزنامه‌نگاری در عصر وب
وب همه چیز را تغییر داده است. روشی که ما از داده‌ها استفاده می‌کنیم هرگز یکسان نخواهد بود. داده‌ها قبلا به صورت ثابت و کامل، کتاب، روزنامه و مستند بودند. وقتی آن را دریافت می‌کردید، تمام شده و به شکل نهایی خود بودند.
با اخبار دیجیتال در وب، منبع خبری شما تقریبا یک موجود زنده و نفس‌گیر است. همیشه در حال تغییر، همیشه در حال تکامل و به‌طور مداوم در حال توسعه است. آن پست وبلاگی که به تازگی خوانده‌اید می‌تواند چندین بار ویرایش و بازنگری شود.
اطلاعاتی در همه جا وجود دارد که مردم هر زمان که بخواهند به آنها دسترسی دارند. آنها دیگر برای خرید کتاب یا روزنامه نیازی به رفتن به فروشگاه ندارند. تنها کاری که باید انجام دهند این است که جستجوی سریع در گوگل داشته باشند تا به اطلاعات زیادی در مورد موضوع موردنظر خود دست یابند.
روزنامه‌نگاران امروزی با مجموعه جدیدی از چالش‌ها روبرو هستند. آنان دیگر متخصصان در زمینه‌هایی نیستند که درباره آن می‌نویسند. امروزه خوانندگان آنان ممکن است باهوش‌تر و آگاه‌تر از آنان باشند.
حالا اگر به آنان گوش ندهید، با آنان و برای آنان کار نکنید، آنچه را که می‌خواهند و نیاز دارند به آنان ندهید، به جای دیگری می‌روند و مکان‌های زیادی برای دسترسی به اخبار وجود دارد که می‌توانند به آنها رجوع کنند، به همین دلیل، اخبار جعلی به یک سناریوی بسیار رایج تبدیل شده است.
آنچه در امروز روزنامه‌نگاری گم شده است
آنچه در امروز روزنامه‌نگاری گم شده است
حتی با ظهور اینترنت، ایستگاه‌های خبری ۲۴ ساعته، رسانه‌های اجتماعی و گوشی‌های هوشمند، چیزی از روزنامه‌نگاری کم ندارند.
ما بیشتر به اخباری که تاکنون دیده‌ایم مرتبط هستیم. شرکت‌های خبری، روزنامه‌نگارانی دارند که شبانه‌روز کار می‌کنند و می‌توانند بدون توجه به زمانی که خبر اتفاق می‌افتد، جزئیات آن را در حین وقوع به ما اطلاع‌رسانی کنند.
ما بیشتر از همیشه مطلع هستیم و انتخاب‌های نامحدودی برای انتخاب اخبار خود داریم، بنابراین، چه چیزی را از دست داده‌ایم؟ پاسخ ساده است؛ زمان.
تنها چیزی که روزنامه‌نگاران دیگر در کنار خود ندارند، زمان است. آنان باید اول و سریع باشند. آنان دیگر زمانی برای غرق شدن در اخبار و زمانی برای یادگیری و تفکر در آنها ندارند. آنان برای شکل دادن به اخبار خود به نقل قول‌های کارشناسان دیگر تکیه می‌کنند.
تحقیق واقعی در روزنامه‌نگاری هنری است که کم‌کم در حال محو شدن است. یکی از دلایل اصلی این است که پول دیگر برای آن وجود ندارد. انجام تحقیقی واقعی زمان زیادی می‌برد که به نوبه خود هزینه زیادی را می‌طلبد.
درآمد تبلیغاتی که آنان برای اخبار کسب می‌کنند احتمالا کسری کوچک از هزینه تولید آن است. به همین دلیل، روزنامه‌نگاری تحقیقی با پنج تا ۱۰ پست وبلاگ در روز جایگزین می‌شود که هرگز به اندازه یک مقاله تحقیقی واقعی نخواهد بود.
امسال سال تشدید نگرانی‌ها در مورد پایداری برخی رسانه‌های خبری در پس زمینه تورم افسارگسیخته و فشار عمیق بر مخارج خانوار خواهد بود. تهاجم روسیه به اوکراین، تاثیر مخرب فزاینده گرمایش جهانی، همراه با پیامدهای پس از همه‌گیری کووید، ترس و عدم اطمینان را برای بسیاری از مردم عادی ایجاد کرده است. در این شرایط روزنامه‌نگاری اغلب پیشرفت کرده است اما ماهیت افسرده‌کننده و بی‌امان دستور کار خبری همچنان بسیاری از مردم را از آن دور می‌کند. آیا امسال می‌تواند سالی باشد که ناشران از پیشنهاد خود برای رسیدگی به چالش‌های دوگانه اجتناب از اخبار و قطع ارتباط با فضای مجازی برای ارائه امید، الهام و سود بیشتر، تجدیدنظر کنند؟
در همین حال، موج بعدی نوآوری فنی در حال حاضر اینجاست و ما در مورد متاورس صحبت نمی‌کنیم. پیشرفت‌های خارق‌العاده در هوش مصنوعی (AI) در سال ۲۰۲۲ فرصت‌ها و چالش‌های فوری بیشتری را برای روزنامه‌نگاری ایجاد کرده است. هوش مصنوعی این فرصت را برای ناشران در نهایت فراهم می‌کند تا اطلاعات و قالب‌های شخصی بیشتری را ارائه دهند تا به مقابله با پراکندگی کانال و اضافه بار اطلاعات کمک کنند اما این فناوری‌های جدید پرسش‌های اخلاقی و وجودی را نیز به همراه خواهند داشت.
در برابر این پس‌زمینه، سازمان‌های خبری که هنوز به‌طور کامل دیجیتالی شدن را نپذیرفته‌اند، در مضیقه شدیدی قرار خواهند گرفت. چند سال آینده نه با سرعت پذیرش دیجیتال بلکه با نحوه تغییر محتوای دیجیتال باید خود را به گونه‌ای با تغییر سریع انتظارات مخاطبان همراه کنیم.
منابع
rev.com
mastersincommunications.org
reutersinstitute.politics.ox.ac.uk
انتهای پیام