فاطمه حسینیفر، در گفتوگو با ایسنا گفت: یکی از موارد سوگ مرگ است و مفهوم مرگ یک مفهوم انتزاعی است که حتی اندیشمندان از درک معنای دقیق و کامل آن ناتوانند.
وی با بیان اینکه درک موارد انتزاعی برای کودکان بهویژه در سنین پایینتر سخت است و به مرور هرچه بزرگتر شوند موارد انتزاعی را درک میکنند، تصریح کرد: مفهوم مرگ برای کودکان ابهام ترسناکی میتواند داشته باشد مگر اینکه بتوانیم با مفاهیم ساده و علمی این مسئله را توضیح دهیم.
حسینی فر با بیان اینکه زمانی که کودک با معمای ترسناک مرگ یکی از عزیزانش مواجه میشود، راهی برای فرار از آن ندارد، اظهار کرد: گاهی شاید احساس کند مرگ مفهومی موقتی بوده و دلتنگی و بیتابی به سراغش آید؛ کنار آمدن با مفهوم مرگ عزیزان برای کودکان سخت و سنگین است، اما باید برای توضیح آن و آرام کردن کودک از مفاهیم عینی بهره ببریم.
وی با بیان اینکه برای توجیه مفاهیم انتزاعی باید از مفاهیم عینی استفاده کنیم، گفت: همانگونه که برای درک مفهوم ریاضی از شکلها بهره میبریم، برای توضیح برخی از موارد ناراحتی برای کودک نیز مجبوریم از عبارتهای عینیتر استفاده کنیم.
حسینی فر با بیان اینکه یکی از راهکارها استفاده از قصه است، تصریح کرد: بیقراریها و بیتابیهای اطرافیان معنای بیشتری از ترس در وجود کودک رقم میزند و تأثیر بیقراریهای بزرگترها بهصورت شدیدتر در زندگی کودک باقی خواهد ماند. کودکان واکنشهای متفاوتی به مفهوم سوگ دارند؛ وابستگی، واهمه از دور شدن و ترس از دست دادن نزدیکان از جمله علامتهایی است که در کودک دیده میشود؛ حتی گاهی ممکن است بازگشتهای رشدی داشته باشند و ترس و شبادراری سنین پایینتر به زندگی آنان برگردد.
وی با اشاره به افت تحصیلی و مشکلات خواب و اختلال در ارتباط با دوستان، عدم تمرکز، اضطراب شدید و احساس رهاشدن، پرخاشگری و احساس گناه در این کودکان ادامه داد: بعد از مواجهه کودکان با سوگ، کار والدین آغاز میشود و باید با قصهسازی به دور از دروغ موضوع مرگ را برای کودک توضیح دهند.
این نویسنده کودک با بیان اینکه بهتر است در این شرایط کودکان را در محیطهای بیقراری والدین قرار ندهیم، افزود: لازم نیست کودکان با بی قراریهای دوران سوگ مواجه شوند و بهتر است در این ایام بیشتر به آنان توجه کنیم.
این مشاور خانواده با بیان اینکه باید این اتفاق از طریق قصه و گفتوگو بیان شود، تصریح کرد: ممکن است کودکان با شرایط رفتاری و روانی دشواری مواجه شوند که مجبور شویم از مشاوره کودک و روان درمانگر کمک بگیریم که در ابتدای امر این علائم قدری طبیعی است، اما با رفتار ما باید کاهش یابد و اگر بیشتر طول کشید باید به روان درمانگر مراجعه کنیم.
حسینیفر بیان کرد: موضوع مهم در این شرایط این است که اتفاقاتی که واقعیت ندارد را بیان نکنیم؛ باید صادقانه شرایط را ارائه کرده و به کودک کمک کنیم با آن کنار آید و رفتاری را نشان ندهیم که معما برای کودکان ترسناک شود.
انتهای پیام