امین توکلانی در گفت‌وگو با ایسنا، درباره آیین‌نامه‌های حمایت و نظارت بر انجمن‌ها و اتحادیه‌های علمی دانشجویی، گفت: یک بخش از آیین‌نامه‌های حاکم بر فعالیت‌های فضای دانشجویی، یکی آیین‌نامه‌های داخلی هستند که وزارت علوم آن‌ها را تدوین و تصویب کرده و به مرحله اجرا می‌گذارد. دیگری آیین‌نامه‌هایی هستند که در سطح شورای عالی انقلاب فرهنگی تصویب می‌شوند. فضای انجمن‌های علمی فضایی پویاست و می‌طلبد که هرچند سال یک‌بار آیین‌نامه‌ها تغییر کرده و برحسب نیازها و ضرورت‌های هر برهه، آیین‌نامه هم تغییر کند.
وی ادامه داد: با توجه به گسترش فعالیت‌های انجمن‌های علمی دانشجویی به‌خصوص در حوزه‌های فناوری و نوآوری و با توجه به بند ۵ ماده ۷ آئین‌نامه تأسیس و فعالیت انجمن‌ها و اتحادیه‌های انجمن‌های علمی دانشجویی؛ در خصوص مصادیق فعالیت‌های علمی، به همکاری با مراکز رشد، پارک‌های علمی و فناوری اشاره شده است. از این رو ارتقای ماموریت ساختاری انجمن‌های علمی به حوزه فناوری در دستور کار قرار گرفت تا پیش‌نویس آیین‌نامه انجمن‌های علمی فناوری تهیه شود و به مشورت مدیران و کارشناسان فرهنگی و همچنین فعالین علمی دانشجویی گذاشته شود.
عضو شورای حمایت و نظارت بر انجمن‌ها و اتحادیه‌های علمی دانشجویی با اشاره به مسیر شورای جدید برای حمایت از انجمن‌ها و اتحادیه‌های علمی خاطر نشان کرد: مسیر همکاری‌های بین المللی در کنار پیگیری‌های همزمان از بخش خصوصی، دولتی و وزارت علوم و دانشگاه‌ها هم اکنون در دستور کار ما قرار دارد تا بتوانیم در حداقل زمان از تمام ظرفیت‌ها در مسیر رشد و تعالی انجمن‌ها و اتحادیه‌ها بهره‌برداری کنیم.
وی گفت: امید بسیاری به این تلاش‌ها داریم، به‌ویژه که معاونت فرهنگی اجتماعی وزارت علوم با توجه ویژه‌ای که به این حوزه معطوف کرده، باعث تغییرات مثبت بسیاری شده است. رویه‌ای که در چند وقت اخیر در سامان‌بخشی به فضا و فعالیت‌های انجمن‌ها و اتحادیه‌های علمی دانشجویی از سمت شخص معاون امور فرهنگی و اجتماعی و همچنین مدیر کل پشتیبانی از امور فرهنگی اجتماعی دنبال می‌شود، در نوع خود کم‌نظیر بوده و شایسته تقدیر و تداوم است.
توکلانی خطاب به دانشجویان و مسؤولان، گفت: نابود و خراب‌کردن خیلی راحت و ارزان است؛ اما ساختن سخت، گران و البته ارزشمند است. متاسفانه ما چه در انتقاد و چه در فعالیت و کنشگری، راحت تخریب می‌کنیم، اما اینکه بعداً باز یک اعتمادی شکل بگیرد و نیروی انسانی سرمایه‌ای بیاورد و خلق ارزش کند، به‌راحتی اتفاق نمی‌افتد. این ساختار در نهایت ما را با یک ویرانی مواجه می‌کند و یک روز همه آنقدر همدیگر را تخریب و از هم گلایه می‌کنیم که می‌بینیم دیگر هیچ‌چیز نداریم و بعد باید غصه آن روزها و افرادی را بخوریم که داشتند می‌ساختند و صرفاً به این دلیل که ما با آن شکل ایده یا کار و ارزشی که در حال خلق‌شدن بود، موافق نبودیم، جلویشان را گرفتیم.
وی ادامه داد: گاهی این مانع‌شدن هم با قانون و فشار نیست، بلکه می‌تواند فشار رسانه‌ای باشد، کمااینکه فشار رسانه‌ای روی خیلی از فعالان دانشجویی بوده است. این در حالی است که دغدغه آن‌ها دغدغه خیلی از ماست؛ یعنی ایران عزیز. اگر این فضا تغییر کند، می‌توان امید داشت که همه به ساختن، گفت‌وگو و همکاری‌کردن روی بیاورند.
عضو شورای حمایت و نظارت بر انجمن‌ها و اتحادیه‌های علمی دانشجویی با بیان اینکه گفت‌وگو به هیچ‌کس ضرر و آسیبی نمی‌رساند، گفت: تا جای ممکن باید صحبت صورت گیرد و نقش رسانه‌ها در این زمینه بسیار کلیدی است که همه صداها شنیده شوند و همه را ببینند و همه را بازتاب دهند. هر قدر کمتر با یکدیگر حرف بزنیم، بیشتر از هم فاصله می‌گیریم و کمتر می‌توانیم همکاری کنیم، بیشتر از هم عصبانی شده و وارد اصطکاک و تنش می‌شویم و به تبع این هم بیشتر تمایل به خراب‌کردن خودمان و دارایی‌هایمان پیدا می‌کنیم.
انتهای پیام