حجتالاسلام علیرضا بیرانوند در گفتوگو با ایسنا با اشاره به آیه ۳۶ سوره مبارکه توبه، اظهار کرد: در این آیه «شهور» جمع «شهر» به معنای ماهها است و تعداد ماهها از روزی که آسمانها و زمین خلق شده، مشخص بوده است.
وی ماه محرم را یکی از چهار ماه حرام دانست و افزود: ماههای حرام احکام ویژهای دارند و یکی از این احکام، حرمت جنگ و خونریزی در این ماه است که فلسفه آن ایجاد امنیت در جهان برای برگزاری مراسم حج است.
بیرانوند با استناد به آخر آیه ۳۶ سوره توبه، معیت خاص خداوند را شامل حال متقین دانست و بیان کرد: معیت در قرآن به دو صورت عمومی وخاص بیان شده که معیت عمومی برای تمام موجودات جهان و معیت خاص ویژه متقین است.
این استاد حوزه و دانشگاه با استناد به روایتی از امام رضا(ع) به حفظ حرمت ماه محرم در زمان جاهلیت اشاره کرد و گفت: امام رضا(ع) به ریان بن شبیب فرمودند: محرم ماهی است که اهل جاهلیت حرمتش را نگه میداشتند، اما این امت نه حرمت محرم و نه حرمت نبیاکرم(ص) را نگه داشتند و ذریه سید الشهدا را به شهادت رساندند، زنانش را به اسارت برده وکاروانش را غارت کردند، خدای متعال هرگز اینان را نیامرزد. ابن شبیب اگر دوست میداری که در غرفههای بهشتی با پیامبر قرار بگیری قاتلان حسین(ع) را لعنت کن و بیزاری خود را اعلام کن.
وی اضافه کرد: براساس این روایت حرمت ماه محرم در اسلام، احکام امضایی است و تغییر و تحول در حرمت این ماه امکان ندارد.
بیرانوند تصریح کرد: علامه طباطبائی در تفسیر المیزان میفرماید: منظور از حرام نمودن چهار ماه حرام، این است که مردم در این ماهها از جنگیدن با یکدیگر دست بکشند و امنیت عمومی همه جا حکمفرما شود تا به زندگی خود و فراهم آوردن وسائل آسایش و سعادت خویش برسند و به عبادت و طاعات خود بپردازند.
این استاد حوزه و دانشگاه اضافه کرد: این حرمت، از شرایعی است که ابراهیم(ع) تشریع کرده بود و عرب آن را حتی در دوران جاهلیت که از دین توحید بیرون بوده و بت میپرستیدند محترم میداشتند.
انتهای پیام