در این روزها بیشتر مردم به عشق امام حسین (ع) پیراهن مشکی بر تن کرده و در عزاداری سید الشهدا (ع) حضور می‌یابند، دوباره دسته‌های عزاداری در خیابان‌های شهر و محله‌ها حرکت می‌کند و نوای یا حسین، یا ابوالفضل، یا زینب باردیگر به گوش می‌رسد.
این روزها دوباره نوای زیبای حسین حسین از گوشه‌گوشه شهر و روستا به گوش می‌رسد و بار دیگر جوانان را می‌بینیم که پیراهن مشکی به تن کرده و دست در دست هم به دنبال برگزاری هیئت و دسته عزاداری هستند، در این روزها دوباره بوی خوش نذری امام حسین(ع) در کوچه و خیابان‌های شهر پخش می‌شود.
در این روزها حکایت‌های زیادی از وقایع تاسوعا و عاشورا بیان می‌شود، از شهادت نوزاد ۶ ماهه، ایستادگی مادران و راهی کردن شیرمردان خود به میدان جنگ که هر حکایت سیلی از اشک را در چشم‌های شنوندگان راهی می‌کند.
هر حکایت از امام حسین (ع)، حضرت ابوالفضل العباس (ع)، حضرت زینب (ع) و....درسی بزرگ برای ما به همراه دارد و ای کاش این درس‌ها را فراموش نکرده و همواره سرمشقی برای زندگی خود قرار دهیم.
هیچ‌گاه اندیشیده‌ایم که چرا امام حسین(ع) قیام کردند؟ چه خوش‌تر می‌شود اگر درباره نکاتی که از زندگی امامان معصوم مطرح می‌شود بیشتر بیاندیشیم، شاید آن چیزی که در زندگی خود گم کرده و به دنبالش هستیم را در زندگی آنها بیابیم.
وقایع تاسوعا و عاشورا، از خودگذشتگی ابوالفضل العباس (ع)، بزرگواری حضرت زینب (س) و... سرشار از نکات طلایی برای زندگی همه ما است که آگاهی درباره آنها کمک بزرگی برای سعادت ما خواهد بود.
متاسفانه بسیاری از ما به درستی امامان مهربان خود را نشناخته‌ایم، دلیل اقدامات جهادی آنها را درک نکرده‌ایم، قطعا اگر به درستی امامان مهربان خود را بشناسیم و کمی از زندگی‌نامه آنها را مطالعه کنیم، هر کدام یک الگوی منحصر به فرد برای ما خواهند بود.
انتهای پیام