دبیرستان ماندگار فردوسی تبریز به عنوان یکی از ۵۱ دبیرستان ماندگار ایران، نخستین دبیرستانی است که به دست ایرانیان در سال ۱۲۹۵ شمسی در زمان ریاست «لقمان الملک ادهم» بر اداره ایالتی معارف آذربایجان در زمان حضور محمدحسن میرزا، ولیعهد احمد شاه قاجار در تبریز، بنیان گذاشته شده و به مناسبت اینکه تاسیس آن مصادف با میلاد پیامبر اکرم(ص) بود، در آن زمان به عنوان «مدرسه متوسطه محمدیه» نامیده شد.
این مدرسه، مدیران و معلمان به‌نامی داشت و در آن زمان یک دانشگاه برای خود بود؛ مدیران آن کسانی چون میرزا باقر طلیعه و میرزا محسن خان رفعت، اسماعیل امیرخیزی، استاد کریم صدق روحی و رسول براهنی بودند که هر یک مانند ستاره‌ای در آسمان علم و فرهنگ و ادب ایران می‌درخشند.
در این مدرسه کسانی چون استاد شهریار، یحیی آرین پور، غلامعلی رعدی آذرخشی، مهدی روشن ضمیر و ... پرورش یافته اند و اساتید بزرگ دانشگاه تهران در سال های پس از تاسیس آن از قبیل سید کاظم عصار، هادی سینا و جلال همایی افتخار معلمی در آن را در کارنامه علمی شان دارند.
نگهداری این مدرسه هم از نظر میراثی اهمیت بالایی دارد و هم به خاطر اینکه شناسنامه تربیت ستارگان و بزرگان کشور در حوزه‌های مختلف علمی، فرهنگی و دینی کشور می باشد، از اهمیت بالایی برخوردار است.
در راستای تصمیمات اخذ شده و تایید و حمایت مدیریت ارشد استان آذربایجان شرقی، عملیات مرمت و بازسازی ساختمان قدیمی مدرسه در حال انجام است تا به موزه چاپ و تعلیم و تربیت تبدیل شود.