به گزارش ایسنا، بازیکنان فوتبال هر چقدر هم ماهر و درجه یک باشند، به یک مغز متفر کنار زمین نیاز دارند و اینجاست که نقش مربی در تیم برجسته می‌شود. در معرفی بخش پایانی بهترین‌ها به سراغ برترین مربی‌های فصل قبل فوتبال در اروپا می‌رویم.
۱۰. ژاوی، بارسلونا
ژاوی غرور و افتخار را به بارسلونا بازگردانده است. قهرمانی لالیگا در فصل قبل در واقع اولین قهرمانی بارسا از سال ۲۰۱۹ بود. ژاوی تیم منسجم و خوبی را فصل قبل ساخت که در ۳۸ بازی فقط ۲۰ گل دریافت کرد تا با ۱۰ امتیاز اختلاف بالاتر از رئال مادرید قهرمان شود. ژاوی در راه تبدیل‌شدن به مربی باهوشی است که همه از او انتظار داشتند. بزرگ‌ترین ناکامی او فصل بدش در لیگ قهرمانان اروپا بود که باعث شد بارسا سه بازی از شش بازی مرحله گروهی را ببازد و در ادامه در لیگ اروپا نیز حذف شد.
۹. سیمونه اینزاگی، اینتر
برادر فیلیپو، مهاجم سابق تیم ملی ایتالیا، چند فصل خیلی خوب را با اینتر سپری کرد و وقتی صحبت از مربیان برتر و تهاجمی می‌شود، سیمونه اینزاگی شایسته احترام است. اینزاگی پس از هدایت اینتر به مقام دوم در فصل ۲۲-۲۰۲۱، نراتزوری را به قهرمانی در کوپاایتالیا و سوپرکاپ ایتالیا رساند و اوج عملکردش هم صعود با اینتر به فینال لیگ قهرمانان بود. در واقع او اینتر را به اولین فینال لیگ قهرمانان در ۱۳ سال گذشته رساند. اینتر در مرحله گروهی بالاتر از بارسلونا قرار گرفت و در ادامه پورتو، بنفیکا و میلان را شکست داد تا به فینال برسد. اینزاگی باهوش و کم‌حرف است و همیشه به اصولش وفادار.
۸. روبرتو دزربی، برایتون
رفتن گراهام پاتر به چلسی در سپتامبر به عنوان ناقوس مرگ برای برایتون تلقی شد و بازیکنان کلیدی چون مارک کوکورلا (چلسی)، ایو بیسوما (تاتنهام) و لئاندرو تروسارد (آرسنال) نیز برایتون را ترک کردند. با این حال دزربی با پیروزی بر چلسی، لیورپول، آرسنال و منچسترسیتی یک فصل فوق‌العاده را رقم زد. خریدهای ناشناخته‌ای مانند خولیو آسنیسو و پرویس استوپینان به‌سرعت به بازیکنان ثابت تیم تبدیل شدند، بازیکنانی مانند الکسیس مک‌آلیستر، کائورو میتوما و مویسس کایسدو همگی درخشیدند و این نقش یک مربی بسیار باهوش را نشان می‌دهد.
۷. اریک تن‌هاخ، منچستریونایتد
سرمربی هلندی وظیفه داشت خون جدیدی به یونایتد تزریق کند و خیلی خوب موفق به انجام این کار هم شد. در بخش‌هایی از فصل تصمیم‌های دشوار و حتی گاهی خطرناک گرفت. مقابل کریستیانو رونالدو ایستاد، خریدهای ریسکی انجام داد و به اصول فوتبالی‌اش وفادار ماند. او نشان داد می‌تواند در تیم های بزرگ حضور داشته باشد. چیزی که زندگی تن‌هاخ را سخت‌تر می‌کند این واقعیت است که موفقیت او به تصمیماتی وابسته است که در آن هیچ دخالتی نداشته، به‌ویژه مسئله مالکیت جدید باشگاه. یونایتد با این مربی توانست قهرمان جام اتحادیه شود و به فینال جام حذفی راه یابد و مهم‌تر از همه سهمیه لیگ قهرمانان اروپا را بالاتر از لیورپول کسب کرد.
۶. لیونل اسکالونی، تیم ملی فوتبال آرژانتین
حتی خود اسکالونی هم که سال ۲۰۱۸ به عنوان سرمربی آرژانتین انتخاب شد، فکرش را نمی‌کرد بتواند این همه افتخارهای مهم را تجربه کند. اسکالونی در کمتر از پنج سال سرمربیگری، ۴۱ بازی از ۶۱ بازی را برد و کوپاآمه‌ریکای سال ۲۰۲۱ و جام جهانی ۲۰۲۲ را به دست آورد. او بالاخره توانست آرژانتین را به قهرمانی در جام جهانی برساند. اسکالونی پس از قهرمانی در جام جهانی قطر، قرارداد جدیدی امضا کرد و تا سال ۲۰۲۶ همچنان به عنوان سرمربی آرژانتین باقی بماند. کوپاآمه‌ریکای بعدی تابستان آینده در ایالات متحده برگزار می‌شود و آرژانتین به دنبال دفاع از عنوانی است که سال ۲۰۲۱ در برزیل به دست آورد. سوال کلیدی برای اسکالونی این است که مسی قصد دارد تا چه زمانی در تیم ملی بازی کند؟ قطعا حضور مسی کار را در ادامه برای اسکالونی هم راحت‌تر خواهد کرد.
۵. یورگن کلوپ، لیورپول
برای اولین بار از سال ۲۰۱۵، قرمزها نتوانستند سهمیه لیگ قهرمانان اروپا را به دست بیاورند. همه چیز لیورپول را نمی‌شود در فصل قبل منفی دید. لیورپول برنده جام خیریه شد، پنج بازی از شش بازی مرحله گروهی لیگ قهرمانان اروپا را برد، سومین تیم گلزن در فصل قبل لیگ برتر بود و یونایتد را ۷-۰ برد. اینها باعث می‌شوند تا فصل قبل خیلی هم برای کلوپ ۵۶ ساله بد نباشد. فلسفه پرسینگ بالا و فوتبال هجومی کلوپ باعث شده تا لیورپول در این سال‌ها بهترین نتایج ممکن را به دست آورد. کلوپ تقریباً هر جامی را که قابل تصور بود با لیورپول به دست آورد.
۴. مایکل آرتتا، آرسنال
فصل آن طور که آرتتا می‌خواست به پایان نرسید اما آرسنال بسیار فراتر از انتظارها بود. هدف او در شروع فصل بازگشت به لیگ قهرمانان اروپا بود و زمان زیادی در صدر جدول بود و در نهایت سیتی توانست عنوان قهرمانی را به دست بیاورد. حالا آرسنال به لیگ قهرمانان برگشته است و این انتظار وجود دارد که آرسنال نه‌تنها از مرحله گروهی عبور کند که به دور حذفی نیز برسد. آرتتا با شیوه مربیگری‌اش نشان داد که توانایی مدیریت در بالاترین سطح را دارد و حالا تیمش برای فصل جدید تقویت شده است.
۳. لوچیانو اسپالتی، ناپولی
به جادو اعتقاد دارید؟ آنچه ناپولی در فصل قبل انجام داد چیزی شبیه به جادو بود. با رفتن دریس مرتنس، لورنزو اینسینیه، فابیان رویز و کالیدو کولیبالی کمتر کسی روی ناپولی برای قهرمانی حساب می‌کرد ولی تیم اسپالتی ۲۱ پیروزی در ۲۵ بازی اولش را در سری A جشن گرفت. همچنین سبک بازی تهاجمی اسپالتی باعث شد تا خیلی‌ها به تمجید از این مربی بپردازند. ویکتور اوسیمن ۳۱ گل در تمام رقابت‌ها به ثمر رساند و خویچا کواراتسخلیا یادآور دیگو مارادونای بزرگ در ناپل بود. قهرمانی ناپولی یکی از نکات برجسته فصل قبل در اروپا بود.
۲. کارلو آنچلوتی، رئال مادرید
وقتی رئال مادرید و تیم ملی برزیل هر دو از شما می‌خواهند مربی آنها باشید، یعنی کارتان را به بهترین شکل ممکن انجام داده‌اید. آنچلوتی در دو سال گذشته قهرمانی‌های زیادی در مادرید کسب کرد. لالیگا، لیگ قهرمانان اروپا، سوپرجام اسپانیا در سال ۲۰۲۲، کوپا دل‌ری، سوپر جام یوفا و جام جهانی باشگاه‌ها در سال ۲۰۲۳ این افتخارات بودند. فصل گذشته نسبت به دو فصل قبل ناامیدکننده بود چون مادرید نتوانست با سرعت بارسلونا در لالیگا برابری کند و در نیمه نهایی لیگ قهرمانان اروپا توسط بهترین تیم جهان حذف شد که پایان قابل احترامی بود. همه هنوز کارلتو را دوست دارند. فصل پیش رو آخرین فصل کارلو آنچلوتی در رئال مادرید است و او بلافاصله هدایت تیم ملی فوتبال برزیل را بر عهده خواهد گرفت.
۱. پپ گواردیولا، منچسترسیتی
این بار نه انتقادی امکانپذیر است، نه تردیدی هست و نه استدلالی. گواردیولا دومین سه‌گانه دوران مربیگری‌اش را در باشگاهی کاملاً متفاوت از تیم اولش کسب کرد. دگرگونی جان استونز، فصل فوق‌العاده ارلینگ هالند و بازگشت دوباره مانوئل آکانجی به اوج. همه اینها به خاطر گواردیولاست. خیلی‌ها او را بهترین مربی تمام دوران می‌دانند. او اکنون مطمئناً جلوتر از آریگو ساکی، یوهان کرایف، سر الکس فرگوسن، کارلو آنچلوتی و دیگران است. یک فصل بسیار خاص برای یک مربی بسیار خاص. دیگر چه کاری می‌تواند بکند؟ سه‌گانه یعنی قهرمانی در تمام جام‌های فصل.
انتهای پیام