«زهره حکیم زاده» در گفت‌وگو با ایسنا ضمن بیان این که سالانه حدود ۱۸۵ هزار تن پلاستیک در کشور تولید می‌شود که قابلیت برگشت به طبیعت را ندارند، گفت: جمع آوری و بازیافت پلاستیک ها از اهمیت به سزایی برخوردار است چرا که وجود گسترده میکروپلاستیکها در محیط، علاوه بر خسارت جبران ناپذیر بر منابع آبی و خاک و هوا، تهدید خطرناکی برای انسان هاست.
وی میکروپلاستیک ها را قطعات کوچک پلاستیک با سایز محدود یک میکرومتر تا ۵ میلیمتر خواند و تصریح کرد: میکروپلاستیک ها به دو دسته اولیه و ثانویه تقسیم بندی می‌شوند که نوع اولیه آنها را می توان در محصولاتی نظیر لوازم مراقبت شخصی و گلوله های مورد استفاده صنعت الیاف پلاستیکی در لباس ها مشاهده کرد.
حکیم زاده افزود: میکروپلاستیک های موجود در محصولات آرایشی بهداشتی و مراقبت های شخصی در اثر شستشو و از طریق کانال های آب و فاضلاب وارد محیط زیست شده و همچنین در هنگام شست و شوی لباس های تولید شده با الیاف مصنوعی، بر اثر خراش یا سایش، شاهد آزادسازی میکروپلاستیک ها در آب و فاضلاب خواهیم بود.
رئیس اداره مدیریت زیست محیطی آب، خاک و پسماند استان در ادامه با اشاره به این که نوع ثانویه میکروپلاستیک ها از تجزیه پلاستیک های بزرگتر به کوچکتر به وجود می آیند، خاطرنشان کرد: این رویداد زمانی رخ می دهد که پلاستیک های بزرگتر، در معرض شرایطی مانند شرایط آب و هوا، اشعه خورشید، سایش ناسی از باد و عوامل دیگر قرار گرفته و دچار تجزیه می شوند.
حکیم زاده در خصوص منشأ تولید میکروپلاستیک ها هم گفت: به طور کلی عمده ترین منابع تولید این مواد را می‌توان بقایای صنعت کشاورزی، پرورش آبزیان، صنعت ماهیگیری و کشتی‌رانی، مدیریت زباله ها و پسابهای شهری دانست.
وی با اشاره به تاثیرات منفی میکروپلاستیک ها بر زیستگاه های ساحلی، گفت: تجزیه پلاستیک ها در طبیعت، آنها را به میکروپلاستیک های اولیه و ثانویه تبدیل کرده و علاوه بر ایجاد تهدید برای زندگی آبزیان، مواد شیمیایی تشکیل دهنده آنها با تغذیه ماهی و دیگر موجودات دریایی، وارد زنجیره غذایی انسانها نیز می‌شود.
وی با اشاره به سرطانزا بودن برخی از این مواد شیمیایی، آنها را تهدیدی جدی برای زندگی میلیون ها انسانها که مصرف کننده غذاهای دریایی هستند، خواند.
حکیم زاده با بیان این که جمع آوری کیسه‌های پلاستیکی نازک با وجود وزن کمی که دارند بسیار دشوار و پرهزینه و بازیافت آنها اغلب مقرون به صرفه نیست، گفت: جهت رفع این مشکل، آیین نامه‌ای در خصوص کاهش مصرف پلاستیکها با هماهنگی سایر دستگاه‌ها مانند وزارت صنعت، معدن و تجارت، وزارت جهاد کشاورزی، وزارت آموزش و پرورش، سازمان ملی اسناد و سازمان صدا و سیما توسط هیئت وزیران در مهرماه سال ۱۴۰۱ در ۱۰ ماده تصویب شد.
وی افزود: ماده دو این آیین نامه که یکی از مهم‌ترین مواد آیین نامه مذکور است، وزارت صمت را مکلف به تدوین برنامه ۵ ساله‌ای کرده که سالانه ۲۰ درصد از ظرفیت تولیدی کیسه‌های پلاستیکی نازک(به ضخامت کمتر از ۲۵ میکرون) را با کیسه‌های زیست تخریب پذیر یا سازگار با محیط زیست جایگزین کند.
حکیم زاده تصریح کرد: در راستای اجرای ماده سه آیین نامه مذکور، وزارت صمت با همکاری وزارت کشور باید شیوه نامه‌ای در مبحث کاهش تولید پسماند و محدود کردن تولید، توزیع و مصرف کیسه‌های پلاستیکی تهیه کند که در این ماده بر ممنوعیت توزیع رایگان کیسه‌های پلاستیکی به جز میوه فروشی‌ها و ممنوعیت توزیع کیسه‌های پلاستیکی نازک با ضخامت کمتر از ۲۵ میکرون تاکید شده است.
وی گفت: یکی از سیاست‌های تشویقی در زمینه حمایت از بازیافت کنندگان، تصویب آیین نامه اجرایی بند (ط) تبصره ۶ قانون بودجه سال ۱۳۹۸ مصوب هیئت وزیران است که در آن فهرست و میزان عوارض مالیاتی کالاهایی که مصرف آنها منجر به تولید پسماند مخرب محیط زیست می‌شود، از جمله پلاستیک و محصولات پلاستیکی تبیین شده است.
وی ادامه داد: بر این اساس وارد کننده یا تولید کننده کالاهای مذکور که با تاکید سازمان حفاظت محیط زیست نسبت به بازیافت اقدام کنند، از پرداخت عوارض مالیاتی به میزان بازیافت انجام شده معاف خواهند بود.
وی تصریح کرد: صرف نظر از محصولات پلاستیکی که استفاده بهینه و معقول از آنها به صورت کامل غیرممکن است اما حداقل از این طریق می توان آسیب وارده بر محیط زیست را به میزان زیادی کاهش داد.
حکیم زاده در پایان متذکر شد: قطعاً اقدامات رسانه ها و آموزش و پرورش به منظور اطلاع رسانی و تغییر الگوی رفتار در مورد کاهش مصرف پلاستیک از اهمیت بسزایی برخوردار است.
انتهای پیام