الناز ابوالحسنی در گفت‌وگو با ایسنا با اشاره به حوزه‌های فعالیت کانون‌های دانشگاه فردوسی مشهد، اظهار کرد: این تشکل دانشجویی در قالب ۲۴ کانون و در چهار حوزه فرهنگی، هنری، اجتماعی و مذهبی فعالیت دارد. در هر دانشگاهی هدف کانون‌ها این است که دانشجویان علاقه خود را پیدا کنند و گسترش دهند. به علاوه یکی از ویژگی‌های کانون‌ها که آن را نسبت به سایر تشکل‌ها متمایز می‌کند، این است که از هر تفکر و سلیقه‌ای در کانون‌ها حضور دارند.
وی افزود: در حوزه‌های فرهنگی و هنری، دانشجویان در کانون‌های تئاتر، موسیقی، شعر و کتاب فعالیت دارند و برنامه‌ها و نشست‌هایی را برگزار می‌کنند. در حوزه مذهبی، کانون‌هایی نظیر مهدویت، قرآن و عترت و امام رضا را داریم که در مناسبات مختلف برنامه‌هایی را برای دانشجویان اجرا می‌کنند. در حوزه اجتماعی ما به عنوان مثال کانون حس هفتم را داریم که به انجام کارهای خیر مانند آزادی زندانیان مشغول اند. به علاوه کانون‌های نجوم و سبزاندیشان (با هدف پاکسازی محیط زیست) نیز از دیگر کانون‌های فعال در دانشگاه فردوسی هستند.
دبیر کانون‌های دانشگاه فردوسی با بیان اینکه استقبال دانشجویان از برنامه‌های کانون‌ها بسیار بالاست، عنوان کرد: همین که دانشجویان می‌توانند با داشتن هر تفکری، در انجام کار گروهی تجربه کسب کنند، برایشان بسیار جذاب است. ما دانشجویان بسیار مستعدی داریم که در فعالیت‌های کانون‌ها شرکت می‌کنند با این هدف که ضمن به چالش کشیدن توانایی‌هایشان، تاثیر مثبتی برای کشور داشته باشند.
ابوالحسنی همچنین با اشاره به تاکیدات رهبر انقلاب بر اهمیت انجام کار فرهنگی در دانشگاه‌ها، اضافه کرد: وجود سیاست‌های کلی در این خصوص باعث شده یکسری قوانین برای انجام کار فرهنگی در دانشگاه‌ها وضع و بودجه‌هایی به هر دانشگاه تخصیص داده شود، اما با وجود این بودجه‌ها و همچنین دانشجویان علاقه‌مند به فعالیت در این حوزه، شاهد هستیم که هنوز خلاءهای بسیاری وجود دارد و از سمت مسئولین دانشگاه‌ها آن توجهی که باید، نسبت به کارهای فرهنگی صورت نمی‌گیرد.
وی با بیان اینکه چنین وضعیتی باعث کاهش انگیزه دانشجویان برای فعالیت در حوزه‌های فرهنگی می‌شود، ادامه داد: سوال ما این است که آیا بودجه‌های اختصاص داده شده به فعالیت‌های دانشجویی، در جای خودش صرف نمی‌شود؟ آیا سلیقه‌ای عمل می‌شود و به برخی فعالیت‌های دانشجویی بیشتر و به برخی دیگر کمتر بها داده می‌شود؟
این فعال دانشجویی با بیان اینکه این مشکلات محدود به دانشگاه فردوسی نیست و در بسیاری دیگر از دانشگاه‌های کشور نیز فعالیت‌های فرهنگی با چنین مشکلاتی مواجه اند، گفت: این مشکلات باعث شده دانشجویان مستعد و باانگیزه که دغدغه تاثیرگذاری در جامعه را دارند، نسبت به انجام فعالیت‌های فرهنگی دلسرد شوند.
ابوالحسنی همچنین در خصوص مقایسه پویایی فعالیت‌های کانون‌های دانشگاه فردوسی نسبت به قبل شیوع کرونا، بیان کرد: با وجود تلاش‌های بسیار زیاد ما، هنوز تا حدی رخوت بر فعالیت‌ها حاکم می‌باشد و آن شور و نشاطی که پبش از کرونا وجود داشت، از بین رفته است.
انتهای پیام