به نقل از سایتک‌دیلی، نتایج تحقیقات اخیر اسکان که استادیار بالینی در گروه پریودنتیکس و ریشه دندان در دانشکده دندانپزشکی دانشگاه بوفالو است، ارتباط قابل توجهی را بین عملکرد جویدن و سطح گلوکز خون در بیماران دیابت نوع ۲ نشان داد. به‌طور خاص، وی دریافت که بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲ که توانایی کامل جویدن را حفظ می‌کنند، به میزان قابل توجهی سطح گلوکز خون پایین‌تری در مقایسه با افرادی که عملکرد جویدن ضعیفی دارند، نشان می‌دهند.

این تحقیق گذشته‌نگر به داده‌های جمع‌آوری شده از ۹۴ بیمار مبتلا به دیابت نوع ۲ که در یک کلینیک سرپایی در بیمارستانی در استانبول، ترکیه مراجعه کرده بودند، پرداخت. بیماران به دو گروه تقسیم شدند، گروه اول شامل بیمارانی بود که «عملکرد جونده‌ای» خوبی داشتند؛ دندان‌ها به‌قدر کافی درست روی هم  قرار می‌گرفتند و به‌گونه‌ای با هم تماس داشتند که فرد بتواند غذای خود را به‌خوبی بجود. سطح گلوکز خون این گروه ۷.۴۸ بود. گروه دوم نمی‌توانستند خوب بجوند یا به‌هیچ وجهی توانایی جویدن نداشتند زیرا  دارای تعداد کمی دندان بودند یا هیچ دندانی نداشتند. سطح گلوکز خون آنان حدود دو درصد بالاتر، یعنی  ۹.۴۲ درصد بود.

اهمیت جویدن

وقتی با خانواده و دوستان سر یک میز می‌نشینید، جویدن، چیزی است که هرگز به آن فکر نمی‌کنید. با این حال، وقتی همبرگر خود را گاز می‌زنید، چندین اتفاق شروع می‌شود. هضم، فرآیندی که در آن بدن شما مواد مغذی را از غذا استخراج می‌کند، زمانی شروع می‌شود که جویدن باعث تحریک تولید بزاق می‌شود. مواد مغذی که برای کاهش سطح گلوکز خون مهم هستند شامل فیبر است که تا حد زیادی از طریق جویدن غذاهای مناسب به‌دست می‌آید. همچنین گزارش شده است که جویدن واکنش‌هایی را در روده تحریک می‌کند که منجر به افزایش ترشح انسولین و هیپوتالاموس می‌شود که احساس سیری را تقویت خواهد کرد و منجر به دریافت غذای کمتری می‌شود. کمتر خوردن احتمال اضافه وزن را که یک عامل خطر اصلی برای ابتلا به دیابت نوع ۲ است، کاهش می‌دهد.

مراقبت از دندان

اسکان گفت: علاقه بالینی ویژه من درمان بیماران دندانپزشکی است که به‌طور نظام‌مند در معرض خطر هستند. هدف تحقیق وی کمک به دورنمای بهبود سلامت عمومی است. این تحقیق اشاره می‌کند که تا سال ۲۰۱۹، حدود نیم میلیارد نفر در سراسر جهان به دیابت مبتلا بودند و حداقل ۹۰ درصد از این بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲ بودند.

توجه به بهداشت دهان و دندان به‌تازگی به بخشی از رویکرد مدیریت دیابت همراه با تشویق بیماران به حفظ وزن سالم، رژیم غذایی سالم و ترک سیگار تبدیل شده است.

اسکان بیان کرد: «یافته‌های ما نشان می‌دهد که ارتباط قوی بین جویدن و کنترل سطح گلوکز خون در بیماران دیابت نوع ۲ وجود دارد. این تحقیق هیچ متغیر مستقلی که بتواند بر سطح گلوکز خون در بین افراد مورد مطالعه تأثیر بگذارد پیدا نکردزیرا هیچ تفاوت آماری بین آزمودنی‌ها از نظر شاخص توده بدنی، جنسیت، وضعیت سیگار کشیدن، داروها یا عفونت همانطور که توسط شمارش گلبول‌های سفید خون در ابتدا نشان داده شد، وجود نداشت.

بهبود چشمگیر در مورد یک بیمار که در یک تحقیق در سال ۲۰۲۰ به رهبری اسکان توضیح داده شد، مزایای بالقوه بهبود عملکرد جویدن از طریق ایمپلنت‌های دندانی و ترمیم ثابت مناسب را نشان می‌دهد. یک بیمار دیابت نوع ۲ که عملکرد جویدنش به‌دلیل از دست دادن دندان‌ها به‌شدت مختل شده بود، ابتدا با سطح گلوکز خون ۹.۱ مراجعه کرد. بیمار تغذیه را با استفاده از شیشه شیر و خوردن غذای کودک به‌دست آورد. چهار ماه پس از درمان با ترمیم ثابت کامل با ایمپلنت دهان، سطح گلوکز بیمار به ۷.۸ کاهش یافت و پس از ۱۸ ماه به ۶.۲ رسید.

عوارض کشنده

بر اساس یافته‌های اسکان، نتایج تحقیقات نشان داده است که افزایش تنها یک درصدی سطح گلوکز خون با افزایش ۴۰ درصدی مرگ و میر ناشی از بیماری قلبی عروقی یا ایسکمیک قلب در میان افراد مبتلا به دیابت مرتبط است. سایر عوارض می‌تواند شامل بیماری کلیوی، آسیب چشم، نوروپاتی(آسیب عصبی) و بهبود آهسته زخم‌های ساده مانند بریدگی‌ها و تاول‌ها باشد.

اسکان اظهار کرد: علاقه‌مند به تحقیقاتی هستم که می‌تواند سلامت مردم را بهبود بخشد. وی و یکی از محققان، دکتر یتر ای بایرام از گروه پزشکی داخلی، بیمارستان آموزشی و تحقیقاتی حمیدیه در استانبول، مشتاقانه منتظر مطالعات بیشتری هستند که روابط علّی احتمالی بین تقویت جویدن و سطوح گلوکز خون را بررسی می‌کند.

یافته‌های این تحقیق در مجله PLOS ONE منتشر شده است.  

انتهای پیام