جواد الیاسی در نشست بنیاد قم پژوهی که ۱۰ تیرماه برگزار شد، عنوان کرد: پیش از روآوردن به فرشبافی، پدربزرگم در تولید کرباس فعالیت میکردند. بعد از تاسیس کارخانه چیتری حدود سال۱۳۳۶ پدر بزرگم به کار تولید فرش روآورد و در محله چهارمردان خانه خود را به کارگاه تولید فرش تبدیل کرد که زنان و دختران چهارمردان برای بافت فرش به این کارگاه مراجعه میکردند.
وی افزود: پدربزرگم حاج غلامحسین الیاسی تا سال ۵۵ در کار تولید فرش بود اما به علت اینکه با حاج آقا شجاع یعنی شریکش به مشکل برخورد کار تولید فرش را رها کرد، اما پدرم به کار تولید ادامه داد. سال ۵۵، جنگ اعراب و اسراییل روی بازار فرش تاثیر گذاشت، بازار فرش از رونق افتاد، خرید و صادرات فرش کاهش یافت. لذا پدرم به سمت تولید فرش ابریشم رو آورد در واقع به سمت هنریبافی و ریزبافی گرایش یافت.
وی بیان کرد: پدرم حاج ناصر تا سال ۱۳۷۲ با یکی از تولید کنندگان فرش قم به نام حاج فتاح شراکت داشت اما از سال ۱۳۷۲ مستقل شد و با همراهی من به کارش ادامه داد تا سال ۱۳۹۲که آهسته آهسته خودش را بازنشسته کرد اما من به کار فرش ادامه دادم.
وی پدرش را بزرگترین استاد زندگیاش در تولید فرش دانست و گفت: پدر در کار تولید همیشه در خدمت بافنده بود تا کارش معطل نشود همیشه سعی میکرد بافنده در زمینه مواد اولیه و نقشه معطل نماند و این درس بزرگی بود که از پدر آموختم.
وی در پاسخ به اینکه خاندان الیاسی در زمینه فرش چه کار شاخصی انجام دادهاند، اظهار کرد: پدرم برای افزایش بافندگان به شهرهای بناب و مرند ورود کرد همچنین یکی از کارهای مهم در زمینه تولید فرش، روی آوردن به بزرگبافی بود که پدرم یک ۶ و ۴ را در ۸ متری لوله قم (آیت الله کاشانی فعلی) توسط یک بافنده انجام داد که تعجب همه را بر انگیخت.
وی تصریح کرد: خود من سال ۱۳۷۲ مستقل شدم و کاری که منحصر به فرش قم بود را انجام دادم که نقشه جنگل با نقوش حیوانی است را تولید کردم و نقشه اکواریوم را نیز برای اولین بار در قم تولید کردم که در جشنواره فرش، برگزیده شد. از اسامی تولید کنندگان فرش قدیم قم نام حدود ۳۶۵ را میدانم که کسی از آنها اطلاع ندارد و من یادداشت کردهام.
الیاسی اظهار کرد: دو پسرم که نسل چهارم الیاسی محسوب میشوند در کار تولید فرش فعالیت می کنند. دو برادرانم بعد از سال ۹۰ که پدر خودش را باز نشسته کرد آنها نیز از کار تولید کنار کشیدن و اما باز تمایل دارند که وارد این حوزه شوند. اما عموهایم هیچکدام وارد تولید فرش نشدند.
وی افزود: کار تولید فرش به گونهای هست که دائم با افراد در ارتباط هستی با طراح، نقشه کش، چله دوان، بافنده، به همین علت باید دفت کنی حقی از کسی پایمال نشود. پدرم همین گونه در سالهای آخر عمرش وقتی پرسیدم پدر بدهکاریهای شما چگونه است؟ گفت: به هیچ کسی بدهکاری ندارم و این هم برای من یک درس بود او در تمام سال های تولید اصول خودش را داشت و تنها با یک تاجر و بازرگان معامله میکرد و تا وقتی در کار تولید فرش بود بر همین اصول پایبند بود.
انتهای پیام