غلامرضا خارکوهی در گفتگو با خبرنگار ایسنا با اشاره به شهادت مظلومانه دکتر بهشتی و یارانش اظهار کرد: بیش از ۴۰ سال از بزرگترین عملیات تروریستی تاریخ ایران می‌گذرد و همه می‌دانند که دکتر بهشتی و ۷۲ نفر از یارانش در ۷ تیر ماه سال ۱۳۶۰ با بمب‌گذاری سازمان منافقین - معروف به سازمان مجاهدین خلق- به رهبری مسعود رجوی در تهران به شهادت رسیدند.

وی با اشاره به اینکه این عملیات تروریستی بزرگترین و وحشتناک‌ترین اقدام ضد بشری در اواخر قرن بیستم بود که با حمایت دولت‌های غربی و با هدف شکست نظام جمهوری اسلامی و یا حداقل زمینگیر کردن آن صورت گرفت، گفت: این رویداد با همه بزرگی آن نه تنها موجب شکست انقلاب اسلامی نشد، بلکه وحدت و انسجام مردم را حول محور رهبری امام خمینی افزایش داد.

تاریخ‌نگار گلستانی ادامه داد: خود بیاد دارم که پس از این واقعه دلخراش ضبط صوت واحد تبلیغات جهاد سازندگی را گرفتم و به میان مردم و بازار گرگان رفتم و با آن‌ها مصاحبه کردم که همه به اتفاق این جنایت را محکوم کردند و شخصیت دکتر بهشتی را ستودند.

خارکوهی تصریح کرد: دهه شصتی‌ها می‌دانند که در آن زمان فقط منافقین مخالف شهید بهشتی نبودند، بلکه افراد و جریانات دیگری نیز پیدا و پنهان با آن بزرگوار دشمنی می‌کردند که از جمله آن‌ها کمونیست‌ها، اُمتی‌ها، ملی‌گراها، گروه فرقان، حزب خلق مسلمان، بنی صدر، روشنفکران غرب‌زده، لیبرال‌ها، حزب کومله و دمکرات و سایر احزاب و جریانات ضد انقلاب، مخالف او بودند.

وی با بیان اینکه متحجران و مقدس مآبان بی‌مغز نیز مخالف دکتر بهشتی بودند، گفت: این افراد حتی به عَمامه شهید بهشتی هم ایراد می‌گرفتند و می‌گفتند: چرا عمامه‌اش کوچک است؟! همین‌ها باز می‌گفتند: دکتر بهشتی سُنّی شده و در اِقامه نماز عبارت «اَشهد و اَنَّ علیاً ولی الله» را نمی‌گوید!

تاریخ‌نگار گلستانی با اشاره به اینکه دسته دیگری از مخالفان شهید بهشتی نیز بودند که در هیچکدام از جریانات فوق نمی‌گنجند، افزود: این دسته کسانی بودند که خود را جزء یاران انقلاب میدانستند و حتی مناصب دولتی و یا شرعی و اجتماعی هم در نقاط مختلف کشور داشتند، اما با رفتار و گفتار خود، آشکار و پنهان به مخالفت با شهید بهشتی می‌پرداختند.

انتهای پیام