به گزارش ایسنا به نقل از بی بی سی، «پُلار پرینس» با پرچم‌های نیمه‌برافراشته روز شنبه در بندر «سنت جانز»، «نیوفاندلند» کانادا پهلو گرفت.

این کشتی، بقایای تایتان را تقریبا ۶۵۰ کیلومتر از جایی که آنها را از آب بیرون کشیده بود، به این بندر یدک کشید؛ در کنار آن نیز قایقی دیده می‌شد که «سکوی پرتاب تایتان» را یدک می‌کشید.

زیردریایی تایتان یکشنبه گذشته (۱۸ ژوئن) برای سفر به عمق دریا و بازدید از بقایای کشتی تایتانیک به آب انداخته شد و مدت کوتاهی پس از آن، تماس آن با کشتی مادر قطع شد.

پس از آن مقام‌های گارد ساحلی ایالات متحده اعلام کردند که تاتیان به احتمال بسیار زیاد بر اثر فشار بیرونی در خود مچاله و خرد شده و هر پنج سرنشین آن کشته شده‌اند.

به محض پهلو گرفتن پلار پرینس در ساعت هشت صبح به وقت محلی و همزمان که تعدادی از سرنشینان از این کشتی پیاده می‌شدند، بازرسان و کارشناسان با کلاه‌ و لباس‌های ایمنی وارد کشتی شدند.

در طول عملیات جستجو، تیم پشتیبانی و همچنین بعضی از اعضای خانواده قربانیان در این کشتی حضور داشتند.

بخش‌هایی از شناور تایتان روز پنجشنبه (۲۲ ژوئن) در کف اقیانوس، در فاصله تقریباً ۴۸۷ متری بقایای کشتی تایتانیک پیدا شد.

کانادا روز جمعه اعلام کرد که تحقیقاتی را برای بررسی دلیل انفجار آغاز کرده است و احتمالا آژانس‌های تحقیقاتی از دیگر کشورها نیز به آن می‌پیوندند اما مشخص نکرد که در این مرحله چه تیمی سرپرستی عملیات را برعهده خواهد گرفت.

کارشناسان می‌گویند علاوه بر قطعاتی که پلار پرینس پیدا کرده، مواد اولیه‌ای که برای ساخت قطعات بیرونی این زیردریایی مورد استفاده قرار گرفته نیز مورد بررسی قرار می‌گیرد.

بسیاری از کارشناسان پیش از حادثه تایتان که «درون پاشی یا انفجار از درون» (Implosion) عنوان شده، درباره نحوه نوآوری در ساخت این زیردریایی ابراز تردید کرده بودند؛ از جمله استفاده از فیبر کربنی در بدنه آن.

آیا مجری تور تایتانیک از مشکلات این زیردریایی آگاه بوده است؟

«استاکتن راش»، مدیرعامل شرکت «اوشن‌گیت» که خود در میان پنج جان باخته زیردریایی تایتان است، بارها هشدارهایی که نسبت به ایمنی این زیردریایی کوچک و استفاده از بدنه کربنی برای ساخت آن را دریافت کرده بود، نادیده گرفته و آنها را «بی‌پایه» خوانده بود.

در سری ایمیل‌های رد و بدل شده میان «راب مک‌کالم» و استاکتن راش، مک‌کالم، یکی از مطرح‌ترین کارشناسان صنعت دریانوردی، بارها هشدار می‌دهد که با فرستادن گردشگران به اعماق دریا راش عملا مشتریان خود را به خطر می‌اندازد. در این هشدارها توصیه شده که استفاده از تایتان باید فورا تعلیق شود و تا زمان اخذ گواهینامه رسمی از یک آژانس مستقل، تایتان به زیر آب نرود.

در پاسخ به این درخواست‌ها استاکتن راش به مک‌کالم پاسخ داده بود که از «اصرار و تلاش عوامل دخیل در صنعت (اعماق‌نوردی) که به بهانه مباحث ایمنی می‌خواهند مانع نوآوری‌ها شوند» خسته شده است.

در یکی از این ایمیل‌ها مک‌کالم در سال ۲۰۱۸ به راش نوشته بود: به نظر من تو خودت و مشتریانت را در یک روند خطرناک قرار می‌دهی و در مسابقه برای رسیدن به تایتانیک، داری همان اشتباهی که موجب غرق شدن تایتانیک شد را مرتکب می‌شوی، همان باور معروف که می‌گفت: تایتانیک غرق نشدنی است.

«قربانیان جدید تایتانیک» چه کسانی هستند؟

هامیش هاردینگ، ۵۸ ساله جستجوگر انگلیسی و اهل ماجراجویی که قبلا هم به فضا سفر کرده و چند باری هم به قطب جنوب رفته بود.

شهزاده داود، تاجر ۴۸ ساله انگلیسی پاکستانی‌تبار که از اعضای یکی از متمول‌ترین خانواده‌های پاکستان است.

سلیمان، پسر ۱۹ ساله داود.

پال هنری نارگوله، ۷۷ ساله ناخدا سابق نیروی دریایی فرانسه که گفته شده علاقه زیادی به تحقیق درباره بقایای کشتی تایتانیک داشته و یکی از اعضای اولین گروهی بوده که در سال ۱۹۸۷ برای پیدا کردن بقایای تاتیتانیک به سواحل شرقی اقیانوس اطلس رفتند.

استاکتن راش، ۶۱ ساله از مدیران اجرایی ارشد شرکت اوشن‌گیت که مسوولیت اجرای این تور تفریحی برای بازدید از بقایای تایتانیک را بر عهده داشته است.

در همین حال، براساس گزارش‌ها، نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا تنها چند ساعت پس از شروع غواصی تایتان در روز یکشنبه، صدای «یک ناهنجاری صوتی مبنی بر انفجار از درون» را ثبت کرده بود.

یک مقام دولتی آمریکا به سی بی اس نیوز گفت که این اطلاعات بلافاصله به گارد ساحلی ایالات متحده منتقل شده بود و آنها از آن برای تعیین حدودی محدوده جستجو استفاده کرده بودند. هنوز مشخص نیست که چرا این اطلاعات زودتر به صورت علنی منتشر نشده است.

بنا بر اعلام بی بی سی، کارشناسان معتقدند که صدای درون‌پاشی توسط سیستم‌های شنود سونار دوربرد مخفی و محرمانه نیروی دریایی آمریکا که از زمان جنگ سرد کار گذاشته بود، شنیده شده است.

جزئیات دقیق نحوه فعالیت این شنودهای دریافتی همچنان محرمانه است؛ اما یک وب سایت نیروی دریایی ایالات متحده کاربری آنها را «تشخیص، تعیین محل و ردیابی زیردریایی‌ها و جمع آوری اطلاعات صوتی و هیدروگرافی» توصیف می‌کند.

با این حال بلومبرگ نوشته است که یک مقام ارشد نیروی دریایی گفته این نیروی نظامی «به صورت قطعی» از وقوع فاجعه مطمئن نبوده و به همین دلیل اطلاعات مربوط را به گارد ساحلی منتقل کرد و تصمیم گرفته شد تا ماموریت جستجو و نجات ادامه یابد تا «تمام تلاش برای نجات جان افراد داخل زیردریایی تایتان انجام شود.»

انتهای پیام