زیبا صالحیفرگنی در گفتوگو با ایسنا، با اشاره به وفور آثار تاریخی در محوطههای باستانی اطراف شهر گلگیر گفت: این منطقه به لحاظ تاریخی بسیار غنی است و انجام تشدن کاوشهای باستانشناسی گسترده در دهههای اخیر باعث شده تا این محوطههای باستانی ناشناخته باقی بمانند.
او با اشاره به یافتههای تاریخی این محوطهها، یادآوری کرد: در گذشته در این محوطهها آثار سفالی درخور توجهی به دست آمده است اما متاسفانه تاکنون و به رغم پیدا شدن آثاری از تاریخ کهن، از جمله سفالینهها، هنوز به طور علمی و دقیق این محوطهها بررسی نشدهاند.
وی افزود: محوطه باستانی اطراف این شهر به همان اندازه که کشفی شگفتانگیز هستند تاکنون ناشناخته باقی ماندهاند.
صالحیفرگنی با بیان اینکه محوطههای باستانی که در اطراف شهر گلگیر قرار دارند در نوع خود بینظیرند و اهمیت زیادی در مطالعات باستانشناسی دارند نیز گفت: این در حالی است که در این قسمت از شهر آثار باستانی زیادی نداریم. از این رو، محوطههای اطراف شهر گلگیر میتوانند ماهیت و جاذبه جدید شهری و یا حتی گردشگری در این منطقه ایجاد کند.
این باستانشناس با تاکید بر اینکه نیاز است که باستانشناسان طرحی ویژه برای بررسی و حفاری در این زمینه داشته باشند، خاطرنشان کرد: براساس آنچه که در اسناد و گزارشها آمده تاکنون کاوشهای باستانشناسی مهمی در محوطههای باستانی کشف شده در اطراف گلگیر انجام نشده و لایههای تاریخی بسیاری هنوز ناشناخته مانده است.
وی تاکید کرد: با توجه به یافتههای اندک کنونی و وضعیت محوطهها به نظر میرسد ادامه کاوش باستانشناسی در این محوطههای باستانی میتواند اطلاعات مفیدی در اختیار قرار دهد.
صالحیفرگنی متذکر شد: اگرچه کشف آثار تاریخی نقش مهمی در هویت بخشی به شهر گلگیر ایفا میکند و از اهمیت بسیاری برخوردار است، ساماندهی، حفاظت و معرفی این آثار و محوطههای باستانی نیز حائز اهمیت است و سهم بسزایی در انتقال پیامهای فرهنگی ملتها و حفظ این گنجینههای ارزشمند دارد.
گلگیر شهری از توابع مسجدسلیمان در استان خوزستان است. این شهر بنا به پیشنهاد وزارت کشور و به استناد ماده ۱۳ قانون تعاریف و ضوابط تقسیمات کشوری مصوب سال ۱۳۹۱ مرکز بخش روستای گلگیر به شهر تبدیل شد. دشت گلگیر از مناطق گردشی پیرامون مسجدسلیمان است که در ۳۸ کیلومتری شمال شرقی این شهر واقع شده است. این دشت در فصل بهار گل و سرسبزی زیادی دارد. گلگیر همچنین چشمه آب گوگردی دارد که آب آن به صورت خودجوش از زمین میجوشد و در زمستان و پاییز آب آن گرم است و در تابستان و بهار آب آن خنک است. گوگرد موجود در آب این چشمه را دارای خواص درمانی میدانند.
انتهای پیام