به نقل از ارث، گروهی از دانشمندان دانشگاه وارویک انگلستان موضوعاتی مانند نابرابری امنیت آب، آب برای اکوسیستم‌ها و خطرات مربوط به آب را بررسی خواهند کرد تا خطرات مربوط به آب مانند توزیع نابرابر بحران آب ناشی از تغییرات آب‌وهوا در مناطق، جمعیت‌ها و اکوسیستم‌ها، در عین حال توانمندسازی گروه‌های آسیب‌پذیر و ایجاد انعطاف‌پذیری در برابر خطرات و عدم قطعیت‌ها را بهتر درک کنند.
تقریبا ۸۰ درصد جمعیت جهان در معرض چالش‌های امنیت آب قرار دارند زیرا تغییرات آب‌وهوایی همچنان چرخه آب را تشدید می‌کنند؛ الگوهای بارندگی را تغییر می‌دهند و در نتیجه خطرات مکرر و شدیدتری را برای جوامع بشری در بسیاری از مناطق به همراه دارند.
بحران آب یک موضوع جهانی است که میلیون‌ها نفر به ویژه در کشورهای در حال توسعه را تحت تأثیر قرار می‌دهد؛ اگرچه کمبود آب در مناطق خاصی از کشورهای توسعه‌یافته نیز دیده می‌شود.
کمبود آب عامل اصلی بحران آب است و زمانی اتفاق می‌افتد که تقاضا برای آب از عرضه موجود در یک منطقه خاص بیشتر شود. عوامل موثر در کمبود آب شامل رشد جمعیت، شهرنشینی، تغییرات آب‌وهوایی، آلودگی و شیوه‌های ناکارآمد مدیریت آب است.
بسیاری از مردم در سراسر جهان به آب آشامیدنی سالم و تمیز دسترسی ندارند. آن‌ها اغلب به منابع آب آلوده مانند رودخانه‌ها، حوضچه‌ها یا چاه‌های محافظت نشده متکی هستند که می‌تواند منجر به بیماری‌های ناشی از آب و سایر مسائل بهداشتی شود.
علاوه بر آب تمیز، دسترسی به امکانات بهداشتی مناسب برای حفظ سلامت عمومی نیز بسیار مهم است؛ با این حال تعداد قابل توجهی از مردم به امکانات بهداشتی کافی دسترسی ندارند؛ بنابراین این عدم دسترسی منجر به آلودگی منابع آب و گسترش بیماری‌ها می‌شود.
بحران آب پیامدهای شدیدی بر سلامت انسان و توسعه اجتماعی و اقتصادی دارد. بیماری‌های منتقله از طریق آب مانند وبا، اسهال خونی و حصبه در مناطقی با دسترسی محدود به آب تمیز شایع هستند و باعث بیماری و مرگ، به ویژه در میان کودکان می‌شوند. علاوه بر این زمان و تلاش صرف شده برای جمع‌آوری آب، اغلب توسط زنان و دختران، فرصت‌های آموزش، تولید درآمد و توسعه جامعه را کاهش می‌دهد.
بحران آب اثرات نامطلوبی بر محیط زیست نیز دارد. استفاده بی‌رویه و سوء مدیریت منابع آبی می‌تواند منجر به تخلیه سفره‌های زیرزمینی، خشک‌شدن دریاچه‌ها و رودخانه‌ها و آسیب به اکوسیستم‌ها شود؛ همچنین این موضوع باعث تشدید تضادها بر سر منابع آب بین گروه‌های مختلف مصرف کننده و حتی کشورها می‌شود.
تغییرات اقلیمی با تغییر الگوهای آب‌وهوایی، کاهش بارندگی در برخی مناطق و ایجاد خشکسالی‌ها و سیل‌های مکرر و شدیدتر، بحران آب را تشدید می‌کند. این تغییرات باعث فشار بیشتر بر منابع آب می‌شود و پاسخگویی به نیازهای جمعیت در حال رشد را چالش برانگیزتر می‌کند.
رسیدگی به بحران آب نیازمند رویکردی چند وجهی از جمله صرفه‌جویی در مصرف آب همچنین بهره‌وری، سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌ها، مدیریت یکپارچه منابع آب، ترویج بهداشت، سازگاری با تغییرات اقلیمی و همکاری بین‌المللی است.
توجه به بحران آب به طور جامع و ترویج شیوه‌های مدیریت پایدار آب می‌تواند اثرات آن را کاهش داد و دسترسی به آب پاک و سالم را برای همه تضمین کرد.
انتهای پیام