کامران داوری در سمینار بحران آب و چالش‌های توسعه پایدار که شب گذشته، ۳۰ خرداد، در اتاق بازرگانی مشهد برگزار شد، اظهار کرد: مشکل ما در کشور مشکل بحران آب نیست بلکه مشکل بحران سیاست‌گذاری، خردورزی جمعی و عدم درک شرایط است. خشکی واقعیت ایران و امری نسبی است و خشکسالی بخشی از طبیعت همه کشورهای دنیاست.
وی با بیان اینکه تغییر اقلیم در همه دنیا اتفاق می‌افتد، افزود: راه حل این موضوع رصد، شناسایی و ایجاد آمادگی است تا مصون بمانیم. اگر این کارها را انجام ندهیم، از آسیب‌ها در امان نخواهیم بود. راه حل اول پایایی و بعد بهره‌وری است.
داوری بیان کرد: مشهد سال ۱۳۴۷ حدود ۱۵۰۰ تا ۱۸۰۰ حلقه چاه ممنوعه داشت و امروز ۸۰۰۰ حلقه چاه دارد. سرعت رشد چاه‌های غیر مجاز شناسایی شده از سرعت انسداد آن‌ها بیشتر است و رشد چاه‌ها به بهانه تامین آب شرب مشهد ادامه دارد. مگر مشهد نمی‌تواند آب را از چاه‌های موجود بخرد؟ شهرداری مشهد که سهامدار ۵۰ درصد آبفاست، نمی‌تواند شریک هزینه‌های آبفا باشد؟ اگر به عوارض خانه‌ها یا پروانه‌های ساخت این مورد اضافه شود، می‌توان چاه خرید.
رئیس پژوهشکده آب و محیط زیست دانشگاه فردوسی مشهد با اشاره به اینکه تمرکز جمعیت را جز با اقتصاد نمی‌توانیم مدیریت کنیم، تصریح کرد: زمانی جمعیت مهاجرت می‌کند که اقتصاد به آن‌ها خیر مقدم می‌گوید. نمی‌توانیم بگوییم جمعیت وارد یک شهر نشود اما با اقتصاد می‌توان کاری کرد که یک شهر برای مهاجرت جمعیت جذابیت نداشته نباشد. با رفتار گذشته در چرخه‌ای بیمار قرار داریم که شهرهای بزرگ را بزرگتر و منابع آب را نابود می‌کند.
وی خاطرنشان کرد: ۶۵ درصد بارش‌ها در دنیا تبخیر می‌شود که این رقم در خراسان رضوی ۸۰ تا ۸۵ درصد است.
داوری گفت: ما نیاموخته‌ایم از خشکسالی پرهیز کنیم. پرهیز از خشکسالی یعنی بیش از ۴۰ درصد از منابع آب استفاده نشود تا اگر خشکسالی رخ داد، فاصله و تاب‌آوری با آن وجود داشته باشد. تا سال ۲۱۰۰ تغییر اقلیم ادامه پیدا می‌کند و در مشهد بارش اندکی افزایش خواهد داشت اما استان ۲ برابر متوسط جهانی گرم می‌شود؛ بنابراین سهم تبخیر و شوری افزایش پیدا می‌کند.
رئیس پژوهشکده آب و محیط زیست دانشگاه فردوسی مشهد گفت: باید به این سمت برویم که چگونه غذا تولید اما آب کمتری مصرف کنیم. در صادرات هندوانه باید برای جبران آب مصرفی عوارض دریافت شود. ۲۰ درصد مصرف آب مشهد ناشی از اضافه‌برداشت است. اگر بخواهیم این ۲۰ درصد را جبران کنیم، باید قیمت جایگزینی آن را بگیریم. برای حل مشکل آب کشور باید به اجتماع و اقتصاد توجه کنیم. وقتی مدیریت می‌کنیم و به این موارد توجهی نداریم، راه به جایی نمی‌بریم.
انتهای پیام