درخشیدن چهار دانشجوی دانشگاه اصفهان در «المپیاد جهانی زبان چینی»، بهانهای شد تا به ساختمان ارمنولوژی دانشگاه اصفهان، ساختمانی دو طبقه محصور با درختان سرو برویم و با احمدرضا آریان، مدیر گروه زبان و ادبیات چینی، آلمانی و ارمنی و عضو هیئت علمی زبان چینی دانشگاه اصفهان به گفتوگو بنشینیم.
در این گفتوگو، مدیر گروه زبان و ادبیات چینی، آلمانی و ارمنی به معرفی خود پرداخت و گفت: من جزء اولین دوره از دانشجویان زبان چینی در ایران، ورودی سال ۱۳۷۵ دانشگاه شهید بهشتی هستم که پس از ۸ سال تحصیل در یکی از بهترین دانشگاههای چین به عشق تدریس به وطن بازگشتهام. سالها رشته زبان و ادبیات چینی فقط در دانشگاه شهید بهشتی تدریس میشد، پس از آن دانشگاه تهران، دانشگاه اصفهان و دانشگاه علامه طباطبایی این رشته را برای تحصیل در مقطع کارشناسی تاسیس کردند.
تعداد اساتید و هیئت علمی کمی در رشتههای زبان چینی، ارمنی و آلمانی وجود دارد
مدیر گروه زبانهای چینی، آلمانی و ارمنی در پاسخ به سوالی مبنی بر علت پذیرش کم تعداد دانشجویان در این سه رشته از زبان خارجه، یکی از علتهای آن را تعداد کم اساتید در این سه رشته عنوان کرد و توضیح داد: از سال ۱۳۹۲ رشته زبان چینی در دانشگاه اصفهان ایجاد شده و در حال حاضر تنها سه استاد مشغول به تدریس در این رشته هستند. عدم توجه کافی مدیران میانی کشور، یکی از علتهای اصلی کمبود استاد در این رشته است. با وجود اینکه این رشته مورد استقبال بسیار خوبی از سوی دانشجویان قرار میگیرد، اما متاسفانه تعداد اساتید و هیئت علمی کمی در این رشته وجود دارد.
آریان ادامه داد: تاکنون سه دوره دانشجو از این دانشکده فارغالتحصیل شدهاند و مدرک کارشناسی خود را دریافت کردهاند. در دانشگاه اصفهان فعلاً تنها دانشجوی سال اول و دوم زبان چینی مشغول به تحصیل هستند و دانشجوی سال سوم و چهارم نداریم. همچنین در دانشگاه اصفهان دانشجوی رشته چینی و آلمانی ورودی ۱۴۰۲ نخواهیم داشت.
وی خاطر نشان کرد: با توجه به همه این کمبودها، دانشجویان سال اول و دوم ما فاطمه بهزاد نژاد مقام اول فن بیان و مهارت سخنرانی زبان چینی و زهرا وارسته، زهرا پوررمضان و فاطمه نوابی هر سه بهعنوان استعداد برتر زبان چینی در بیست و دومین دوره «المپیاد جهانی زبان چینی»، معرفی و از سفیر چین لوح تقدیر دریافت کردند. لذا انتظار این است که اهمیت این زبان و فعالیتهایی که در رابطه با این رشته در دانشگاه انجام میشود، به درستی دیده شود.
مدیران میانی شناخت صحیحی از چین و زبان چینی ندارند
وی ادامه داد: متاسفانه مدیران میانی تصمیم گیرنده کشور ما شناخت صحیحی از چین و زبان چینی ندارند و هر آنچه که از کشور چین میدانند، روایت غربیها از این کشور است؛ به دلیل اینکه آنان معمولا نمیتوانند بهطور مرتب سایتها و منابع خبری چینی زبان را برای در جریان بودن اخبار مطالعه و بررسی کنند، از منابع دست دوم غربی استفاده میکنند. به عبارتی، این غربیها هستند که چین را به ما معرفی میکنند. بنابراین، روایت و تصویری که ما از کشور چین داریم، روایت غربیهاست، به آن شکلی که میخواهند. برای مثال در قرار داد ۲۵ ساله ایران و چین، چون غرب از رابطه ایران با چین احساس خطر کرد و همینطور به دلیل اینکه کسی از منابع و محتوای زبان اصلی در این رابطه آگاهی نداشت، یک هجمه سنگینی از غرب به کشور وارد شد. در واقع، در این باره، آن روایتی که غربیها از این قرار داد ۲۵ ساله داشتند اذهان را تحت تاثیر قرار داد.
برداشت ما از چین به واسطه برداشتی است که غرب ارائه میدهد
مدیر گروه زبان چینی دانشگاه اصفهان، با بیان اینکه معمولا مدیران میانی در برابر چین و زبان چینی موضع میگیرند، افزود: به دلیل اینکه معمولا محافل آکادمیک ما دانش آموخته غرب هستند، بهصورت ناخودآگاه برداشت و روایت غرب از چین ملکه ذهنشان شده و بهصورت ناخودآگاه در رابطه با چین یا زبان چینی موضع میگیرند. به همین خاطر، در برابر هر کاری که ما میخواهیم در این رشته در دانشگاه انجام دهیم موضع میگیرند. ما انتظار نداریم که زبان چینی جایگزین زبان انگلیسی شود، بلکه میگوییم هر زبانی در جایگاه خودش دیده شود، اما متاسفانه مدیران میانی ما این را نمیپذیرند. با وجود اینکه آقای دکتر هرسیج، رئیس دانشگاه اصفهان و همینطور هیئت رئیسه دانشگاه به این امر آگاه هستند و همیشه ما را حمایت میکنند، اما مدیران میانی، بالاخص مدیرانی که در غرب تحصیل کردهاند یا روایت غربیها از چین را صحیح میدانند، در این باره موضع میگیرند و میگویند: «چرا دانشجو باید زبان چینی بخواند؟»
این استاد دانشگاه با تاکید بر اهمیت کشور چین در دنیا، تصریح کرد: یک میلیارد و چهارصد میلیون نفر در جهان به زبان چینی صحبت میکنند. همچنین، نمیتوان اهمیت بالای اقتصاد، گردش اقتصاد، فرهنگ و تاریخ کشور چین را در دنیا انکار کرد و از آن غافل بود. در این رابطه من در مقالهای نوشتهام و گفتهام که میتوان گفت کشور چین یک قاره است. همچنین، در مقاله دیگری به این مطلب اشاره نمودهام که روستایی در چین به اندازه کل صادرات ایران، صادرات دارد. با این حال، ما چطور میتوانیم اهمیت چین و اقتصاد آن را در دنیا انکار کنیم؟
در شورای دانشکده رشتههای زبان چینی، آلمانی و ارمنی تنها یک نماینده دارد!
وی گفت: در حال حاضر شورای دانشکده، سه رشته زبان و ادبیات آلمانی، ارمنی و چینی مجموعا یک نماینده دارد، در حالی که رشته انگلیسی چهار نماینده دارد و همین موارد باعث میشود در برنامههایی مانند «المپیاد جهانی زبان چینی» تقریبا هیچ حمایتی از این رشتهها توسط دانشگاه صورت نگیرد.
کمبود مترجم زبان چینی در کشور
آریان ادامه داد: ما در کشور با کمبود شدید مترجم زبان چینی مواجه هستیم و باید بدانیم که یک مترجم زبان انگلیسی به دلیل آشنا نبودن با فرهنگ و تاریخ چین هیچ وقت نمیتواند مانند کسی که به زبان و فرهنگ چینی مسلط است ارتباط بگیرد و این زبان را درک کند. چه بسا اگر در مذاکرات با چین ما مترجم زبان انگلیسی را انتخاب کنیم، ممکن است به سادگی گفتمان و ارتباط میان ایران و چین با مشکل مواجه شود و برنامهها آنطور که باید پیش نرود. تصور کنید یک فرد چینی بخواهد مشکلی را به زبان انگلیسی عنوان کند، در چنین حالتی شاید او تنها پنجاه درصد آن مشکل را بتواند بیان کند و در چنین حالتی، انتقال مفاهیم، گفتمان و مذاکرات با سوءتفاهم و مشکل مواجه میشود.
اساتید چهارماه متوالی حقوق نگرفتهاند
به گزارش ایسنا، به منظور آگاهی از علت کمبود اساتید و به تبع آن پذیرش کم دانشجویان در رشتههای زبان چینی، ارمنی و آلمانی، خبرنگار ایسنا از اساتید این رشتهها علت را جویا شد. در این رابطه، آنها عنوان کردند که اهمیت ندادن به اساتید این رشته، از دلایل اصلی تمایل کم افراد به همکاری با دانشگاه است.
یکی از اساتید با ناراحتی مطرح کرد که مدت چهار ماه است که حقوق آنها قطع شده و با توجه به تورم موجود تحمل چنین وضعیتی بسیار دشوار است. این استاد عنوان کرد که علیرغم اینکه از چهار ماه پیش دکتر هرسیج، رئیس دانشگاه اصفهان، به مسئول مربوطه گفتهاند که حقوق اساتید را پرداخت کنید، اما متاسفانه هنوز واریزی توسط افراد مسئول صورت نگرفته است!
این استاد دانشگاه عشق به وطن و تربیت دانشجویان را دو علت اصلی برای ماندن در کشور ذکر کرد و گفت: در صحبتی رئیس دانشگاه اصفهان گفته بودند: «اینجا دانشگاه خود ماست و این وظیفه خود ما است که دانشگاه را درست کنیم.»، و من میخواهم بگویم که ما کشور، دانشگاه، گروه و دانشجوهایمان را دوست داریم، اما میخواهیم مشکلاتمان نیز هم حل شود. هدف دانشگاه نوشتن مقاله است، در حالی که آنچه که برای ما مهم است دانشجو پروریست. ممکن است عدهای خیال کنند که با قطع کردن حقوق اساتید، به شکلی آنها را وادار به تلاش بیشتر میکنند، در حالی که این سیاست درستی نیست و میبینیم که نتیجه این قطع شدن حقوق ایجاد دلسردی و ترک شغلی است که روزی برای انجام آن بسیار مشتاق و با انگیزه بودند!
انتهای پیام