به نقل از ویفروم، دانشگاه‌ها می‌توانند با ارائه آموزش، انجام تحقیقات، تعامل با جوامع و حمایت از اقدام‌ها در این زمینه، به ساختن آینده‌ای پایدارتر کمک کنند.آنها مراکز یادگیری هستند و این پتانسیل را دارند که به کل جوامع کمک کنند تا در مورد تغییرات آب‌وهوایی بیشتر بیاموزند و به این مشکل رسیدگی کنند.
آموزش می‌تواند ما را به تغییر نگرش و رفتار هدایت کند اما جنبه‌هایی از نحوه عملکرد دانشگاه‌ها وجود دارد که می‌تواند بین آنها و جوامعی که در اطراف آنها زندگی و کار می‌کنند، شکاف ایجاد کند.
دانشگاه‌ها می‌توانند همکاری‌های اقلیمی را تقویت کنند. در حالی که بسیاری از افراد در حال حاضر اطلاع‌رسانی انجام می‌دهند اما دانشگاه‌ها باید برای ایجاد پیوندهای اجتماعی و استفاده گسترده‌تر از منابعی که از قبل در اختیار دارند، کارهای بیشتری انجام دهند.
البته با توجه به عدم دسترسی آموزش در دانشگاه و موانع برای استفاده همگان، اکثر مردم روی کره زمین قادر به مشارکت یا مشارکت در یادگیری و بحث در آموزش عالی در مورد بحران آب‌وهوا نیستند و گفت‌وگوها پیرامون مقابله با تغییرات آب‌وهوایی اغلب پراکنده است.
محققان و دانشگاه‌ها درباره راه‌حل‌های تکنولوژیکی بحث می‌کنند و تمرکز دولت‌ها بر نوآوری اجتماعی و فعالان بر تغییر رفتار است اما ما به همکاری نیاز داریم و کار با هم به‌عنوان شهروندان کلید این تضمین است که می‌توانیم همه با هم با مشکل بحران آب‌وهوا مقابله کنیم.
موسسات آموزش عالی می‌توانند دوره‌هایی را با تمرکز بر زندگی پایدار طراحی کنند. آنها می‌توانند مربیان جامعه را برای کار با ساکنان محلی آموزش دهند و رویدادهایی در مورد زندگی پایدار با مشارکت افراد جامعه ارائه دهند.
دانشگاه‌ها نمی‌توانند به‌طور مستقل بحران آب‌وهوا را حل کنند اما متولیان و تولیدکنندگان دانش، ویژگی‌ها و منابع لازم برای حمایت از یادگیری مشارکتی و اقدام جمعی را دارند.
انتهای پیام