اسفندیار خزایی در گفت‌وگو با ایسنا، اظهار کرد: همدان در فلات بلندی واقع شده که هیچ آبی از نقاط دیگر وارد آن نمی‌شود و هر آبی که در اثر بارندگی وارد همدان می‌شود، به خارج از استان منتهی شده و خارج می‌شود بنابراین در چنین شرایطی باید برخورد ویژه‌ای صورت بگیرد چراکه در زمینه آب در مضیقه هستیم.
وی یکی از دلایل اصلی بیابانی شدن اراضی را تغییر آب و هوا دانست و تصریح کرد: کره زمین به علت مصرف بالای انرژی در حال گرم شدن است که در استان همدان نیز به دلایلی بخش هایی از استان دچار شوری و بیابانی شدن است.
خزایی ادامه داد: در حال حاضر ۶۵ هزار هکتار از عرصههای استان دچار بیابانی شدن است که از این میزان ۲۶ هزار هکتار از اراضی ملی است و عرصههای بیابانی در چهار شهرستان قهاوند، فامنین، کبودراهنگ و شوشاب ملایر قرار گرفته است.
وی با تأکید بر اینکه در بحث بیابان مهمترین آیتم پوشش گیاهی است چراکه باعث جذب آب می‌شود، یادآور شد: بیابانی که در استان همدان قرار دارد با بیابان های مرکزی کشور متفاوت است چراکه میزان بارش در همدان بیش از ۱۰۰ میلی متر است و امکان احیای این عرصه‌ها وجود دارد در ضمن در برخی از اراضی کشاورزی از جمله در دشت قهاوند، آبیاری باعث حرکت شوری به سمت لایه‌های بالای خاک شده است.
خزایی با اشاره به چرای دام به عنوان یکی دیگر از عوامل بیابانی شدن اراضی، خاطرنشان کرد: ظرفیت چرای دام در استان همدان ۶۰۰ هزار واحد دامی است در حالیکه در حال حاضر سه برابر ظرفیت یعنی یک میلیون و ۸۰۰ هزار واحد است که حتماً باید فکری برای این موضوع شود.
وی با تأکید بر اینکه ۲۲۵ هکتار از عرصههای بیابانی استان با گونه‌های بیابانی آرتیپلکس و قره‌داغ احیاء شده است، بیان کرد: بعضی از عرصههای بیابانی از مراتع وضعیت بهتری پیدا کردند و کانون های گردوغبار محلی هم صورت نمی‌گیرد.
این مقام مسئول با بیان اینکه در طرح «کاشت یک میلیارد نهال» نیز سعی داریم از گونه‌های بیابانی تولید و کشت شود تا عرصههای بیابانی استان احیاء شود، اظهار کرد: در بعضی از نقاط مشکل اعتباری وجود ندارد بلکه مشکلات اجتماعی داریم به‌طوریکه افرادی اجازه انجام عملیات اجرایی را نمی‌دهند و قرق را رعایت نمی‌کنند.
انتهای پیام