دکتر آرمان شیشهگر در گفتوگو با ایسنا، با بیان اینکه هدف از اکتشاف در باستانشناسی آشکار ساختن بناها و آثار قدیمی و معرفی تمدنهای از بین رفته قبل از ما است متذکر شد: این عمل برخی مواقع تا حدودی با تخریب زمین و آثار برجای مانده از گذشتگان همراه است. بنابراین درک حفاظت از محوطههای باستانی مهمتر از مدت زمان کاوش است.
او با بیان اینکه باستانشناسی به ما کمک میکند که اطلاعات ارزشمندی در مورد سکونتگاههای انسانی که قرنها پیش وجود داشتهاند به دست آوریم اضافه کرد: باستان شناسی تاریخ فرهنگی مناطق مختلف را روشن میکند و به سؤالات مختلفی درباره سبک زندگی افرادی که در آن بخش از جهان تحت بررسی باستانشناسی زندگی میکردند پاسخ میدهد.
وی با اشاره به ضوابطی که مورد تایید کارشناسان باستانشناسی جهان قرار گرفته است تاکید کرد: باستانشناس باید نسبت به آثار برجای مانده از تمدنهای از بین رفته بدون آنکه ارزش مادی و معنوی آثار را از بین ببرد توجه داشته باشد چراکه کلیه آثاری که کشف شده حایز اهمیت هستند و وظیفه دارد در حفظ و نگهداری و معرفی آثار حتی اگر یک قطعه سفال باشد و یا تکهای سنگ که در نظر افراد غیرمتخصص با سنگهای عادی فرقی ندارد به مردم تلاش کند.
شیشهگر با اشاره به اینکه مهمترین بخش باستانشناسی تعیین نحوه دستیابی و دسترسی به آثار تاریخی توسط باستانشناسان است، متذکر شد: نوع مواجهه با مردم، القای اهمیت میراث فرهنگی، شیوه حفاظت هنگام کاوش و... از جمله شاخصههایی است که در اخلاق و عمل حرفهای باستانشناسی باید لحاظ شود.
وی با تاکید بر اینکه مردم هر محوطه باستانی میتوانند حامی آثار تاریخی منطقه خود باشند گفت: هماکنون ضروری است که جوامع محلی نیز وارد میدان شده و همگام با میراث فرهنگی به صیانت از محوطههای باستانی بپردازند.
این باستانشناس پیشکسوت عنوان کرد: آگاهسازی و آگاهیبخشی مردم و شناساندن هویت تاریخی به آنها مهمترین عاملی است که میتواند جاودانگی آثار تاریخی را رقم بزند.
انتهای پیام