قادر میزبانی در گفت‌وگو با ایسنا درباره‌ی بدون مدال ماندن تیم ملی دوچرخه سواری جاده ایران در مسابقات قهرمانی آسیا ۲۰۲۳ تایلند، بیان کرد: این مسئله مشخص بود. با توجه به جوی که بر ورزش ایران حاکم است و بودجه‌ای که فدراسیون دارد، کاری نمی توانیم انجام دهیم. دوچرخه سواری تعطیل است و باشگاه‌ها جمع شده‌اند. فدراسیون هم با بدهی‌هایی که دارد و بودجه کم، کاری نمی تواند انجام دهد. دوچرخه‌سواری رشته پرهزینه‌ای است و هر چقدر برای آن هزینه کنیم، کفاف نمی‌دهد. مشخص بود مدال نمی‌گیریم و اینکه بگویم چرا مدال نگرفتند برای کسانی که زحمت کشیدند، بی انصافی است.
*تمام ضعف های دوچرخه‌سواری آشکار شد
او در پاسخ به این پرسش که چه ضرورتی داشت یک رکابزن ۴۸ ساله به قهرمانی آسیا اعزام شود و بهتر نبود یک رکابزن جوان‌تر را به مسابقات می‌فرستادند تا حداقل تجربه به دست آورد؟ بیان کرد: من کاملا این حرف را تایید می‌کنم اما اگر این فرد با باندبازی رفته باشد کار غلطی است اما باندبازی نشده است. اینکه این فرد در انتخابی اول می‌شود یعنی تمام ضعف های دوچرخه‌سواری را آشکار می کند. نشان می دهد در این ۱۰- ۱۵ سال اخیر آنقدر مدیریت و برنامه ریزی ضعیف بوده است که در ایران ۱۰۰ دوچرخه‌سوار جوان نداشتیم تا از بین آنها ۱۰ نفر با استعداد باشند. در این صورت منِ قادرمیزبانی می ترسیدم که دوباره رقابت کنم و وقتی آمادگی رکابزنان جوان را می‌بینم خودم کنار می‌کشم اما وقتی چنین شرایطی نیست آن رکابزن ۴۸ ساله هم در عمل ثابت می‌کند که می‌تواند آنها را بگیرد. این می شود که در مسابقات شرکت می کند با اینکه کار اشتباهی است و من خودم اگر الان بودم هیچ وقت این کار را نمی‌کردم اما نظرات اشخاص فرق می‌کند.
رکابزن ایران در المپیک ریو افزود: انتخاب شدن این رکابزن ۴۸ ساله ضعف دوچرخه‌سواری ما را عیان می‌کند و نشان می‌دهد چقدر این چندین سال ضعیف بوده‌ایم. منظور من فدراسیون الان یا فدراسیون قبلی نیست، منظورم این است در کل سیستم ورزش ما ضعیف است.
*هیچ شانسی در بازی‌های آسیایی نداریم
میزبانی در پاسخ به پرسش دیگری مبنی براینکه دوچرخه‌سواری جاده ایران چقدر شانس گرفتن مدال بازی های آسیایی هانگژو را دارد؟ تاکید کرد: هیچ شانسی ندارد و از این هم بدتر می‌شود. واقعیت همین است و در یکی، دو ماه نمی توانیم کار خاصی انجام دهیم. اینکه می‌گویم ما هیچ شانسی نداریم دلیل بر این نیست که استعداد یا پتانسیل نداشته باشیم. اتفاقا برعکس استعدادهای خیلی خوبی داریم اما سرمایه می‌خواهد که آنها را بارور کند. مشکل اصلی این است که این استعدادها ناشناخته باقی مانده‌اند و اگر برنامه مدون و خوبی داشته باشیم، آنها خود به خود رشد می‌کنند. برنامه اصلی فدراسیون باید صرف آنها شود و در این صورت با پیشرفت آنها، خود به خود تیم ملی هم رشد می‌کند و در آسیا مدال آور می‌شویم.
*همیشه برای اشتباهات بهانه‌تراشی داریم
او در مورد اینکه چرا همیشه اشتباهات عجیب در مسابقات قهرمانی آسیا برای ایران رخ می دهد مانند دیر رسیدن سر خط آغاز مسابقات و این اتفاقات برای دیگر کشورها رخ نمی‌دهد، گفت: نمی‌دانم ایران چگونه است که تمام ناداوری و بدداوری‌ها مثلا در کشتی و تکواندوی ما رخ می‌دهد. نمی‌دانم چرا در کل حق‌خوری‌ها فقط برای ورزش ما اتفاق می افتد. همیشه ما بهانه تراشی داریم. من حالا در محل مسابقات نبودم اما در مورد دیر رسیدن سر خط مسابقات، سهل نگاری شده است.
*دوچرخه‌سواری پول می‌خواهد
میزبانی در مورد آینده دوچرخه‌سواری ایران با همین شرایط پیش رو تصریح کرد: آینده را با این شرایط خوش نمی‌بینم. کلا ورزش حرفه‌ای یعنی اقتصاد. مخصوصا دوچرخه‌سواری که چند برابر هزینه می‌خواهد. تا وقتی وضعیت اقتصادی ما خوب نشود فکر نمی‌کنم ورزش ما هم خوب شود. مگر اینکه یک نفر میلیارد برایش پولی نباشد و از جیب هزینه کند در این وضعیت درست می شود اما چنین اشخاصی کمتر پیدا می‌شوند.
انتهای پیام