زمانی در روستای های مازندران از جمله بندپی شرقی صنایع دستی به عنوان هنر و منبع درآمد بوده، اکنون به تعداد انگشتان یک دست هم در منطقه بندپی شرقی انجام نمی‌شود.
فرح ناز پورکیا از روستای بندپی شرقی بابل یکی از هنرمندان صنایع دستی در حوزه کرچال بافی است که این هنر ارزنده را از مادر به ارث برده است.
وی در گفت‌و گو با ایسنا اظهار کرد: هنر کرچال را از مادرم یاد گرفتم و به صورت حرفه ای در شهرپلور آموزش دیدم ۶ سالی است که در این حرفه مشغول به کارم و برای دو نفر هم اشتغالزایی کردم.
وی با اشاره به اینکه در کرچال بافی از نخ مرغوب ویسکوز در کار استفاده می کنم، افزود: در تهیه نخ مرغوب به عنوان مواد اولیه بافندگی دچار مشکل هستیم و یا باید به قیمت بسیار زیادی خریداری کنیم که به صرفه نیست.
این هنرمند صنایع دستی با اشاره به اینکه هدف من از انتخاب این هنر احیاء این هنر فراموش شده نیکان و منطقه ما است، تصریح کرد: هزینه تهیه مواد اولیه نخ و هزینه پرداخت مالیات اداره دارایی در شرایط سخت اقتصادی که فروش چندانی نداریم ما را از ادامه کار ناامید کرده است.
پورکیا بابیان اینکه اگر زیرساخت های این هنر فراهم شود کشورهای دیگر خریداران خوبی برای این صنایع هستند، خاطرنشان کرد: با واسطه خریدارانی از کشور ترکیه، ژاپن و کانادا داشتم.
وی ادامه داد: فروش آنلاین به تهران، تبریز، همدان، آمل و بهنمیر داشتم و اگر مسئولان دغدغه صنایع دستی داشته باشند و زمینه فروش محصولات را برای هنرمندان صنایع دستی فراهم کنند این ظرفیت وجود دارد که برای جوانان منطقه اشتغالزایی شود.
ارتباط نوغانداری و کرچال بافی
این هنرمند بابلی یادآور شد: نوغانداری یکی از شغل های تاثیر گذار در حوزه ما در تامین مواد اولیه نخ است که در گذشته هنرمندان ما با نوغانداری که خود انجام می دادند با استفاده از نخ آن برای تولیدات گرچال استفاده می شد.
وی ادامه داد: در حال حاضر به سبب عدم حمایت مسئولان از نوغانداری وضعیت این صنعت در منطقه مناسب نیست، مردم منطقه به سبب جنگل نشینی قادر به غرس درخت توت نیستند اگر شرایطی مهیا می شد که در مکان های مناسب تری غرس می شد این صنعت می تواند جایگاه مهمی در صنعت به خود اختصاص داده و اشتغالزایی ایجاد کند.
پورکیا با اشاره به اینکه استفاده از نمایشگاه ظرفیت خوبی برای هنرمندان در ارائه تولیدات برای فروش است، برای حضور در نمایشگاه خارجی باید ۱۵ میلیون تومان و برای غرفه داخلی ۶۵۰ هزار تومان برای هر متر باید پرداخت کنیم که در حد توان ما نیست افزود: هزینه ایاب و ذهاب و فروش محصولات با هم همخوانی ندارد.
وی با بیان اینکه تاکنون از هیچ ارگانی حمایت نشده و ریالی تسهیلات دریافت نکردم، گفت: درخواست وام میلیاردی نداشتم تنها ۸۰ میلیون تقاضای وام داشتم که بتوانم مواد اولیه تهیه کنم که تاکنون کسی توجه نکرده است.
وی یادآور شد: امروزه نخ مرغوب در کشور حکم طلا را دارد اینکه هنرمند هم دغدغه تهیه مواد اولیه داشته، هم درگیر مالیات باشد و هم حمایت تسهیلاتی نشود نخستین گزینه حذف و فراموشی هنر صنایع دستی نابی است که از اجداد به ما ارث رسیده است.
خام فروشی بلای جان هنرمندان مازندرانی
یک هنرمند معرق و منبت کار بابلی نیز با گلایه از عدم حمایت از این صنایع به خبرنگار ایسنا گفت: من نسل سوم رشته معرق و منبت کار در خانواده خویش هستم و این هنر از پدر به فرزندان و نوه ها انتقال یافته است و در مازندران، هنرمندانی از این دست، انگشت شمار هستند که به شکل تخصصی این هنر را انتقال داده و حفظ کرده‌اند.
مهناز کاظمی افزود: امروزه صنعتگران برجسته کشور بخاطر عدم حمایت لازم، آثار فاخر خود را خام فروشی می کنند، صنعتگران در حقیقت برای واسطه گران کار می کنند و آثار فاخر خود را قبل از مرحله رنگ و قاب تحویل می دهند، واسطه گران با پرداخت تنها ۳۰ درصد قیمت اثر به صنعتگر با ۲۰۰ برابر به کشورهای خارج می فروشند.
وی تصریح کرد: امروزه در نقاط مختلف ایران حتی در شهرستان بابل شاهد فروشگاه های بزرگ صنایع دستی هستیم که ۹۹ درصد تولیدات آنها متعلق به کشورهای دیگر و وارداتی است.
این استادکار معرق بابلی با بیان اینکه امروزه شاهد رکود بازار فرش ایران هستیم، خاطرنشان کرد: کشور چین با صنعتی کردن فرش خود رقیب ایران شده و حتی فرش خود را به ایران صادر می کند.
کاظمی خاطرنشان کرد: تولیدات ما شامل تابلوهای معرق، درهای ورودی ساختمان ها، مبلمان و میز، دیوارهای کاذب، تولید زیور آلات صنایع چوبی با ترکیب فلزات و سنگ های قیمتی، استخوان شتر، آج فیل، صدف مروارید، جعبه زیورآلات، دیوار کاذب، کُنسل معرق و در بخش ساختمانی شامل سقف چوبی معرق، پارکت معرق، پنجره گره چین، در و پنجره ساختمانی خاص، سقف های ساختمانی خاص، بازسازی و مرمت آثارباستانی و مشابه سازی آثار باستانی و غیره است.
هنر لاک تراشی در انتظار بازار فروش
یک هنرمندحوزه صنایع دستی و چوب نیز در به خبرنگار ایسنا گفت: هنر لاک تراشی جزء صنایع دستی اصیل مازندران است که چشم انتظار برندسازی و صدور آن به کشور خارج هستیم.
"جعفرپای فشرده" با اشاره به اینکه یک سبک خاص در این حرفه به نام خود ثبت کرده‌ام ، افزود: در این سبک با استفاده از چوب زیتون، نوآوری و ابتکار را چاشنی هنر لاک تراشی کرده وهنری خلق شد که در کشور بی نظیر است.
این هنرمند بابلسری یادآور شد: نه تنها هیچ تسهیلاتی از هیچ ارگانی دریافت نکردم بلکه با دست اندازی زیادی مواجه هستم .
پای فشرده تصریح کرد: این هنر نیازمند تجهیزات و دستگاه های نوین، هزینه حمل و نقل و مواد اولیه گران قیمت و بازگشت سود زمانبر است که اگر مورد حمایت قرار نگیرد از ادامه فعالیت باز می ماند.
وی با اشاره به اینکه این هنر نیازمند بازار فروش برای رونق است، گفت: این هنر لوکسی است که خریداران خاصی دارد لذا نیازمند بازار جهانی هستیم .
انتهای پیام