به گزارش ایسنا، این مستند تحقیقاتی که تحت عنوان «کارخانه جاسوس‌ها» از شبکه الجزیره پخش شد، برخی از اسرار مربوط به شرکت سیمان فرانسوی موسوم به "لافارژ" و به ویژه روابط این شرکت با گروه‌های مسلح در سوریه از سال ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۴، ارتباط آن با دولت فرانسه و اطلاعات آن و همچنین جاسوسی این شرکت از داعش برای دستگاه‌های اطلاعاتی غربی را فاش کرد.
براساس این مستند، مقامات ارشد لافارژ که در سال ۲۰۱۰ افتتاح شد، یک شبکه جاسوسی در شمال سوریه ایجاد کرده تا منافع شرکت خود را حفظ کنند و در عین حال اطلاعات فوق محرمانه را به سرویس‌های اطلاعاتی فرانسه و دیگر دستگاه‌های اطلاعات آمریکایی و غربی منتقل کنند.
ژنرال کریستف گومارد، مدیر اطلاعات نظامی فرانسه (۲۰۱۷-۲۰۲۳) صحت این اطلاعات را تایید و اعلام کرده است که کارکنان لافارژ منبع مهمی از اطلاعات بودند و پاریس را در جریان این اطلاعات قرار می‌دادند.
طبق این گزارش، لافارژ شبکه‌ای از جاسوسان آماده را به رهبری «ژان کلود ویار» مدیر سابق خود در اختیار اطلاعات فرانسه قرار داد که در شمال سوریه رفت و آمد داشتند.
این شبکه جاسوسی تمام جزئیات دقیق مقر برخی از گروه‌های تکفیری و نام و نشانی اعضای آنها را به مسئول فرانسوی در شرکت لافارژ می‌داد که طبق گفته یکی از حاضران در این فیلم، این اطلاعات بسیار مهم و حساس هستند.
طبق این مستند، همچنین شبکه جاسوسی دیگری از طریق یک تاجر سوری به نام «فراس طلاس» (۶۳ ساله) که در کارخانه سیمان لافارژ سهام دارد، در دوبی حضور داشت. فراس پسر مصطفی طلاس، وزیر دفاع سابق سوریه است که با آغاز جنگ در سوریه به پاریس فرار کرد.
فراس طلاس اطلاعات مربوط به همه گروه‌های مسلح سوریه و نظامیان فرانسوی را به یک دیپلمات فرانسوی در کنسولگری پاریس در دوبی منتقل می‌کرد. این تاجر سوری هر ماه ۷۰ هزار دلار دریافت و به افراد وابسته به خود در داخل سوریه پرداخت می‌کرد.
کلود ویار در شهادتی مکتوب در این باره گفته است: من از اواسط سال ۲۰۱۱ اطلاعاتی در مورد سوریه در اختیار اطلاعات نظامی، سرویس ضد تروریسم و اطلاعات خارجی فرانسه قرار دادم.
در این مستند آمده است که کلود ویار ایمیلی را برای اطلاعات فرانسه ارسال کرد که شامل نقشه‌های مختلف از مواضع طرف‌های درگیر در سوریه بود.
«فابریس بالانش»، مدرس دانشگاه لیون، درباره دلیل حفظ کارخانه لافارژ در سوریه علی‌رغم شکل‌گیری جنگ در این کشور معتقد است که این کارخانه بزرگترین سرمایه‌گذاری فرانسه در سوریه بود.
بالانش گفت که اگر این کارخانه در مناطق تحت کنترل دولت سوریه قرار داشت، پاریس تمام تلاش خود را برای بستن آن انجام می‌داد، اما در منطقه‌ای قرار داشت که با دستورالعمل‌های دیپلماسی فرانسه و امید به سقوط بشار اسد مدیریت می‌شد.
طبق این گزارش، این مساله را فرانسوا اولاند، رئیس جمهور سابق فرانسه (۲۰۱۲-۲۰۱۷) تایید کرده است و چیزی که وی به آن اهمیت می‌داد اطمینان از تهیه سلاح برای مخالفان سوری و اطمینان از نرسیدن این سلاح‌ها به دست طرف‌های «متخاصم» بود.
این مستند همچنین نشان می‌دهد که چگونه سرویس‌های اطلاعاتی فرانسه از وابستگان خود در شرکت لافارژ خواسته‌اند تا از داعش جاسوسی کنند.
شرکت فرانسوی مذکور سپتامبر ۲۰۱۴ به دست داعش افتاد و پس از شش سال تحقیقات پلیس قضایی فرانسه به این نتیجه دست یافت که لافارژ در زمان فعالیت امکان دستیابی گروه‌های مسلح مخالف سوری به دو تا هفت میلیون یورو را از طریق افراد فراس طلاس فراهم کرده بود. به همین دلیل مقامات فرانسه پاییز ۲۰۱۷، حکم بازداشت فراس را به ظن تأمین مالی تروریسم صادر کردند.
انتهای پیام