به گزارش ایسنا، دکتر یوسف رشیدی امروز در سمپوزیوم ملی محیط زیست ایران که با موضوع گزارههایی برای گذر از بحران که در دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی برگزار شد، اظهار کرد: در بحث حکمرانی آلودگی هوا باور مردم این است که هر ارگانی اشکال را گردن دیگری میاندازد و در نهایت هم مردم به خاطر استفاده از خودرو شخصی مقصر شناخته میشوند.
وی افزود: تجربه ژاپنیها درخصوص حل مشکل آلودگی هوا نشان میدهد که باید یک اتفاق نظر ملی و قلبی وجود داشته باشد، نه اینکه به آن به شکل یک مسئله لوکس نگاه کرد.
رشیدی درباره اثرات آلودگی هوا بر سلامتی توضیح داد: بر اساس یک مطالعه - که بر گرفته از دومدرک مهم آژانس بینالمللی سرطان به عنوان یکی از زیرمجموعههای سازمان بهداشت جهانی است - دود دیزل سرطانزا است و در کل آلودگی هوا باعث ابتلا به سرطان میشود.
وی با اشاره به تکالیف قانونی دستگاهها درخصوص آلودگی هوا گفت: در این مورد یک سری مصوبات دولت و در پله بالاتر قوانین مجلس را داریم. در برنامه دوم توسعه آمده بود که دولت مکلف است آلودگی هوای شهرها را در حد استاندارد سازمان بهداشت جهانی بهداشت نگه دارد، در صورتی که اصلا چیزی به نام استاتدارد سازمان جهانی بهداشت برای آلودگی هوا نداریم.
رشیدی ادامه داد: همین مورد در برنامه سوم توسعه هم تکرار شد اما به هدف کاهش آلودگی هوا نرسیدیم. در برنامه چهارم هم گفته شد استاتدار جهانی را کنار بگذاریم و به استاندارد شورای عالی محیط زیست برسیم اما همین هدف هم میسر نشد. در برنامه پنجم و ششم هم به اهداف خود نرسیدیم.
این استاد دانشگاه تصریح کرد: ما تا سال ۱۳۹۷ تا حدی غلطت آلایندهها را کاهش دادیم و بعد از آن غلطتها ثابت شد. ما تا سال ۱۳۷۹ خودرویی مانند پیکان را تولید میکردیم که هیچ استاندارد محیط زیستی نداشت اما در سالهای بعد از آن تدوین استاندارها را شروع کردیم و الان هم به سوخت یورو ۵ رسیدیم.
رشیدی با اشاره به وضعیت نابسامان خودروهای در حال تردد گفت: سازمان محیط زیست تنها خودروهای نو را بررسی میکند و هیچ دستگاهی نمیداند که خودروی تولید شده تا چه زمانی پایداری استاندارد دارد. معاینه فنی نیز یک وضعیت ساده را چک میکند که بهراحتی پاس میشود. مشکل دیگر این است که بخش قانونگذاری کشور خطی فکر میکند، یعنی میگوید باید به تقلید از اروپا استاندارد را به یورو ۳، ۴ و ۵ برسانیم، در صورتی که اگر به جای این کار قطعات مربوط به آلودگی هوا در خودرو را گارانتی مادامالعمر کنیم، نتیجه بهتری خواهد داشت اما خودروساز داخلی به این دلیل که میداند چه محصول بیکیفیتی را تولید کرده، زیر بار آن نمیرود.
این استاد دانشگاه بهشتی ادامه داد: محیط زیست باید کاری کند که این قطعات گارانتی مادامالعمر داشته باشد. آلودگی ناشی از خودروها تنها مربوط به آلودگی ناشی از خروجی اگزوز نیست و سایش لاستیک خودرو با زمین هشت برابر خروجی اگزوز ذرات معلق تولید میکند.
وی درخصوص راهکارهای حل این بحران اظهار کرد: ما در گام اول باید حمل و نقل عمومی مناسبی داشته باشیم و تا زمانی که این اتفاق نیفتد، آلودگی هوا کاهش پیدا نمیکند. متاسفانه در این سالها این کار را نکردیم. این مورد نیازمند سرمایهگذاری اولیه است. باید انتخاب کنیم یا در این حوزه سرمایه گذاری کنیم یا همین مبلغ را برای داروی سرطان هزینه کنیم. توسعه خدمات الکترونیک و غیرحضوری نیز اهمیت دارد و جز راهکارهای اصلی است.
رشیدی در پایان ضمن اشاره به اینکه در تهران ۸۰ درصد آلودگی هوا مربوط به خودروهاست، تاکید کرد: راهکار اصلی که شهرهایی مانند لندن، توکیو و.... در پیش گرفتند و موفق بودند این است که اگر هم خودروها و هم سوخت استاندارد شود، باز هم نمیتوان بدون پرداختن به حمل و نقل عمومی و خدمات الکترونیک آلودگی هوا را شکست داد.
به گزارش ایسنا، دکتر صیاد شیخی اینانلو - فعال محیط زیست و دکتری تنوع زیستی- در بخش دیگری از این نشست با اشاره به آلودگیهای پلاستیکی اظهار کرد: تمام منابع زیستی ما در دریا و خشکی درگیر آلودگیهای پلاستیکی هستند و تنوع زیستی ما تحت تاثیر این آلودگی در خطر است.
وی افزود: متاسفانه سبک زندگی ما و مصرفگرایی مبتنی بر امکانات زیستی نیست و این مورد بهویژه در مورد مصرف پلاستیک، بحرانزا شده است.
اینانلو در پایان گفت: کاهش پسماند صرفا وظیفه سازمان محیط زیست و شهرداری نیست بلکه وظیفه همه ما و همه دستگاههاست.
انتهای پیام