این شاعر انقلاب در گفتوگو با ایسنا اظهار کرد: یکی از ویژگیهایی که امام خمینی (ره) چه در دوران رهبری انقلاب و چه بنیانگذاری نظام داشتند، این بود که فارغ از هیجانات و شعارهای اوایل پیروزی انقلاب، در بدنه فرهنگی نظام کارهای جدی و تخصصی با رویکرد اسلام و انقلاب شکل دادند.
او سپس گفت: در واقع ما در آغاز دهه ۱۳۶۰، شاهد انسجام و شکلگیری شاعران، نویسندگان و هنرمندانی بودیم که با رویکرد انقلابی و اسلامی دقیقاً مطابق با آموزههای امام شروع به آفرینش آثاری کردند که بسیاری از آنها ماندگار شدند و سلیقههای نسل بعد را هم شکل دادند؛ درست است که سلیقهها عوض شده است؛ اما جریان از سلیقههای انقلابی آغاز شده و پیشقراولان شعر معاصر ما در همان دهه ۱۳۶۰ شکل گرفتند.
علاء با بیان اینکه شعر کودک و نوجوان نیز از این امر مستثنی نبوده است، اظهار کرد: اگر تا پیروزی انقلاب شعر کودک فقط یک تفنن یا بخش فانتزی از ادبیات ما بوده یا اشعاری با مضامین محدود برای بچهها میگفتند، در دهه ۱۳۶۰ شاهد شکلگیری شعر کودک و حضور دهها شاعر حرفهای بودیم که وارد حوزه شعر کودک شدند. آنها در ساختار شعر هم تلاشهایی انجام دادند، شعر کودک در این دوران قوام گرفت و رویکردش اعتقادی، دینی و مذهبی بود؛ اما در کنارش هم عنصر فانتزی و هم نگاه کودکانه حفظ شد.
این شاعر افزود: بعد از انقلاب، شاعرانی پیدا شدند که تماموقتشان را برای کار کودک گذاشتند نه اینکه در حاشیه کار بزرگسال بخواهند برای کودک و نوجوان هم کار کنند.
او بیان کرد: اوجگرفتن شعر و ادبیات کودک بعد از انقلاب، قابلانکار نیست و قطعاً تأثیر امام و اندیشههایش بود که توانست جمعی را با سلیقههای مختلف دور هم جمع کند تا ما شاهد چنین حرکتی باشیم.
او درباره اینکه با تغییر سلیقههایی که به آن اشاره شد، آیا نمود این اندیشهها هم کمرنگتر شده است، گفت: خود انقلاب، بهخودیخود فضایی را خلق کرد که نسلهای بعدی خود تصمیمگیرنده باشند و راه خودشان را خودشان انتخاب کنند. ما هرچقدر از استقرار نظام جلوتر میآییم، بحث انقلاب اسلامی با بحث نظام اسلامی، با یکدیگر ادغام میشوند و کمرنگشدن حضور خیلیها هم در این زمینه بوده است. در واقع ضعفها و خطاهایی که بر نظام اسلامی عارض شد، متأسفانه بهپای انقلاب اسلامی نوشته شد و از آموزههای امام دور شدند که این معنای کمرنگشدن آن آموزهها نیست.
علاء در ادامه تأکید کرد: البته اگر جایی خالی شد، کسان دیگری آن را پر کردند؛ یعنی نسلهای جدید با سلیقههای مختلف آمدند اما سلیقه و نگاهی که انقلاب و امام آن را به وجود آورد، همچنان محفوظ باقی ماند. حتی نویسندگان و شاعرانی که دوران امام و دوران دفاع مقدس را ندیدند، امروزه دارند با همان رویکرد کار میکنند البته با اقتضائات امروز. در مقابل بسیاری مسیر خود را تغییر دادند که بهخاطر آفات و عوارضی بود که از چه از جانب بیگانگان و چه خودیها وارد شد؛ یعنی دشمنیها که دنیای غرب با ما داشت و اشتباهاتی که مسئولان طی این چند دهه مرتکب شدند، خودبهخود در عرصه فرهنگ اثرگذار بود و خیلیها که تاب نمیآورند، خب صف خود را جدا میکنند.
او همچنین گفت: معتقدم انقلاب اسلامی و آرمانهایی که امام برای کشور ما میخواست، تمامشده نیست و ادامه دارد. یعنی فکر نکنیم با پیروزی و استقرار نظام، به آن آرمانها دست یافتیم؛ بلکه انقلاب ادامه دارد، ما باید تلاش کنیم نابرابریها و آفتها را کنار بزنیم و به اصل آن آموزهها برگردیم.
افشین علاء درباره اینکه باتوجهبه تغییر سلیقهها و رویکردها، آیا آموزههای امام پاسخگوی نیاز نسلهای جدیدتر خواهد بود، گفت: قطعاً پاسخگو خواهد بود. برخلاف تصویری که تا چند سال پیش غالب بود که کسی یارای تسلط بیچونوچرای غرب در جهان نیست، امروزه شواهد دارد افول غرب را نشان میدهد. نمیخواهم ادعایی در این زمینه بکنم که غرب در حال فروپاشی است، بلکه نشانههای افول پیدا شده است. ملتها واقعاً دنبال شیوههای نوین و راههای تازه هستند. ما با وجود افتوخیزهایی که در سالهای پس از انقلاب با همه نقاط ضعف و قوتش داشتیم، به اقتداری در دنیای امروز رسیدیم که باید قدردان آن باشیم.
او در پایان گفت: اگر بخواهیم فقط به ناکامیها و تلخکامیهای داخلی فکر کنیم، قطعاً این نگاه من مردود است، اما اگر نگاههایمان را وسیعتر کنیم و بخشی از افق انقلاب را که در منطقه و جهان گسترده شده، ببینیم آن زمان خوشبین خواهیم بود. هرچند در درون مشکلات عدیدهای داریم. من هم که بهعنوان شاعر انقلاب شناخته میشوم، شاید جزو کسانی باشم که خیلی بیشتر از آنهایی که در صف مقابل ایستادهاند نقد و دلخوری داشته و دارم و رنجهای فراوانی را تحمل میکنم. خیلی چیزها را میبینم که برازنده فرهنگ انقلاب و هنر انقلاب نیست، خیلی از سوء تدبیرها و ضعف مدیریتها را میبینم؛ اما آنها بحثهای اجرایی و حاکمیتی است و ربطی به ذات انقلاب ندارد. به نظرم انقلاب اسلامی ۱۳۵۷ همچنان مترقیترین انقلاب دنیا بوده است.
انتهای پیام