تنوع چشمگیر تولیدات کارگاه‌های خرد و کلان شرکت‌کننده نشان از ظرفیت‌های پنهان و آشکار استان در اشتغالزایی دارد، پوشاک بیمارستانی، لباس آتش‌نشانی، کاپشن‌های کوهنوردی، پوشاک اداری، سازمانی و مدارس تنها بخشی از ظرفیت موجود در این نمایشگاه بود.
از لباس بیمارستانی تا ورود به چرخه اقتصاد
فهیمه جهانشاهی یکی از غرفه‌داران این نمایشگاه در گفت‌وگو با ایسنا می‌گوید: ۱۵ سال است که کارگاه طراحی و دوخت دارم و ۹ زن بدسرپرست در این کارگاه مشغول به کارهستند، این اشتغال کمک کرده تا زنان ما کمک‌خرج همسران‌شان که به دلایل مختلف قادر به درآمدزایی نیستند؛ باشند و امروز این زنان نه‌تنها وارد چرخه اقتصاد شده‌اند بلکه بازوی کمکی خانواده نیز هستند.
جهانشاهی درباره تجهیزات اولیه راه‌اندازی کارگاه می‌گوید: با چهار چرخ خیاطی و هشت چرخ آموزشی کارمان را شروع کردیم، دو چرخ سردوز و میان‌دوز هم داریم و با این ظرفیت روزانه ۲۰۰ دست لباس بیمارستانی تولید و به خریدار عرضه می‌کنیم.
او شیوه تعامل با خریدار را این‌طور بیان می‌کند: با مراکز خرید که به لباس بیمارستان نیاز دارند ارتباط برقرار می‌کنیم و قراردادهای سه ماهه و یک ساله می‌بندیم، گاهی بدعهدی در پرداخت باعث می‌شود از جیب خودمان هزینه کنیم، با این‌حال در طول این مدت زنان بدسرپرستی که همراه من بودند توانستند با سفارش من چرخ خیاطی خریده و در منزل مشغول به کار شوند.
لباس سنتی نماد ملیت و هویت ما
مقدسه پیل‌افکن، افسانه اسماعیلی، مریم جعفری و سمیه فرجی چهار استاد دانشگاه، طراح و تولیدکننده هستند که در طول این سال‌ها با تولید پوشاک سنتی، کوهنوردی، مانتو اجتماع، لباس سازمانی و مدارس توانستند در توسعه مشاغل خانگی نیز نقش داشته باشند.
پیل‌افکن درباره محصولات تولیدی این گروه گفت: ما هر کدام کارگاه‌های مجزا داریم و در یک شاخه به طراحی و تولید اشتغال مشغولیم؛ در حال حاضر لباس انواع مشاغل مانند لباس اداری، مدارس، کوهنوردی که با پارچه گورتکس دوخته می‌شود، لباس کارگاهی با پارچه ترگال و همچنین لباس سنتی طراحی و تولید می‌کنیم.
او بر تولید پوشاک سنتی تاکید می‌کند و ادامه می‌دهد: در طراحی پوشاک سنتی توجه ما به نوآوری است تا بتوانیم در بازار رقابتی دوام داشته باشیم، از طرف دیگر لباس سنتی نماد ملیت و هویت ما است، بنابراین تلاش می‌کنیم تا از انواع تزیینات سنتی مثل قیطان‌دوزی، کوک‌دوزی و مانند آن در طراحی لباس‌هایمان استفاده کنیم.
پیل‌افکن با اشاره به اهمیت مهارت‌آموزی در ایجاد اشتغال می‌گوید: قرار است در آینده نزدیک یک طرح واحد هم با حضور و مشارکت دانشجوها انجام دهیم، رشته طراحی و دوخت از مهم‌ترین ظرفیت‌های ما در مدارس و دانشکده‌های فنی و حرفه‌ای است که افراد بعد از فارغ‌التحصیلی می‌توانند با تکیه بر توانایی و مهارت خودشان وارد بازار کار شوند.
این تولیدکننده درباره ظرفیت تولید کارگاه‌های گروه گفت: در حال حاضر سفارش‌ها به‌صورت حضوری و آنلاین است و فضای مجازی به توسعه کارمان کمک زیادی می‌کرد اما باتوجه به مشکلات پیش آمده در کار ما هم خلل ایجاد شد. به‌طور کلی ظرفیت تولید ماهانه ۵۰ دست لباس و ۵۰۰ دست سری‌دوزی داریم، اگر امکانات و تجهیزات بهتری داشته باشیم هم توانایی توسعه کار را داریم و هم می‌توانیم افراد بیشتری را وارد این حوزه اشتغال کنیم.
تولید مقنعه ضدحریق در مازندران
سید محمدعلی ارجمندی، یکی از غرفه‌داران این جشنواره است که عمر ۶۰ ساله خود را در تولید انواع منسوجات سپری کرده، شاید بتوان مهم‌ترین محصول این نمایشگاه را مقنعه ضدحریق تولید مجموعه او دانست، کالایی استراتژیک برای خلبانان، آتش‌نشانان، فضانوردان و کشاورزان.
ارجمندی درباره این محصول می‌گوید: مقنعه ضدحریق از نخ‌پنبه سوپر، پنبه رینگ و برخی مواد دیگر ساخته شده که مقدار ترکیب هر یک متفاوت است، این محصول توانایی بالایی در حفاظت از سر برابر گرما و حریق دارد و کاربر با پوشیدن آن، در اثر انتقال گرما به پوست پیش از رسیدن حریق به سر مطلع می‌شود، به این صورت در فاصله مناسبی از زمان رسیدن حریق به سر تا دریافت سیگنال این کلاه از سر و صورت فرد محافظت می‌کند.
او ادامه می‌دهد: در حال حاضر قیمت واردات هر یک عدد این محصول ۱۰۰ تا ۱۵۰ دلار تمام می‌شود، خوشبختانه به‌صورت دانش‌بنیان توانستیم این محصول را در استان تولید و عرضه کنیم.
ارجمندی درباره چگونگی دست یافتن به فن تولید این محصول می‌گوید: پیش از این نمونه‌های مشابه خارجی به بازار ایران وارد می‌شدند، یک نمونه‌ی ساخت اتریش که در حوزه‌های مصرفی موفقیت بالایی به دست آورده را خریدیم و با آنالیز آن به مواد و شیوه ترکیب آنها دست پیدا کردیم. براساس نتایج، چند نمونه تولید و با همان برند اتریشی به برخی متقاضیان عرضه کردیم، نکته جالب این بود که هیچ کدام از خریداران متوجه نشدند که این نمونه اتریشی نبوده و ساخت ایران است، بعد از اطمینان از اثربخشی محصول به تولید محصول پرداختیم، متاسفانه کارشکنی و موانعی در این مسیر ایجاد شد که از هدف دور ماندیم و باوجود این که محصول دانش‌بنیان بوده و توانایی اشتغالزایی برای دستکم ۲۵ نفر را دارد، هم‌چنان درگیر حل موانع تولید و عرضه هستیم.
اشتغالزایی برای بیش از ۲۰ نفر
فاطمه میرزایی، ۶۰ سال دارد و یکی از شرکت‌کنندگانی است که در غرفه او تنوع بالایی از پوشاک سازمانی و مدارس تا لباس مهمانی دیده می‌شود. او پارچه را از تهران خریداری و مرحله بعد، یعنی طراحی و تولید پوشاک را در آمل اجرا می‌کند. بیشترین بخش فروش او به مدارس، سازمان‌ها و اداره‌ها بازمی‌گردد.
میرزایی درباره اشتغالزایی در این حوزه می‌گوید: کارگاهم شخصی است و ۴ نفر مستقیم و ۲۰ نفر غیرمستقیم از طریق این کارگاه اشتغال دارند، از این بین ۲ نفر بدسرپرست هستند که با مشارکت در تولید توانستند بخشی از هزینه‌های مختلف از هزینه‌کرد منزل تا تحصیل فرزندان‌شان را تامین کنند. لباس مجلسی، پوشاک بیمارستان و کادر درمان، مانتو و شلوار مدارس و مانند این‌ها را در کارگاه به‌صورت روزانه تولید و به بازار عرضه می‌کنیم.
او درباره ظرفیت تولید کارگاه گفت: در حال حاضر توانایی تولید ۱۰۰ تا ۱۵۰ لباس سازمانی در ماه را داریم، در مرداد و شهریور باتوجه به باز شدن مدارس بیشترین سفارش ما مربوط به پوشاک مدارس است و تقریبا این رقم به ۵۰۰ دست در ماه افزایش پیدا می‌کند.
انتهای پیام