هر زائری که چه از دور و چه از نزدیک بخواهد تا عرض ارادتی به حضرت رضا(ع) کند، به رسم ادب، دست بر سینه گذاشته و سلام می‌گوید. شاید این لحظه بی‌واسطه‌ترین و خالص‌ترین شکل از ارتباطی معنوی میان انسانی دلبسته به امام خود باشد. آنجاکه در آستانه ورودی هر صحن حرمش، و لحظه‌ای که چشمت بر گنبد و بارگاهش می‌افتد، خاضعانه دست بر سینه می‌گذاری و امامت را، امام رضا(ع)، شاه خراسان را سلام می‌دهی.