به گزارش ایسنا و به نقل از آرت‌نیوزپیپر، نمایشگاه «ون‌گوگ و آوانگارد: منظره مدرن» (چهارده مه تا چهارم سپتامبر) در «موسسه هنر شیکاگو» برگزار شده است. این نمایشگاه سپس در «موزه ون‌گوگ» در آمستردام از ۱۳ اکتبر تا ۱۴ ژانویه ۲۰۲۴ با عنوان متفاوت «ون‌گوگ در امتداد سن» ادامه پیدا می‌کند.
«ون‌گوگ» ستاره این نمایشگاه است، اما آثار او در کنار چهار نفر از همکاران آوانگاردش یعنی «ژرژ سورا»، «پل سینیاک»، «امیل برنار» و «شارل آنگران» به نمایش گذاشته خواهد شد.
با اینکه این هنرمندان نه در قالب یک گروه منسجم، بلکه هر کدام به طور انفرادی فعالیت می‌کردند، هر پنج نقاش یک محوطه یکسان در شمال غربی حومه پاریس، حوالی حومه «انییر-سور-سن» را به عنوان سوژه نقاشی‌هایشان انتخاب کردند.
آنچه که این نقاشان را متحد می‌کرد تلاش آن‌ها برای یافتن سبک‌های جدید و مدرن نقاشی کردن بود. با اینکه این نقاشان متفاوت کار می‌کردند، همگی مصمم بودند که سنت‌ها را بشکنند.
این نمایشگاه ۲۴ تابلو نقاشی و پنج طراحی «ون‌گوگ» به همراه بیش از ۵۰ اثر سایر هنرمندان را شامل می‌شود.
در نتیجه تحقیقات برای برگزاری این نمایشگاه مشخص شد که «ون‌گوگ» نقاشی کشیدن در حوالی «انییر-سور-سن» را در اوایل ماه مه سال ۱۸۸۷ آغاز کرد. تا پایان جولای «ون‌گوگ» خلق ۴۰ تابلو نقاشی را تمام کرده بود که این یعنی حدودا یک نقاشی در هر دو روز.
عکس پایین: کارت پستال پل کوربوآ
«ون‌گوگ» که به منطقه «انییر-سور-سن» سفر کرده بود، آگاهانه مسیر همکارانش یعنی «سورا»، «سینیاک»، «برنار» و «آنگران» را که قبل‌تر در این مکان فعالیت کرده بودند را دنبال کرد. «ون‌گوگ» با برادرش «تئو» در «مون‌مارتر» زندگی می‌کرد و با «انییر-سور-سن» ۵کیلومتر فاصله داشت. «ون‌گوگ» که سرعت زیادی در قدم زدن داشت، پس از یک ساعت به آنجا می‌رسید و تجهیزات نقاشی‌اش را مستقر می‌کرد.
او حین نقاشی کردن در «انییر-سور-سن» بیشتر بر اطراف رود، پل، کارخانه‌ها و بخار دودکش‌های آن‌ها، قایق‌ها، انعکاس تصاویر روی آب، جزیره‌ها، مکان‌های عمومی شلوغ پاریس و رستوران‌های محبوب تمرکز می‌کرد. آخر هفته‌ها این مکان مملو از پاریسی‌هایی می‌شد که تلاش می‌کردند برای یک روز خارج از شهر استراحت کنند.
در مجموع دو عکس از «ون‌گوگ» به جای مانده که یکی از آن‌ها در ۱۹سالگی و دیگری در دوران بزرگسالی و از پشت سر او به ثبت رسیده است. «ون‌گوگ» در این عکس حین صحبت با دوست هنرمندش «امیل برنار» در کافه‌ای واقع در اطراف رودخانه و از پشت سر دیده می‌شود. موقعیت مکانی این عکس به تازگی مشخص شده است: در نزدیکی «انییر-سور-سن».
برنارد، که نزدیکترین دوست ون گوگ بود، با پدر و مادرش در آسنیر زندگی می کرد. با این حال، در طول کمپین نقاشی ون‌گوگ در فاصله مه-ژوئیه ۱۸۸۷، برنارد در برتانی بود. بنابراین، اگرچه ون‌گوگ بعداً گاهی اوقات در کارگاه دوستش کار می‌کرد، اما در کمال تعجب به نظر نمی‌رسد که آن‌ها واقعاً کنار رودخانه با هم نقاشی کرده باشند.
اوج موفقیت ون‌گوگ در خلق نقاشی با موضوع «سن»، سه تابلو سه‌گانه بود؛ مجموعه‌ای از نقاشی‌های منظره که هرکدام برای آویزان شدن به هم طراحی شده بودند. این نقاشی‌ها را می‌توان با حاشیه های قرمز رنگی که هنرمند درج کرده است شناسایی کرد. آخرین تحقیقات نشان می‌دهد که یکی از این سه‌گانه‌ها منظره‌هایی در «انییر-سور-سن» را به تصویر می‌کشد.
نمایشگاه حال حاضر بر این نکته تاکید دارد که در حوالی «انییر-سور-سن» بود که «ون‌گوگ» قدم‌های استواری به سمت سبکی شاداب با رنگ‌های قدرتمند برداشت.
انتهای پیام