پوریا امیری در گفت و گو با ایسنا، در خصوص عملکرد تیم ملی کشورمان در مسابقات جهانی ازبکستان اظهار کرد: مسابقات جهانی بوکس آنطور که پیش بینی می‌کردیم، پیش نرفت.

وی ادامه داد: قرعه‌ای هم که برای من در این رقابت‌ها  افتاده بود، قرعه خوبی بود و این شانس را داشتم که دومین مدال تاریخ بوکس ایران را کسب کنم، اما شرایط در مسابقات به گونه ای پیش رفت که نتوانستم عملکرد خوبی داشته باشم.

ملی پوش بوکس دسته 92 کیلوگرم بوکس ایران با بیان اینکه در این مسابقات بدنش از نظر آمادگی جسمانی در شرایط خوبی نبوده، گفت: چه در بازی اول که برنده شدم و چه در بازی دوم که باختم، از نظر آمادگی جسمانی شرایط خوبی نداشتم.

وی در پاسخ به این سوال که چرا با وجود اردوهای چندین ماهه تیم ملی به سطح  آمادگی جسمانی مطلوبی برای این مسابقات نرسیده بود، گفت: متاسفانه در زمانی که در اردوها حضور داشتیم، کادر فنی به جای اینکه نفرات دوم تیم ملی را به عنوان حریف تمرینی برای ما قرار دهند، بوکسورهای تازه نفسی را از استان های نزدیک به تیم ملی می آوردند که تمرین با آنها مشکلاتی را برای ما درست می کرد.

امیری تاکید کرد: با وجود اینکه ترکیب نهایی تیم ملی بوکس برای اعزام به مسابقات جهانی مشخص شده بود، اما اغلب بوکسورهایی که به عنوان حریف تمرینی وارد اردو می کردند، تنها هدفشان این بود که خودشان را به کادر فنی تیم ملی ثابت کنند، برای همین ضربات بدی را به ملی پوشان و از جمله خود من  وارد می کردند.

وی ادامه داد: به واسطه ضربات یکی از این بوکسورها حین تمرین به پشت سرم، از پشت به زمین خوردم و تا چندساعتی شرایط جسمی خوبی نداشتم.

این ملی پوش بوکس ایران اضافه کرد: بوکسورهایی که از بیرون آورده بودند، بدون اینکه فکر کنند که ما باید به مسابقات جهانی اعزام شویم  و نباید آسیبی به ما  وارد کنند، برای نشان دادن خود هر نوع آسیبی را به ما وارد می کردند.

وی افزود: از طرفی حریفان تمرینی ما گاها هم وزن ما نبودند و وزن های بالاتر و یا پایین‌تری داشتند و این هم فشار زیادی را به ملی پوشان وارد می کرد.  

امیری اضافه کرد: مجموعه این شرایط باعث شده بود تا ملی پوشان هم از نظر فکری و هم از نظر جسمی دچار آسیب و خستگی زیادی شوند و نتوانند در مسابقات جهانی خوب عمل کنند.

این بوکسور کرمانشاهی تاکید کرد: نه تنها من، بلکه شرایط جسمانی همه ملی پوشان در مسابقات قهرمانی جهان خوب نبود، به گونه ای که همه آنها زمانی که از روی رینگ مسابقات پایین می آمدند یک حرف مشترک را می زدند و آن این بود که روی رینگ شرایط متعادلی نداشتند. 

وی در ادامه به خلاء وجود یک روانشناس و دکتر تغذیه در تیم ملی بوکس هم اشاره کرد و گفت: به دلیل مشکلاتی که عنوان کردم، در اردوها دچار به هم ریختگی فکری شده بودم، اما متاسفانه هیچ روان شناسی در تیم نداشتیم که با من و سایر ملی پوشان صحبت کند.

این ملی پوش بوکس انتقاداتی هم به عملکرد کادر فنی تیم ملی بوکس داشت و گفت: کار کردن با مربی های قدیمی فایده‌ای ندارد، چون علم و نگاهی که به این رشته دارند، قدیمی است و با فضای جدید و علم روز بوکس دنیا آشنا نیستند.

وی تاکید کرد: معتقدم سرمربی تیم ملی باید کسی باشد که بتواند بوکس ایران را تغییر دهد و روح تازه ای در آن بدمد تا در مسابقات نتیجه بگیریم.

این بوکسور کرمانشاهی بر لزوم بکارگیری مربیان خارجی برای تیم ملی بوکس هم تاکید کرد و گفت: در مسابقات جهانی، اکثر تیم هایی که در مسابقات حضور داشتند، از حضور مربیان خارجی و بادانش استفاده می کردند و ما هم می توانیم در تیم ملی از این مربیان استفاده کنیم.

وی در پایان گفت: البته روح الله حسینی سرپرست فعلی فدراسیون خودش از بدنه بوکس است و تمام تلاش خود را خواهد کرد تا این خلاء ها را در تیم ملی برطرف کند و دوباره بوکس ایران به روزهای خوبش بازگردد و در جهان هم حرفی برای گفتن داشته باشیم. 

انتهای پیام