سیدمهدی زرقانی امروز، یکم خرداد ماه، در مراسم چهارمین دوره جایزه ادبی استاد محمد قهرمان که در دانشکده ادبیات دانشگاه فردوسی مشهد برگزار شد، اظهار کرد: سرودن شعر لهجه در بسیاری از شاعران چندان مورد توجه محیط‌های آکادمیک ما قرار نگرفته است. بوطیقای شعر لهجه با بوطیقای شعر رسمی تفاوت دارد. ما با ۲ بوطیقا سروکار داریم. بوطیقا را به معانی متعدد به کار برده‌اند و مقصود من از بوطیقا نظریه و فن شعر است.

وی گفت: در هر بوطیقا سه سامانه وجود دارد. در مرحله اول سامانه بوطیقا تصویری است و به هر آنچه به تصویرسازی در شعر مربوط می‌شود، اشاره دارد. مرحله دوم سامانه موسیقایی و مرحله سوم سامانه صرف و نحو است. بوطیقای شعر لهجه را نباید تنها به سامانه صرفی و نحوی تقلیل دهیم.

زبان کوچه در فارسی شاعرانه‌تر از زبان رسمی ماست

زرقانی اضافه کرد: بوطیقای شعر لهجه سامانه‌های سه‌گانه کارکرد و استراتژی‌های متفاوتی دارد. شعر لهجه و بوطیقای شعر لهجه استوار بر کشف قابلیت‌های زبان کوچه است. زبان کوچه در فارسی بسیار شاعرانه‌تر از زبان رسمی، فاخر، علمی و حتی ادبی مطرح در آثار رسمی ماست.

وی بیان کرد: چطور می‌توان در زبان فارسی زبان کوچه و خیابان را تبدیل به زبان شعر و هنر کرد؟ این کار دشواری است زیرا حرکت روی یک مرز بسیار ظریف است. باید توجه داشت که هر کس به لهجه شعر می‌گوید، الزاما قادر نیست که زبان کوچه را به زبان هنر تبدیل کند. در واقع این قابلیت در زبان کوچه همیشه وجود دارد اما تبدیل و کشف آن قابلیت کار هنرمند است. کسی می‌تواند بوطیقای شعر لهجه را به مصابه یک شعر کشف و پیاده کند که با لهجه زیسته باشد.

عضو هیات علمی گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه فردوسی مشهد خاطرنشان کرد: بین شاعران معاصر ما افراد زیادی هستند که شعر لهجه گفته‌اند اما هیچ‌یک از شاعران خراسانی که می‌شناسم و شعر لهجه سروده‌اند، به اندازه استاد قهرمان نتوانسته روح شاعرانه شعر لهجه را کشف و تبدیل به کدهای زبانی کند؛ استاد قهرمان از این جهت شاعری بی‌نظیر است.

انتهای پیام