عبدالرضا سهرابی ـ مدیر وقت دفتر هنرهای تجسمی ـ که شنبه ـ ۳۰ اردیبهشت ماه ـ جای خود را به محمد خراسانی‌زاده داد، در هفته‌های اخیر جلسات هم‌اندیشی با هنرمندان عرصه‌های مختلف تجسمی برگزار کرد. در این راستا نشست‌هایی با حضور هنرمندان حوزه‌های مجسمه سازی و گرافیک رسانه‌ای شد.
در این زمینه بخوانید:
- اداره تجسمی با هنرمندان شاخص جلسه می‌گذارد/ نشست گرافیست‌ها برگزار شد
- نمایندگان مجسمه‌سازها هم به دیدار مدیرکل هنرهای تجسمی رفتند
- مطالبات طراحان گرافیست به روایت بهرام کلهرنیا/ ما هنرمندیم نه قاچاقچی!
بر این اساس، گفت‌وگوی ایسنا با روح‌اله شمسی‌زاده ملکی با هدف طرح مطالبات انجمن و جمع کثیری از جامعه مجسمه‌سازان از مرکز هنرهای تجسمی شکل گرفت که اگرچه این مصاحبه قبل از تغییرات مدیریتی انجام شده است، اما از آنجا که با جابه‌جایی مدیران، در اصلِ مطالبات هنرمندان تفاوتی ایجاد نمی‌شود، به انتشار این مطلب اقدام کردیم.
لزوم حمایت جدی وزارت ارشاد از صدور مجوز مجسمه‌سازان
شمسی‌زاده ملکی با بیان اینکه اساسا بخشی از مراودات حرفه‌ای انجمن‌ها با حوزه هنرهای تجسمی وزارت فرهنگ و ارشاد گره خورده است، در توضیح این مطلب به ایسنا گفت: با این شرایط طبیعی است که ما در طول ادوار، مطالباتی داشته‌ایم و بخشی از مطالبات هم به حوزه صنفی و حرفه‌ای مجسمه‌سازی باز می‌گردد.
وی در ادامه به مجوزها و مدارکی که گاه باید وزارت ارشاد برای مجسمه‌سازان و سایر هنرمندان حوزه تجسمی صادر کند اشاره کرد و افزود: مراحل صدور مدارک و مجوزها از سوی وزارت ارشاد نیاز به بازبینی دارد. به لحاظ حرفه‌ای گاه نیاز است که مجوزها یا به نوعی حمایت‌هایی از طرف وزارت ارشاد صورت گیرد که به آن کم‌توجهی می‌شود؛ به عنوان مثال در حوزه‌های اداری گاه معافیت‌هایی به هنرمندان تجسمی تعلق می‌گیرد، این معافیت‌ها نیاز به یکسری مدرک و مجوز دارد که باید از سوی وزارت ارشاد صادر شود؛ متاسفانه وزارت ارشاد در این زمینه مجسمه‌سازان را به صورت جدی یا کامل حمایت نکرده است.
عضو هیات مدیره دوره دوازدهم انجمن هنرمندان مجسمه‌ساز ایران با اشاره به نشست اخیر با مدیر وقت هنرهای تجسمی(سهرابی)، افزود: البته پس از مطرح شدن این مورد، به توافقاتی رسیدیم و قرار شد همکاری‌های بیشتری در این زمینه انجام شود.
با تغییر مدیران باید لزوم حفظ ارتباط را تکرار کرد
شمسی‌زاده ملکی با بیان اینکه انجمن‌ها تخصصی ترین مرکزی هستند که می‌توانند بدنه حرفه‌ای یک رشته هنری را حمایت کنند، اظهار کرد: ما می‌توانیم ادعا کنیم که بخش زیادی از اعضای حرفه‌ای ما عضو انجمن هنرمندان مجسمه‌ساز هستند. بر همین اساس این انجمن بخشی از خواسته‌های اعضای خود را می‌تواند نمایندگی کند.
وی گفت: انجمن هنرمندان مجسمه ساز ایران از زمان تاسیس (سال ۱۳۷۶) هشت بینال تخصصی مجسمه سازی برگزار کرده است که بخش قابل توجهی از روند آن با حمایت وزارت ارشاد صورت گرفته است. این نشان می‌دهد انجمن‌ها به عنوان نهادهای متولی می‌توانند رویدادهای تخصصی را ارائه یا برنامه ریزی کنند و برگزاری و برنامه‌ریزی رویدادهای هنری از اهمیت انجمن‌هاست. البته مرکز هنرهای تجسمی به این اهمیت توجه می‌کند اما با تغییرات مدیران باید دوباره خود را ارائه و لزوم حفظ این ارتباط را تکرار کرد تا این رابطه برای ارتباط با بدنه حرفه‌ای حفظ شود.
وی ادامه داد: این رابطه ظرایف خاص خود را دارد و نیاز است که مورد آسیب شناسی و نقد قرار گیرد. باید بررسی کرد که چرا اساسا عده ای از هنرمندان ما از برخی رویدادها استقبال نمی‌کنند یا در آنها شرکت نمی‌کنند؟
برگزاری رویدادها استاندارد باشد تا بدنه حرفه ای استقبال کند
شمسی زاده ملکی با اشاره به برخی بی توجهی ها در دوره های گذشته، تصریح کرد: فرض کنید ما بینال هشتم مجسمه سازی تهران را برگزار کردیم اما کتاب آن هنوز از سوی موسسه چاپ نشده است. این در صورتی است کتاب بینال‌های دیگر بعد از رویداد چاپ شده است. این دسته موارد نشان می‌دهد که این حوزه یا چندان اهمیتی ندارد یا در اولویت ها نیست.
عضو هیات مدیره دوره دوازدهم انجمن هنرمندان مجسمه‌ساز ایران با اشاره به برگزاری سلیقه‌ای برخی از رویدادهای هنری گفت: استانداردهای لازم رویدادها معمولا از طرف نهادهای حرفه‌ای تعریف می‌شود. برای برگزاری رویدادها باید استانداردهایی رعایت شود تا بدنه حرفه ای از آن استقبال کند. به دلیل اهمیت موضوع در بخشی از این جلسه هم به تبیین این استانداردها پرداختیم و اینکه اساسا برای سال جاری چه برنامه هایی را می‌توان در نظر گرفت.
برگزاری بینال با یک میلیارد تومان بیشتر یک شوخی است
شمسی زاده ملکی درباره اصلی ترین خواسته مجسمه‌سازانی که از هنر خود کسب درآمد می‌کنند و اقداماتی که دفتر هنرهای تجسمی باید برای حمایت از آنان انجام دهد هم اظهار کرد: تنها بودجه‌ای که از سوی ارشاد به رویدادهای تجسمی تعلق می‌گیرد در قالب تعریف رویدادها، مثلا به صورت برگزاری دوسالانه است. در این صورت اگر بینال برگزار شود مبلغ ناچیزی به آن تعلق می‌گیرد و این به عنوان حمایت در نظر گرفته می شود.
وی تاکید کرد: همانطور که اشاره کردیم برگزاری رویدادها نیازمند استاندارد خاصی است. اگر قرار باشد برگزاری رویدادها با کیفیت استاندارد انجام شود قطعا به بودجه قابل توجهی نیاز دارد. مثلا پیشنهاد برگزاری یک بینال با یک میلیارد تومان بیشتر یک شوخی است.
عضو هیات مدیره دوره دوازدهم انجمن هنرمندان مجسمه‌ساز ایران با بیان اینکه برنامه حمایتی خاصی برای مجسمه‌سازان در نظر گرفته نشده است تصریح کرد: حداقل برنامه، اختصاص برخی بسته‌های حمایتی است. وقتی کسی به عنوان صنعتگر صنایع دستی در سازمان میراث فرهنگی و صنایع دستی عضو شود بسته‌های صنایع دستی به آنها اختصاص داده می‌شود اما همین موضوع هم از افرادی که به صورت حرفه‌ای در حوزه تجسمی فعالیت می کنند دریغ می شود.
شمسی زاده ملکی اظهار کرد: به گفته سازمان زیباسازی شهرداری یازده میلیارد تومان برای احجامی هزینه شده است که نقد بخشی از بدنه عمومی جامعه را به دنبال داشته است؛ حالا این را بگذارید در کنار برگزاری یک بینال تخصصی با بودجه یک میلیاردی!
وی گفت: زمانی می‌توان درباره دامنه یک مجموعه حرفه‌ای صحبت کرد که تکلیفش با نهادهای متولی خود مشخص باشد. حالا برای برنامه ریزی و توجه به این مسائل باید به پیچیدگی‌های آن هم توجه کرد. این نسخه ساده‌ای نیست و باید برنامه های خاصی برای آن ایجاد شود.
انتهای پیام